Ik heb gezien dat er kennelijk nogal wat strijd is geweest rond de Morteltoren. PA zou ditmaal in de strijd betrokken zijn en omdat ik hem al herkende weet ik bijna zeker dat hij het gevecht gewonnen zal hebben ondanks zijn toch al wat gevorderde leeftijd.
Op de cams heb ik gezien hoe het fout is gegaan met het ringen van VV: althans, PA schijnt zijn ringen verloren te hebben en heeft ze afgestaan aan VV. Op BDL werd vanmorgen nogal overtuigend gemeld dat PA binnen was gekomen. Een filmpje dat ik toevallig maakte bewijst onomstotelijk dat het wel degelijk de nog immer ongeringde VV was die binnenkwam :)
Ik ben niet te houden, ondanks dat ik toch nog heel wat werkuurtjes voor de boeg heb. Ik maak dankbaar gebruik van het feit dat ik even op mijn klant moet wachten voor verdere input.
Ik ben alleen wanneer ik arriveer op het spotterveld, maar nog voordat ik de toren op valken scan, zie ik hoe er alweer een auto op het torenterrein staat. Het ergert me. En daar komt ook wel wat eigenbelang om de hoek kijken: volk in en vooral op de toren betekent weinig moois van de valken.
Terug naar het gevecht van PA. Als hij de overwinnaar is en zijn opponent flink verwond heeft dan zou die gewonde ergens in de omgeving kunnen zijn. Ik heb vanwege het tweebenersbezoek in de toren niet veel fiducie in fraaie valkenposes en wisselingen in de nestkast, dus besluit ik te gaan wandelen.
"ALS, ik zeg met nadruk ALS de opponent ergens gewond in de bossen om de toren ligt, hoe groot acht ik mijn kans om hem te vinden?"
Ik stap met flinke stap verder en bedenk ondertussen dat het antwoord op de vraag zal zijn dat dit minder dan 1 promille is. Ook al tuur ik nog zo goed en al let ik nog zo op de aaseters (zoals de kraaien), veel meer zal mijn kans niet zijn. Was het niet ooit een van mijn allereerste posts op het planetforum toen men in 2007 aan de "locals" vroeg te gaan zoeken naar de gewonde MA. Gaf ik toen met een fotoserie van alle bossen om me heen niet aan hoe onbegonnen een zoektocht was? Nu is dat natuurlijk niet minder.
De wandeling voert me naar een paar mij onbekende witte eenden die ik vanwege hun oogranden betitel als kei-lillik. Het is drassig bij de eendenpoel en ik besluit terug te gaan naar de andere kant van het bruggetje om mijn wandeling langs de Loop voort te zetten. Kraaien geven mij geen aanleiding om plekken nader te gaan onderzoeken.
Bij de splitsing van de Loop zie ik een paar eenden, een blauwe reiger en het restant van de inderdaad flink uitgedunde kudde Aberbeen Angus koeien. Ik ga verder, loop door naar Piet zijn home-made bengske en observeer de toren. Geen valk te zien, maar ook geen werkvolk te zien. Die werken dus kennelijk IN de toren. Dat scheelt alweer.
Ik besluit verder te lopen. Om het bosje heen om verderop langs de wei met paarden die op beelden langs het rooster soms nog net zichtbaar zijn. Maar dan draai ik het bospad in dat me weer bij de Loop brengt, Ondertussen let ik nog steeds op bewegingen en het gekras van kraaien. Het bos heeft schade opgelopen door de storm. Flinke takken zijn afgebroken en hier en daar vraag ik me af of een boomstam daar al eerder op de grond lag. Nog steeds geen aanwijzingen dat er een gewonde valk ligt. Verder gaat het.
Een vogel met een wat rare vliegbeweging trekt mijn aandacht en ik zie nog net hoe deze schijnbaar in een afgebroken boomtop landt. Met het blote oog kan ik de vogel met geen mogelijkheid herkennen en wanneer ik start met inzoomen bedenk ik al grijnzend dat al deze moeite wel zal zijn om een duif te zien zitten. Drie seconden later wordt dat al bevestigd. Een grijns verschijnt op mijn gezicht. Ik kan er wel om lachen. Verder maar weer. Een vink in het volle tegenlicht mag ook op de foto.
Het is geen stralend zonnetje vandaag, dus hoop ik al niet op erg fraaie foto's, maar deze schimmen schieten al helemaal niet op. Ik besluit toch weer het bruggetje over te gaan en ondanks de drassigheid ga ik via een zo droog mogelijke route naar het "achtuurboompje" bij het Snelle-Loop-veld-en-wei drielandenpunt. Daar zie ik nog steeds geen valk, maar cambeelden op mijn telefoon hebben me al laten zien dat er nog steeds gebroed wordt.
Ik besluit langs het slootje verder te gaan om door het bos links van het spottersveld over te steken naar de open vlakte bij het trekkertrek terrein. Achter me zie ik hoe een auto voor de mijne geparkeerd wordt. Ik loop eerst toch nog verder.
In het bos zijn een paar knoeperds van bomen afgeknakt. Er ligt een berk met wortelvoet en al om. In de verte zie ik op het veld een paar wezens: te klein voor koeien, te groot voor wat anders. Reeën en niet zomaar een paar. In de vluggigheid tel ik er vijf, maar ik denk er nog meer te kunnen zien die half achter een paar bomen verschuild staan.
Voorzichtig loop ik naar voren om achter een berk te gaan staan en de boel te filmen. Ik merk al dat ik in mijn ijver om ze allemaal op film te zetten teveel met de camera beweeg. Een paar vogeltjes gaan voor dezelfde prijs mee op film. Een van de bokjes heeft me vermoedelijk gezien en loopt wat versneld weg. De rest van de eerste groep volgt. De andere drie grazen rustig verder.
Ik besluit terug te keren naar het spottersveldje.
Vlakbij de toren tref ik Arie en José. Een blik is al genoeg om in lachen uit te barsten, de 1 april grap is opnieuw geslaagd. Wie me kent moet toch ondertussen wel weten dat er elk jaar een komt en dat het altijd met de valken of de toren te maken heeft. Ik lach en vertel wat ik vanmorgen zag en vooral ook las op BDL. "Het is mis gegaan met het ringen", lach ik, José kijkt me vragend aan en dan leg ik uit dat een van de arme BDL volgers ongewild slachtoffer is geworden door een verkeerde observatie. PA kwam de nestkast binnen, zo werd gemeld, maar de valk had duidelijk geen ringen aan. Tsja en dat met die aprilgrap nog vers in mijn geheugen....
We horen wat geluid bij de toren: een valk in de lucht en een valk op het rooster. Die op het rooster vliegt weg. De ander verdwijnt achter de toren. Is het een wissel? Ik ben er niet zeker van.
Even later sluit Dorine ook aan. Zij was nadat ze haar achter bij die van mij geparkeerd had ook op stap gegaan en keert nu ook terug. Natuurlijk komt de aprilgrap ook nu weer aan bod. Het was Dorine die door haar opmerkingen op 31 maart de twijfelaars of ik serieus was met de aanstaande ringpoging opnieuw aan het twijfelen bracht. We lachen er nog smakelijk om.
Wat een geniale vondst van degeen die ooit bedacht heeft op 1 april grappen te gaan maken. Heerlijk.
Ondertussen wordt er weer ernstig om de toren heen gevlogen. Met één valk op de eieren is het er in elk geval weer eentje teveel. PA strijkt neer op de hoge antenne. Dorine ziet een verwonding bij zijn oog en wijst op een gebroken startpen.
Het wordt tijd voor het wekelijkse bakken van de eitjes, de verbouwing in de keuken is klaar, dus we kunnen weer....
Piet stapt ook op het veldje, het is niet om hem, maar we stappen wel op :)
