vr 16 mei 2008, 12:00u - 16:00u
Om door ringetjes te halen
Vandaag is het een belangrijke dag in het leven van onze vier slechtvalkenkids. Voor het eerst in hun prille bestaan (misschien ook wel voor het laatst) worden zij geconfronteerd eerst met vreemde 'klauwen', rare hoofden zonder snavels, kortom: de mens. Peter van Geneijgen is met een paar assistenten naar de toren gekomen om de jonge valken te komen ringen. Een spannende gebeurtenis, zeker ook voor de aanwezigen in en onder de toren.
Om 13:00u staat het ringen op de kalender. Het spottersveldje staat vol met mensen, koffie, scoops en camera's. Onder de toren staan wat mensen verzameld die dit machtige schouwspel van dichtbij zullen mogen bekijken. Peter heeft zijn voorwaarden gesteld en dat is ook goed zo. Geen mediacircus zoals dat elders in de wereld gebeurt. Een enkeling, meest om wetenschappelijke gronden, mag mee naar de etage waar geringd zal worden. Op het dak alleen mensen die werkelijk assisteren met het oppakken van de kids. 13:00u Is dus de plannning, maar euhhh, waar blijft Peter?
Wat later rijdt een auto richting de toren. 'Dazzem', hoor ik. En ik besluit om het spottersveldje te verlaten om in de rust van "Harry's Droge Sloot Plek" het gebeuren op mijn eigen manier te bekijken en te registreren. De oudervalken zijn actief. We kunnen waarnemen hoe een prooivlucht mislukt. De duiven hebben mazzel vandaag. Hebben de valken iets in de gaten? Ze zijn luider dan anders. Toch staat iedereen nog onder de toren. Voor de symmetrie-liefhebbers ontstaat een mooi plaatje wanneer Pa en S2 allebei op een hoek van de dakrand landen. Eentje bij de antenne, de ander op de hoek achter de nestkast. Om de kijkers thuis te pesten wordt er ook nog even op de buicam gezeten. (Later hoor je dan van de gebrekkige verbinding vandaag, zonde!)
Vlak voordat de actie op de toren gaat beginnen zit S2 op haar gemakkie (zo lijkt het) op de antenne. Dan opeens vliegt ze op en ook Pa is opeens in de lucht. "Het gaat beginnen", schiet er door me heen. Mijn camera staat op filmen wanneer er ineens beweging te zien is op de toren. "Het dak gaat eraf". Hoe vaak wordt deze uitspraak figuurlijk bedoeld? Ditmaal is het letterlijk zo: het dak wordt van de nestkast genomen en handen grijpen naar binnen. De poppetjes zijn klein daar op die toren en het geeft me een gevoel hoe groot de valken toch eigenlijk wel zijn. Even later ligt het dak weer op zijn plek en zijn de mensen verdwenen. De oudervalken lijken des duivels. Vooral S2 krijst terwijl ze rondjes om de toren maakt. Af en toe lijkt ze tijdens haar vlucht naar binnen te kijken. "Waar zijn haar kids"? Pa, de ervarene, is naar grote hoogte gevlogen en beantwoordt het geschreeuw van S2. Snapt hij het wel?
Minuten verstrijken. De valken blijven onrustig. Het klaart wat op, dus kunnen er mooie foto's gemaakt worden. Hoewel het belang van het ringen me volkomen duidelijk is, kriebelt het een beetje in me. Een half uur is voorbij. Zouden ze al klaar zijn met ringen? Opeens lijkt er iets meer rust te komen. S2 gaat zelfs even op de antenne zitten. Pa blijft hoog in de lucht. Dan zie ik links naast de toren (op grote afstand) een andere vogel. "Is dit een derde valk?" Ik snap het niet. Ik kijk om naar het spottersveldje maar niemand schijnt het te zien. Paul Beenen komt voorbijlopen en vragend roep ik hem toe: "Drie???"
Meteen ben ik nummer drie ook weer kwijt. Pa gaat over de bosrand rechts van me richting Lambert die op zijn 'KIP' zit. Dan opeens zie ik drie, vier grote stippen in de lucht: "Buizerds". Was mijn nummer drie een van deze buizerds? Ik weet het niet. Ik heb alleen PA die richting op zien gaan en S2 zat nog op de antenne, waar drie gebleven is? Geen idee.
Even later neemt de onrust bij de valken weer toe. "Jawel, het dak gaat er weer af". Mijn accu was al niet vol toen ik ging en heeft door het filmen een knauw gekregen. Ik besluit hiervan vooral nog foto's te maken. Wordt de nestkast geinspecteerd? Het lijkt er op. Iemand hang gebogen over de nestkast. Dan verdwijnt de gestalte weer even. "Jaaaah, ze worden teruggezet", het voelt als een opluchting. Snel wordt het dak weer teruggeplaatst en de gestalten verdwijnen. Lambert komt voorbij en vraagt me mee te gaan naar de toren. Eigenlijk wil ik het moment dat S2 naar haar kids gaat niet missen. Allee dan maar! In de toren hoor ik dat het gaat om twee boys en twee chicks. Gezond, groot, sterk. Dat is wat ik horen wil. "En de ringnummers?", informeer ik bij Peter van Geneijgen. "Dat vertel ik niet", is zijn verbazende antwoord. Mijn ogen zullen waarschijnlijk haast uit hun kassen gerold hebben. Peter vervolgt met de reden waarom: "je hebt er niks aan om dat te weten en het wekt alleen verwarring op. Mensen denken later de ringen te herkennen en daar krijg je allerlei valse meldingen door!" Daar heeft hij een punt, maar voor de pure waarnemers zou het zo leuk zijn wanneer ze de birds aan de hand van hun grote voetringen kunnen determineren. Wie zijn de boys en wie zijn de girls?
Ik ga naar buiten wanneer Roel en Lambert naar boven gaan om nog maar eens te proberen om de beelden weer aan te krijgen. De twee valken zijn nog steeds onrustig. Diverse Mortelgangers staan op het punt naar huis te gaan, maar niemand vertrekt zonder de zekerheid dat S2 weer bij haar kids is geweest.
Uiteindelijk dan de geruststelling: S2 maakt haar rondjes en landt op het rooster. Even later stapt ze naar binnen. "Nu is het goed!"
