De juvenielen zijn vanaf de 30e op de ring aan het takken, voor het oog van de camera vloog de eerste al enkele meters boven het beton van de ring. Ik ben benieuwd of ze ook al verder zijn. Dat is nog niet het geval zo blijkt. Ze bevinden zich veel op de ring waar je ze van de grond vandaan niet kan zien. Soms op de rand maar helaas zal dat vandaag tijdens mijn Moreling niet het geval zijn.

De ouders zitten ieder in een van de zichtbare masten. Het is volgens mij M in de hoge antenne en V in de lage (bij de wiphoek).

Een clubje vrouwen zit aan de tafel. Fraaie fietsen staan er omheen. Ik groet hen maar mijn volle aandacht gaat naar toren en omgeving.

Ik hoor de geelgorsen aan deze en gene zijde van de Loop. Na een poosje vertrekken de dames, dat ook M vertrekt en boven ons een jacht begint valt hen niet op. Ik zal hem vandaag niet meer terugzien. V blijft op haar post en bekijkt hoe de twee jongens steeds maar op de ring verblijven. Mijn mobiel helpt me een handje. Maar dan besluit ik toch maar op pad te gaan.

Langzaam gaat de wandeling. Een flesje water (dat achteraf te oud blijkt te zijn) gaat mee. Onder de toren stop ik even om een poging te doen om door alle ringroosters te kijken. Dat lukt niet helemaal. Ik denk even terug aan de keer dat ik staande op de vierde ring een foto omlaag door alle roosters heb gemaakt. Inmiddels alweer heel wat jaartjes geleden.

De leerlingen van de school in De Mortel hadden het raad-een-plaatje van de Omroep destijds als enige goed en mede deze goede oplossing zorgde voor de overwinning van de kwis. Met een glimlach denk ik terug aan het bezoek aan de school waar ik de prijs van de wedstrijd mocht uitreiken. 

Nabij de loop hoor ik een geschetter alsof er op een trompet wordt geblazen, het moet haast de alarrmroep van een waterhoen of van een meerkoetje zijn. Een konijntje schrikt van me en maakt zich weg.

Bij de loop geven kikkers een concert en zie ik tot grote tevredenheid allerlei visjes van allerlei maten in het heldere water zwemmen. Verder gaat het. Aan een paaltje zit de wikkel van een sixpack vast. Ik erger me er een beetje aan: dit is zo'n halfgoed oplossing. Niet weggegooid maar ook niet opgeruimd. Ik sjok verder. Bij het betonblok verderop staat weer een kratje dat iemand uit de Loop gevist zal hebben. Er zit een rode draad in de beleving hiervan: wel en niet opgeruimd dus. 

Ik verken de achterkant van de toren waar ik alleen V nog in de antenne zie zitten en verder geen valkje kan bekennen. Zwaluwen flitsen op hun kenmerkende manier om de toren heen om insecten te vangen.

Ik ga terug en besluit het krat mee te nemen om het bij de vuilnisbak bij de toren te dumpen. Het plastic van de wikkel van de sixpack gaat ook maar mee. En dan heb ik mezelf een probleem bezorgd: in de eiken tak die hoog over het pad hangt zit prachtig in het contrast een winterkoninkje. Om een foto te maken moet ik eerst het krat op de grond zetten... vogeltje gevlogen.

Terug maar weer. Op het spottersveldje heeft iemand zich ondertussen onder een visparaplu geïnstalleerd. Het moet Piet zijn. Het is Piet.

We buurten nog wat en zien dan hoe plotseling ook V vertrokken is. Een geelgorsje steekt over en weer herken ik het. We horen een grasmus maar zien hem maar niet. Dan wordt het tijd om te vertrekken. Op de petfles water lees ik dat ik de uiterste houdbaarheidsdatum gemist heb. Maar hopen dat ik er niet ziek van word. 

 

 

Mooiste van 2021

P1230385.jpg
P1230387.jpg
P1230409.jpg
P1230422.jpg
P1230437.jpg
P1230447.jpg
P1230552.jpg
P1230689.jpg
P1230723.jpg
P1230786.jpg
P1230894.jpg
P1230956.jpg
P1240010.jpg
P1240014.jpg
P1240015.jpg
P1240018.jpg
P1240019.jpg
P1240186.jpg
P1240219.jpg
P1240258.jpg
P1240341.jpg
P1240403.jpg
P1240407.jpg
P1240432.jpg
previous arrow
next arrow