za 22 november 2008, 10:45u - 12:00u
Winterwonderland
Na een heerlijk avondje 'Night of the Proms' (wat is die Sinead O'Conner nog altijd vreselijk goed om maar te zwijgen over de Simple Minds, tjemig), was ik er vanmorgen om 8 uur weer. Langs mijn bed dan! Na een beetje een slow-start reed ik om zo ongeveer half elf aan. Waarheen?
Op de toren zit, ditmaal aan de linkerkant op het kozijn direct onder de ring een valk. Ik zou denken S2, maar wat is zekerheid? Ik loop direct richting de toren om te proberen iets meer zekerheid daarover te krijgen. Het veld ziet nog wit van de sneeuw, maar het zonnetje is hard bezig om dat te doen smelten. Is het S2? Ik gok er op. Omdat ik nu toch al onder de toren sta, besluit ik gelijk door te lopen naar de zij- en achterkant. Aan de achterzijde staan de hooglanders te grazen. Op de toren kan ik geen tweede valk ontdekken en de koude wind heeft me hier harder in zijn greep dan aan de voorzijde, dus vurrum maar weer.
Het is 11:10u wanneer ik het veldje weer oploop. Opvallend veel sneeuw is alweer gesmolten in die korte tijd. Het bengske en de toffel zien nog wit. Plaatje maar. En dan breekt een tijd van verveling aan. De valk op de toren maakt weinig aanstalten om tot actie over te gaan. Wat zou ook een aanleiding zijn? Er is geen prooi te bekennen. Maar is dat wel zo? In het bos naast met wipt vanalles heen en weer. Na even goed opletten ontdek ik een koolmeesje. Hup weg is het weer. Dan een stukje meer naar links zie ik ineens een pimpelmeesje. Ook dit beestje blijft geen drie seconden op dezelfde plek, maar toch krijg ik het in mijn zoeker. Klikkerdeklik.
Wat verderop in het bos ontdek ik weer wat. Snel schiet ik wat plaatjes en ondertussen pieker ik me suf wat dit ook alweer voor vogeltje is. Ik weet het, maar hoe heet het ook alweer? Ik vergeet de kou die mijn handen alweer blauw heeft geverfd. Ik pieker en pieker, maar het komt maar niet in me op. 'Zo'n puntig snaveltje, geen nek, uhhhhmm'. Dan hoor ik een specht. Ik probeer op het gehoor tot een plaatsbepaling van een vijftal bomen te komen. Ik tuur en tuur. klopperdeklop. Het lukt me niet om hem te lokaliseren. Overtuigd dat het die ene boom moet zijn, maar geen beweging te zien.
Dan ineens dat geluidje. Het klinkt maar één keer. Dan is het weer stil. "Slechtvalk!", schiet het door me heen. Snel kijk ik op. Valk in de lucht, valk op de toren. Twee dus! Ineens is het geluid er weer. De valk maakt een rondje om de toren en de ander geeft antwoord. Twee valken in de lucht! Ze maken samen een rondje toren en verdwijnen dan steeds verder richting Beek en Donk.
"Nou mooi, daar sta ik dan moeiemens alleen", bedenk ik en ineens voel ik de kou weer tot op mijn botten. "Weet je wat? *Home*"
Vanmorgen gekiekt
