vrijdag, 15 april 2011, 10:15 - 11:45u
Vanmorgen neem ik een bezoekje van gisteravond over. Toen was er sprake van een stilleven. Precies toen ik rond 19:15u aan kwam rijden landde er een valk op de antenne en toen ik de auto verliet leek dat een moment voor alle vogels om opeens hun snaveltjes dicht te doen. Nu is het overdreven om te stellen dat het muisstil werd, maar alle actie stopte toch wel.
Zonder camera, dus eigenlijk bij toeval, was ik bij de toren en had ik na een kwartiertje wel bekeken dat er niet veel actie meer zou komen. Onderweg naar huis was het besluit al gemaakt: "morgenochtend ga ik terug".
Ook nu zit er een valk op de antenne. Of het Pa of S2 is, kan ik niet goed beoordelen, maar het zou best S2 kunnen zijn die om 10:15u op de antenne zit. Ik blijf een poosje staan kijken en verwacht niet al te veel actie.
De hooglanders staan in het veld. Twee kalfjes dralen wat bij elkaar rond. Ik besluit maar een wandeling te gaan maken. Het is duidelijk dat de lente zijn intrede heeft gedaan en overal zie ik bloesem en ontluikende blaadjes aan de bomen. Het is een mooi gezicht en misschien lijkt het maar zo, maar de geur lijkt ook veel frisser dan de afgelopen maanden. Een beetje dagdromend loop ik langs de Snelle Loop. Overal hoor ik vogels, kwakende kikkers en eenden en af en toe ritselt er wat onder het gebladerte. Een muisje doet zijn best zich te verschuilen. Heel even zie ik het snuitje en dan is het weer foetsie.
Wanneer ik een opvallend lichte nijlgans in de verte aan de overkant van de Loop (zelf staande bij het bankje met het betonblok) sta te bekijken hoor en zie ik de hond van de jachtopziener. We maken een praatje. Af en toe probeer ik te zien of de valk nog op de antenne zit. Het lijkt alsof ik wat van ze hoor. Na een poosje besluit ik toch maar terug te wandelen. Mijn stilletjes gehoopte doel: de definiteve bevestiging dat het ijsvogeltje weer terug is, is niet bewaarheid. Ik vrees dat het zo fraaie vogeltje inderdaad weg is.
Zo rond tien voor elf ben ik weer terug op het spottersveldje. De valk zit nog steeds in de antenne. Is het wel dezelfde? Ik neem aan van wel, maar kan het onderscheid onvoldoende maken om zekerheid te hebben.
De boomklever hangt tegen een boomstammetje in het bos. Wanneer ik een foto wil maken vliegt hij weg. Hij is niet de enige vandaag die me tevergeefs mijn camera laat richten. Twee spechten: een groene en een vermoedelijk grote bonte specht deden even daarvoor hetzelfde. Het zonnetje is heerlijk. De warmte maakt me dorstig. Ik loop naar de auto waar een koud blikje fris op me ligt te wachten.
Ik open mijn auto, grijp naar het blikje en hoor dan opeens de valken. Inderhaast zet ik het blikje op het dak van de auto en snel ik de weg op. Nog net zie ik een valk richting De Mortel vertrekken, onmiddelijk gevolgd door nog een en... nog een? Wanneer mijn camera klikt is de valk precies achter een boomtopje. De derde dan maar...
Maar daarvan ben ik allerminst zeker dat het om een valk gaat. De langere staart lijkt op die van een sperwer en ook de vleugels zien er anders uit. Ook deze vogel is snel uit mijn beeld. Ben ik getuige van een ontmoeting met een derde valk of was dit gewoon een wissel en was de sperwer een toevallige passant?
Wanneer er na tien minuten nog geen terugkomst is vraag ik me af of het nest wel verlaten is. Wanneer er dan opeens een buizerd precies voor mijn neus boven het bos uit komt gevlogen is mijn aandacht op dit prachtige exemplaar gericht. Doldriest schiet ik mijn plaatjes. De buizerd ziet me en draait meteen bij en verdwijnt weer net zo snel als ie gekomen is achter de bomen.
De klok gaat richting 11:45u wanneer een geelgorsje mijn aandacht trekt. De afleiding maakt dat ik de terugkeer van de valk te laat opmerk. Ik hoor het aankomstgeluid. Speur meteen de lucht rond de toren af en zie dan opeens dat de valk weer op de antenne zit.
Het is voor mij het teken.... **naar huis**
En na een lang verhaal van een tweede bezoekje van de dag bleek ik uitgelogd te zijn. Het is precies datgene waar ik mijn klanten zo vaak voor waarschuw. Het verhaal is verloren. De plaatjes niet. In het kort dan maar: de gans zat er opniew. Ditmaal veel dichterbij en dus kon ik gauw genoeg herkennen dat dit weliswaar een vrij licht gekleurde, maar toch wel degelijk een nijlgans was. Het is dus niet de gans die Dorine eerder deze week zo fraai op de foto wist te zetten.
