Als de vogeltjes gaan uitvliegen hebben de oudervogeltjes er vaak niet zo heel veel omkijken meer naar. Bij de mensenvogeltjes gaat het vaak ietsje anders. Pa doet niets liever dan bij dochter in het huis zorgen dat er alles spick en span uitziet. Bij de afrondende werkzaamheden hoort hier een daar een plankje ophangen, een kunstwerkje aan de muur. Een fotootje aan de muur. Een Zweedse kast en andere meubeltjes in elkaar zetten. Tuintje alvast wat op orde brengen.
Als vader hoor ik tot dezelfde typering. Toch kan ik de slechtvalken ook nog niet helemaal 'los' laten. Vanmorgen is er het dilemma: ga ik Mortelen of ga ik klussen?
Uit pure verveling heeft Wisky mijn vogelboekje versnipperd. Hij heeft het van mijn bureau weten te grijpen en heeft het volledig verscheurd. Een etuitje voor mijn telefoon heeft de aanslag ook niet overleefd. Een agenda van 2012 is verminkt, maar nog redelijk compleet uit de strijd met de verveelde hond gekomen. Door alle drukte heeft de hond wat minder aandacht gekregen dan in de vakantie het geval was. Ik neem mijn verlies zoals het is, want ik kan het de hond moeilijk kwalijk nemen.
Zonder boekje ga ik op weg naar De Mortel. Onderweg ligt de Enorm, een winkel voor klusmateriaal. Ik stop even, haal er wat schroeven en bevestigingsmateriaal voor plankjes van 20 cm breed. Wanneer ik de parkeer wil verlaten is er heel even twijfel: linksom (naar dochter) of rechtsom (naar toren). Het wordt toch even naar de toren.
Eén hele valk kan ik ontdekken. Deze zit hoog in de antenne. Meer? Nope!
Ik kijk wat rond en wanneer het rondje kijken klaar is, is de valk uit de antenne weg. Ik speur de hemel af, maar kan de valk niet ontdekken. En dan opeens hoor ik wat. Ik zie nog net hoe de valk met een flinke prooi komt aanvliegen, maar voor ik kan reageren wordt de prooi al op de (onderste?) ring van de toren gedropt. Het stelt me een beetje teleur dat ik zo weinig van het moment heb meegekregen, maar dan opeens zie ik twee vlekken in de lucht. Met kabaal komen de twee valken achter de eerste aan. En dan... tot mijn stomme verbazing zie ik de giga-prooi opeens weer onder een valk hangen. En die verliest met veel gekrijs direct hoogte. Ik vermoed dat het jonge mannetje (2O) de prooi nog even achter de toren heeft overgenomen van de ouder die de prooi bracht. De valk gaat met zijn zware ballast direct flink omlaag en ik vermoed dat hij ergens in het weiland rechts aan de onverharde weg is neergekomen. De andere valken draaien nog wat rondjes om de toren en verdwijnen dan ergens achter de toren.
Omdat er op het spotterveldje verder weinig te zien valt, besluit ik naar de vermeende landingsplek te kuieren. Even later speur ik het weiland af, maar kan geen valk en geen prooi ontdekken. Een wandeling over het politiehondenterrein levert ook niks op en ook aan de linkerkant van de weg zie ik geen valk. Een beetje teleurgesteld (ik was zo zeker dat de valk daar geland moest zijn), loop ik weer terug naar het spottersveldje. Onderweg maak ik nog wat plaatjes van vlinders en van de opvallende reclame-campagne van staatsbosbeheer. Op het poortje zit namelijk nu ook al een plaatje geschroefd met het logo en naam van de beheergroep.
Bij de auto aangekomen neem ik de gok: ik stap in en zal via het onverharde deel van de weg richting De Mortel rijden. Heel misschien ontdek ik de valk met prooi daar nog ergens. Is dat niet zo, dan zal ik een kwartiertje later bij mijn dochter op de stoep staan. En omdat beide opties geen straf voor me zijn, start ik de auto en ga ik op weg.... om even later inderdaad zonder de valk gevonden te hebben, bij mijn dochter te gaan klussen.
