za 31 mei 2008, 11:30u - 13:30u
'Hakketakke music'
Wat is het vandaag weer een schoolvoorbeeld van 'Mortelweer'. Oftewel: ik ga op weg naar De Mortel. Onderweg zie ik een vochtig spoor op de weg. Even vraag ik me af wat het kan zijn, als ik plotseling een doordringende brandstofgeur ruik. Is er een voor me uit rijdende auto of vrachtwagen die benzine lekt? Net nu de brandstofprijzen de pan uit rijzen? Een auto voor me lijkt de vrachtwagen voor hem met lichtsignalen te attenderen op de vreemde geur. Ik geef richting aan om de Hemelsbleekweg in te rijden en minder vaart om de weg in te slaan. Plotseling hoor ik een scherm piepend gerem achter me. De sukkel achter me heeft mijn knipperlicht kennelijk niet gezien. In mijn spiegel probeer ik te zien of ik door een snelle uitwijkmanoeuvre erger kan voorkomen, maar de achteropkomende auto is me al voorbij. Toch wel een beetje met de schrik in de benen loop ik even later het veldje op.
Daar is het al druk. Gerrit E, Marjanne, Zwiersje en Steenarend hebben hun stekkies al uitgezocht en even later zie ik Gerrit112 aan de overzijde van de Snelle Loop naar zijn oude stekkie verhuizen. Daar kan hij rustig met geluid filmen. "Wel lastig dat die vogels daar hun kop niet houden", grap ik even. Op de toren is S2 op de antenne te zien en zitten twee kids op het hoekje van de toren 'achter' de nestkast. Een derde kid moet zich daar ook ergens bevinden maar die krijg ik niet tesamen met de twee anderen op de foto. Drie kids? Jazeker, de vierde durft zich nog niet naar buiten te begeven. Maar dat komt nog wel, daar ben ik niet bang voor.
Lambert en Roel zijn op pad om de cambeelden weer aan de praat te krijgen. Ik hoop dat het ze lukt, zeker de buicam is nu erg belangrijk. En uiteraard wil iedereen ook zien hoe het 'viertje' vergaat, die nog steeds binnen zit.
Ik hoor van de anderen dat er nog niet lang geleden een prooi is aangevoerd, dus erg veel vliegbeweging verwacht ik niet. Dat komt eigenlijk ook wel uit. S2 en Pa wagen zich beurtelings even in de lucht. Pa wordt er kennelijk op uit gestuurd om nog maar een prooitje te gaan vangen. Na een poosje lijken de kids op het dak te zijn gesprongen en kijken we naar een kale toren. Dan nadert een valk op vrij geringe hoogte. "Prooi", roep ik. Maar dan slaat de twijfel toe. Dit is geen slechtvalk, eerder een torenvalk met een prooitje. De valk vliegt over het bos naast ons weg en lijkt daar ergens te dalen.
Even later zien we S2 (aan de grootte te zien is zij het), weer naderen. Ze was even weg en komt nu terug en landt op de linkerlamp onder de ring. Voor mij geen enkele twijfel. Dit is S2. Maar dan kijkt Zwiersje door de scoop en vraagt me ook eens te kijken. Vragend kijkt ze me aan. Ik gluur door de scoop en snap onmiddellijk wat ze bedoelt: de valk heeft de veertjes flink opgezet alsof ze nat is. Maar de borstveren... ze zien er zo bruin uit!!!!
"Een juveniel?????", stamel ik mijn eigen ogen niet gelovend. "Raar he", zegt Zwiersje. De valk vliegt weer op en het valt op hoe ze met de vleugels klappert. S2 heeft toch normaal niet zo'n snelle vleugelslag? Dan begint me ineens iets te dagen... niet zo heel lang geleden meenden we ook dat er een juveniele valk op de toren zat, maar toen was het goed te zien dat de valk een bad genomen had. Ook nu is er van regen geen sprake, maar de valk is duidelijk wel nat. Ook Marjanne vergewist zich met een blik door de scoop van het feit dat dit gewoon S2 is, "dit is Esther, ik weet het zeker", zegt ze.
Niet veel later verplaatst de valk zich richting buicam. Lambert is met Roel de toren in gegaan waar Roel een sportieve prestatie heeft neergezet. Zo mag het tenminste wel genoemd worden wanneer je 23 etages maal 3 trappetjes hebt bestegen en ook weer hebt afgedaald. Hoezo? De telefoonverbinding in de toren en dus ook in de lift is defect en dan is er een veiligheidsregel dat de lift niet gebruikt mag worden. Om zijn vermoeidheid te camoufleren loopt Roel op een drafje van de toren terug naar het veldje. "Ik neem mijn petje af", zeg ik, zonder overigens daad bij het woord te voegen, want mijn petje blijft op. Op het veldje is via de mobiele tamtam met thuiskijkers al helder geworden dat de cams weer draaien. Gelukkig maar! "En daarom gaat S2 maar OP de buicam zitten", merk ik op. Ook Jonne en Jelle komen nog even Mortelen. Op de buienradar blijkt dat er een buitje aankomt.
Ik besluit even naar de zijkant (noordkant) te wandelen om te kijken of de kids zich daar ergens buiten het zicht van de spottersveldspotters bevinden. Wanneer ik even later op het onverharde deel van de Hemeldbleek weg sta, wordt mijn vermoeden (hoop) bevestigd. Een van de kids zit inderdaad op de betonnen rand, terwijl S2 nog steeds op de buicam zit. Ik maak een paar foto's en onderwijl kuiert het eigenwijze jong naar de hoek. "Hee, ben ik daar nou voor komen aanlopen", mompel ik. Ik had net zo goed op het veldje kunnen blijven staan. Dus loop ik maar weer terug.
Steenarend die even thuis bami is gaan eten, komt weer retour. "Had ik maar een bordje meegenomen", zegt hij als antwoord op de vraag hoe de bami heeft gesmaakt. "Daar hebben we ook niks aan, een bordje meenemen", zeg ik. "Da's ook weer waar", snapt Jan direct. Wanneer wat later Piet en Dorine ook aankomen bij het veldje begint het echt te betrekken en de bescheiden eerste druppeltjes worden in het kwadraat gekloond. Mijn camera en kijker worden stilaan nat en daar heb ik geen goede ervaringen mee, dus zet ik koers naar huis. "Het was weer mooi vandaag", bedenk ik in de auto, terwijl de melodie van een oud liedje door mijn hoofd spookt: 'hakketakke music', dat is het!
