Eigenlijk staat er nog een hele klus op me te wachten. Ik word daar ook nog even fijntjes op gewezen, maar het is zo'n mooi weer. Waar anders kan een hoop stress worden verzacht? Dat is toch gewoon zo?!! Een niet te halen deadline, totale afhankelijkheid van de welwillende medewerking van leveranciers, derden dus, da's niks voor mij. Als er gewerkt moet worden, dan doe ik het liever zelf. Als het dan niet lukt ben ik gewoon zelf schuld. Genoeg daarover.
Ik tuf dus toch naar De Mortel. Daar zie ik Gerrit E met de scope op de schouder van de toren terugkomen. Zijn tip: "as ge ze mooi onder elkaar wilt zien zitte, zoude toch efkes naar d'n achterkant moeten goan". Maar dat doe ik toch maar eens mooi niet. Zo vaak liep ik al naar de achterkant en vond de actie plotseling aan de voorkant plaats.
De koude wind lijkt de warmte van het najaarszonnetje te verdrijven. De valken zullen het mogelijk aan de achterkant beschut voor de wind uit het Zuiden misschien wel een hele poos gaan volhouden. Even twijfel ik. Dan wordt mijn voorgevoel beloond. Ploseling zit de valk in de hoge antenne. "Dan zal ik mijn scoopje us even opzetten en kieke wie het is", zegt Gerrit. Ach onnozele ik, ga ik zitten toekijken hoe Gerrit zijn scoopje opstelt en natuurlijk is dan meteen de vogel gevlogen.
Ik durf wel een gokje te wagen dat het OR2 is, die er zat. Waar ze gebleven is?
Op het voederplankje is voldoende afleiding. Wat zien we allemaal: een paar vinken, koolmeesjes, roodborstjes en gelukkig ook weer de boomklevertjes die beurtelings de zonnepitjes komen uitvroeten. Ook een zilverreiger passeert de revu. Een sperwertje schrikt wat gevogelte op. Dan zien we een kleiner roofvogeltje. Ik vermoed dat het om een torenvalk gaat, Gerrit zoekt het op en deelt mijn mening. Toch wat scherpere vleugels, wel een vrij lange staart. Het zou wel eens kunnen.
Een paar keer horen we een buizerd. Dan zien we hem ook. Kraaien zijn onrustig, dan opeens vliegen ook hele wolken met duiven op. Een havik meldt zich aan het front. De hele kraaienmeute gaat er op af.
Grauwe ganzen vliegen in formatie langs de toren. Er is gelukkig heel wat te zien. De koeien staan vlakbij ons. Een paar jongelingen wagen zich op verboden terrein. Daar waar het prikkeldraad met het uitdiepen van de Loop is stukgeraakt, daar grazen ze op de verboden oever.
Piet komt ook langs. Gerrit vertrekt en ik heb dan vermoedelijk al voor de derde keer gezegd dat ik ook ga. Een poos later, het gaat al richting de klok van drie uur, komt de andere Gerrit (112) ook nog langs. Terwijl hij al aan het uitpakken is, roep ik vrij hard dat het best mogelijk is dat Gerrit112 ook nog komt vandaag. Flauw er aan toe voegend "hee daar zul je hem net hebben".
De valken zijn een paar keer op jacht gegaan, maar we kunnen telkens bij de terugkeer geen prooi ontdekken. De plaatjes van vandaag leggen zelf uit waar we de twee zoal allemaal gezien hebben.
