Lang wordt het verhaaltje niet. Hebben we dan zo weinig kunnen waarnemen? Nee, dat is het niet. Maar de tijd ontbreekt een beetje. Op het veldje zit Gerrit (E) met Sazoe te buurten. Koffie, cake en goeie buurt. Dat is al een gezonde basis voor een bezoekje aan De Mortel. Dat er een valk zit, is mijn voorgangers niet opgevallen. "Daarnet zat ie er nog niet", weet Gerrit.
Toch is het overduidelijk een slechtvalk die boven in de grote antenne zit. En dat het OR2 is, dat is bijna een optelsom. Wanneer een enorme tros duiven verdeeld over wel twee kuddes de toren nadert, sterker nog, de ene groep zou ons zo in de koffie kunnen schijten, meent de nieuwe hare majesteit van de toren toch maar even in actie te moeten komen. En dan is daar opeens ook PA. Wanneer één van de duiven geisoleerd wordt, denken we dat die zijn lot wel bezegeld is.
Niets is minder waar. De valk draait om en keert terug naar de toren. Waar Pa blijft, is raadwerk. De duiven vliegen verder alsof er niets gebeurd is.
Wat later herhaalt de situatie zich. Nu wordt er al helemaal niets ondernomen. Het lijkt of de hele tros ergens achter op de toren landt, want we zien er geen eentje achter de toren langs komen. De nieuwe dame besluit nog even plaats te gaan nemen op het rooster. Ook Pa meldt zich. Hup in de kast, hup uit de kast. Dat was het dan.
In de verte zien we een buizerd. Eén? Wel acht! Een hele familie draait zijn rondjes, maar komt niet dichtbij genoeg voor een fraai kiekje. Een tweetal legerhelicopters komt wel dichtbij. En de boomklevers doen zich tegoed aan de verse pitten die Gerrit in de bakjes heeft gedaan.
Tijd om eikes te gaan bakken...
