Twee eitjes en het derde is op komst. Het verhaal in De Mortel heeft dus toch nog een onverwachte wending gekregen en gelukkig in het positieve. Nu zijn de webcambeelden voor mij niet zo heel erg belangrijk. Vanwege het uitblijven van het eitje en de onrust met 2OR en Miep die daar aan vooraf ging heb ik meer dan ooit gekeken.
Nu er dan gelukkig hoop mag zijn op een succesvol seizoen valt me iets op wat ik vreemd vind. Het rare is dat ik er nergens iets over teruglees en ik me een fractie van een seconde afvraag of ik het mis heb.
In mijn beleving zijn er namelijk twee signalen die aangeven hoe groot het nest zal gaan worden. Ten eerste het uitblijven van paringen uiteraard, maar daarnaast is er toch de regel dat de valken pas gaan broeden bij het voorlaatste eitje. En nu dan? Ook het eerste ei is amper onbebroed geweest. Aanvankelijk legde ik dat uit als gevolg van de koude wind. Maar het broeden is gebleven. De eikes liggen nauwelijks onbewaakt en onbebroed.
Vanochtend doe ik snel een scan. Signalen van een derde ei? Nee? Dan wat archiefmateriaal doornemen. Ik ga helemaal op in dromenland wanneer ik oude forumberichten teruglees uit 2007. Dat was het jaar waar een incidentele waarneming uitgroeide tot een haast verslavende gang naar de toren, die nooit meer over is gegaan.
Dan bedenk ik opeens dat het wel handig is om de plaatjes op te nemen. Ik ben precies op tijd om PA een wel heel kolderieke stand te zien innemen wanneer hij zich over de twee eitjes wil leggen. Ik grijp mijn camera, voorzie die van kaartje en accu en ga op pad.
Bij de poel aan de overkant van de Loop vallen felle hesjes me op. Een groep kinderen krijgt onder begeleiding van wat juffen en ouders een biologieles op de manier die elk kind aanspreekt. Les in de natuur.
Ik loop naar mijn nieuwe schuilplek en kijk naar de toren waar ik één valk in de nestkast weet. De ander zie ik nog niet. Wanneer de scholieren me op de fiets passeren is dat het moment waarop de valk terugkeert van mogelijk een jachtvlucht. Ik schiet wat plaatjes, maar kan geen prooitje ontdekken. De valk vliegt over de toren, lijkt soms op d ehoge antenne af te stevenen en zich dan weer te bedenken. Waar de valk precies landt is me niet duidelijk, maar het lijkt ergens op het dak van de toren te zijn.
Een lokale hondenliefhebber passert me met zijn auto. Niet de jeep die hij anders altijd bij zich heeft. Wanneer hij met zijn hond over het paadje langs de bosrand loopt hoor ik een knal. Ik kijk even verschrikt op en zie dan dat het deze man is die met een klapperpistool (alarmpistool) een schot afvuurt. Het hondje reageert er meteen op. "Jachtinstinct", bedenk ik. De man is zijn hond aan het trainen, maar ik heb even mijn bedenkingen of dit nu wel de meest geschikte plaats is om dit te doen. Ik vraag me af wat er op BDL gehoord en geschreven zal worden. Misschien is er wel een complete paniek uitgebroken. Toch zijn het, om een variant van een Vlaamse oud sportverslaggever te gebruiken: "schoten zonder erg". Ik kan vanaf deze plek niet een geruststellend berichtje sturen.
Misschien heeft ook wel niemand iets gehoord. De wind is sterk en kan geluid zowel versterken als dimmen. Ik besluit naar de achterkant te wandelen om te zien waar de valk gebleven is. Het moet haast PA zijn die ik mis. Miep zit ongetwijfeld al lang op haar eitjes. Ik gok er op dat het er nog steeds geen drie zijn. Dat derde komt wat later vanmiddag.
Aan de achterkant kan ik geen valk ontdekken. Buizerds wel. Ik besluit terug te keren. Onderweg zie ik zowel de schutter als de jachtopziener met elkaar praten. Dan weer een schot. De man schiet mijn richting op. Wanneer ik niet honderd procent overtuigd was geweest dat het om een alarmpistool ging had ik hem anders benaderd. Nu roep ik hem dreigend toe: "denk eraan, ik schiet terug!"
Ik wandel verder en zie dat Piet uit Lieshout ook gearriveerd is. "Twee eikes al?", zegt de man die nog altijd volledig computerloos is nadat ik hem even snel bijpraat.
Piet is iets minder mild over het voorval met de knallerij. "As ik em zie dan zeg ik er toch iets over", bromt hij.
Anders dan wat buizerds, een havik en een sperwer gaan vooralsnog de waarnemingen niet. De tijd waait voorbij, bewolking ook en dan dat eerste spatje. En dat komt niet alleen, Wanneer we willen vertrekken verschijnt daar de valk. Het is PA. Hij landt op de lamp aan de voorkant en lijkt een volle krop te hebben. Door de scoop van Piet zie ik hoe alert hij is. Elke beweging in de lucht maar ook op de grond schijnt hem niet te ontgaan. Pats, pats, pats, de regendruppels worden groter.
"Ik ga inpakken", zegt Piet. "Ik ga eikes bakken", antwoord ik hem.
Wat cambeelden:
Het derde eitje werd vermoedelijk iets na half elf in de avond gelegd. Om kwart voor elf was het voor eerst heel even zichtbaar.
