Twee keer naar de toren en maar één keer een valk
Nee, het werk dat vandaag eigenlijk op me wacht moet maar even blijven liggen. Het is geweldig mooi weer, de hele week al, en ik heb er maar weinig van kunnen genieten. Eigenlijk wil ik al om een uurtje of zeven gaan, maar er staat een taakje te wachten waar ik niet gerust op ben.
Wisky heeft onlangs zijn halfjaar APK-tje gehad en de dierenarts was er niet helemaal gerust op dat hij HD-vrij is. Oeps wat hakt zo'n boodschap er in zeg!
Mijn vrouw heeft maar meteen een afspraak gemaakt voor een röntgenfoto. "Áls Wisky dan HD moet hebben, dan maar het liefst meteen weten, dan kunnen we er rekening mee gaan houden", zo was haar gedachte en zo is ook mijn gedachte erover. Wat duurt een week wachten dan ontzettend lang. Ik merk dat ik de hond de hele week al anders behandel: "voorzichtig Wisky, pas op Wisky". Gadver, het slaat ook nergens op.
Vanmorgen was dus de afspraak met de dierenarts. Met een loden jas om, heb ik hem samen met de assistenten op de tafel gelegd. Hij deed het fantastisch, een roesje was niet nodig. Dan de uitslag: "hij is 100% zeker HD-vrij !!!!"
Nee, het woord "opluchting" verwoordt maar half hoe wij ons voelden bij dit verlossende antwoord. Een hond in de groei kan net als kinderen last hebben van groeipijnen, mogelijk was dat de oorzaak van de stijfheid bij de test. Gelukkig maar.
Opgelucht zet ik de picturegrabber aan op mijn PC en vervolgens vertrek ik naar De Mortel. (Maar niet voordat ik eerst een paar mooie plaatjes opzij heb gezet 
)
Daar is geen valk te zien. Dan komt Deufke (a.k.a. *Anita*). Het zal weldra druk worden. Bij de toren zijn een paar mensen met een professionele camera aan het filmen. Ik vraag me af wat de cineasten op beeld willen hebben. De valken kunnen vanaf die positie nooit te zien zijn. Na een poosje pakken de heren hun spullen in en komen naar het spottersveldje. Het is de heer Entink en een jonge leerling die namens Beleef De Lente wat opnames komen maken.
Ik ben al bijna twee uur bij de toren en nog steeds is er geen valk te zien geweest. Entink laat zich er niet door weerhouden. Wanneer hem nog eens nadrukkelijk wordt medegedeeld dat de aanwezigen aan de picknicktafel het niet op prijs stellen in beeld te komen, antwoord Entink dat hij voor natuuropnamen komt en niet om mensen in beeld te brengen. "Zo die zit!"
Steeds meer vraag ik me af of Pa mogelijk aan de noordkant zit en dus ga ik op pad, Op het onverharde deel van de Hemelsbleekweg word ik door de "knorrepot" die bij de toren woont aangesproken. Hij moppert wat dat hij last heeft van de mensen in zijn tuin. Ik wijs hem er op dat ik gewoon op de openbare weg sta en ben niet van plan om verder met de knorrige omwonende in discussie te gaan. Dat hoeft ook niet, want ik hoor een valk. Ik loop terug naar het eerste verharde stukje van de weg en zie de valk zijn rondjes maken. De valk is zowat pal boven me en mijn camera klikt gretig. "Mooi licht en lekker dichtbij", ben ik dan al lang blij.
Dan zie ik de valk niet meer en loop ik terug naar het spottersveldje kijkers en camera's staan omhooggericht. "Ze" hebben het ook gezien.
De valk landt bij de stellage en lijkt daar bij een prooi te zitten, de staart steekt een beetje over. Het bekende "op en neer" van de staart blijt uit, Geen prooi dus.
Even later zien we de valk opnieuw. Na één of enkele rondjes om de toren is er ineens die tempoversnelling: prooivlucht. De leerling van Entink doet zijn best om de valk te volgen en is blij met het resultaat. De valk verdwijnt in de zon. Even later zien we opnieuw een valk. Is dit dezelfde? Ik denk het wel, maar de meningen verschillen.
Het is alweer later dan gepland en dus haast ik me naar huis. "Vanmiddag terug", weet ik dan al.
Maar de middag brengt helemaal niets. Ik ben alleen op het veldje, maak een ruime wandeling, maar zie geen enkele valk. Sterker nog: het bos lijkt ook wel uitgestorven. "Het is te heet".
