Anderhalf uur is niks. En toch...
Gisteren ben ik heel even gaan Mortelen, onderweg zag ik Piet uit Lieshout die vermoedelijk op weg was naar huis. Het was dan ook veel later dan gepland omdat ik zonodig voor mijn werk nota bene een tekenfilm moest uploaden en actief maken op de website. Dat laatste leidde tot een onverwacht probleem en zo was de visite aan De Mortel laat, veel te laat.
De valk in de grote antenne boeide me niet zo. En ofschoon de klok nog geen vier uur aanwees, voelde het als een avondbezoekje. Vandaag zal alles anders gaan, zo vind ik vooraf.
Toch ook nu weer later dan bedoeld, kom ik op een eenzaam spottersveldje aan. Waar gisteren nog sporen van een driepoot in het wat modderige veldje zichtbaar waren, nu ben ik de eerste van vandaag.
Op de toren: niks. Even wacht ik af. Op Twitter heb ik gezien dat er een valk op de antenne gezeten heeft. Deze is nu weg. Mogelijk is een terugkeer aanstaande, maar ik waag de gok. Ik kuier naar de achterkant. Mijn hoop op een ijsvogeltje vervliegt wanneer ik een kinderstemmetje hoor. Ouders met een peuter op een fietsje komen me ter hoogte van het bruggetje tegemoet. Ze groeten, ik groet terug, lach even naar het fietsende jochie en vergeef het mannetje dat het mijn ijsvogeltje-spotkans verpest heeft.
Dan de blik op de toren aan de achterzijde: een slechtvalk in de hoge antenne. Hmmmm. Een paar kiekjes en terug maar weer.
Nog even een zijsprongetje naar de ganzenpoel. Een kraai is in gevecht met een kleine roofvogel. Zou het een sperwer zijn? Of een valkensoort? Langs de bosrand si het niet te herkennen. Terug maar weer.
De valk zit kennelijk goed op de antenne. Hij of zij -ik kan het niet zien- zit en zit en zit. Strekt eenmaal de vleugels, de staartveren worden nog eens opgerekt. Er wordt rondgeloerd, maar niet van de plek gegaan.
Opnieuw een roofvogel die mijn aandacht trekt. Dit moet wel haast een sperwer zijn. De vogel verdwijnt pal in de zon. Dag waarneming. Dan zie ik een vogel naar de paaltjes bij de loop vliegen. Ik zet mijn verrekijker voor mijn ogen en zie dat het een mooie groene specht is. Verderop schreeuwt er nog een. De specht tegen het paaltje kijkt en vliegt weg. Een paar seconden later zie ik een schijngevecht tussen twee vogels. Aan het geschreeuw maak ik op dat het de twee spechten zijn.
Het is ruim kwart over twaalf. Ik moet me haasten voor een afspraak. Als ik nu ga, kan ik misschien nog net en kort verslagje plaatsen.
