Het is vandaag weer een heel hete dag. Ik heb nog vanalles te doen voordat de vakantie, die formeel vandaag eindigt, voorbij is. Terwijl ik de laatste hand leg aan een stukje programmeerwerk, piept mijn computer dat er een mailtje is binnengekomen.
Het blijkt een mailbericht te zijn van Marcel van de Kerkhof uit Beek en Donk. Hij is fotograaf bij het Laarbeekse krantje Mooi Laarbeek en maakte onlangs al een paar keer hele mooie foto's van de slechtvalken van De Mortel. De dag van de spectaculaire prooioverdracht waarvanhij en Gerrit van Roij zo'n schitterende foto's maakten, zal ons nog lang bij blijven. Ik voelde me vereerd toen Marcel me een paar dagen later vroeg of ik een verhaaltje bij zijn foto's wou schrijven zodat dit in het nieuwe Laarbeekse krantje Mooi Laarbeek opgenomen kon worden.
Ik stuurde hem het verhaaltje bij de foto's en ik kreeg bericht van hem dat het vandaag zou verschijnen. Hij zou zorgen dat ik er een exemplaar van zou krijgen. Dit mailtje bericht dat hij een exemplaar bij zowel Piet als Gerrit voor me heeft achtergelaten en dat het een halve pagina groot was.
Natuurlijk ben ik razend benieuwd of en hoeveel er in versneden is en hoe de foto erbij geplaatst is. Een paar minuten later zit ik al in de auto onderweg naar de Mortel. Onderweg realiseer ik me dat er bij deze hitte mogelijk geen enkele spotter aanwezig zal zijn, maar eenmaal onderweg draait Kuiko heus niet om wanneer hij onderweg is naar de toren.
De twee spotters zitten allebei aan de andere kant van de Loop, lekker beschut tegen de zon, aan de bosrand. Expres laat ik het klappoortje vallen. De modificatie van Gerrit werkt perfect. Geen knal meer te horen.
Lachend nader ik de twee medespotters. Zij weten niet dat ik weet dat zij het krantje voor me hebben en ik wacht op de "opening". De grap van de heren werkt jammer genoeg voor hen niet.
Snel blader ik door het krantje en dan vind ik het artikel dat inderdaad groot over de hele breedte een halve pagina beslaat. Veel is er aan de tekst niet gemuteerd, wel moet ik lachen om de toedichting "slechtvalkenkenner".
En de valken? Met dit hete weer noppes actief natuurlijk? Nou dat valt mee.
Een witte duif heeft heel veel geluk wanneer ze niets vermoedend de toren nadert. De valk raast naar haar toe en de duif weet maar net te ontkomen. "Zag je dat", vraag ik mijn medespotters, want het gebeurde precies achter de toren. Gerrit zag het ook. "Nog een keer", roept Gerrit. En inderdaad raast de valk opnieuw achter de duif aan. Witte veertjes dwarrelen door de lucht, maar de duif ontkomt. "Zo, die komt goed weg", weet ik.
Een paar grote roofvogels laten zich zien, maar telkens wanneer we de bevestiging zoeken dat het wespendieven zijn, schuiven de grote vogels achter de boomtoppen. Tot mijn verbazing bemerk ik dat ik nog geen enkele foto heb gemaakt. Het schouwspel was door de kijker telkens zo mooi dat het schieten van plaatjes er bij inschiet.
En dan gaat het knopje opeens toch op filmen en dat blijkt op het goede moment. De slechtvalk nadert de toren met een flinke prooi en met veel geschreeuw. Dan buigt hij af en komt daar de tweede valk. "Prooiovername", weet Gerrit en dan het commentaar van Piet. Hij gaat er van hakkelen... "Hij laat hem vallen.... hij leeft nog.... hij heeft hem... hij is hem kwijt".
Korter kan ik het niet samenvatten. De valk laat de prooi inderdaad los en die blijkt nog te leven, de andere valk grijpt de fladderende prooi nog net vast en verdwijnt dan achter de boomtoppen om een paar tellen later zonder prooi weer omhoog te komen.
Gerrit heeft zijn spullen net al ingepakt en vervloekt dat, het is niet de eerste keer dat hem dit overkomt. "Ik heb het op film", lach ik, maar gelijktijdig vrees ik voor de mislukkingskans. De valken verwerken hun teleurstelling om de gemiste prooi door naar elkaar te duiken. Ook hier neem ik nog eens stukje van mee. En dan stap ik met de beide collega's mee de warmte buiten de schaduwgrens in.....
Klik op het krantenartikel voor een groter formaat
