Het zal regenachtig zijn vandaag, dus heb ik mijn bedenkingen of ik wel zal gaan Mortelen. Wanneer de roostercam (RC) dan ook nog eens uitvalt. Kan ik deze historische dag van 2011 niet uit mijn kop krijgen en besluit ik alsnog te gaan.
Spottersveldje leeg, de toren ogenschijnlijk ook maar de lucht erboven zeker niet. Ik zie een, twee valken spelen met elkaar, en wanneer ze achter de toren verdwijnen komt er eentje wel heel snel weer te voorschijn. Zijn het er drie die aan het spelen zijn? Ik weet het niet zeker en het duurt helaas ook niet erg lang. Mooie prentjes zitten er niet in. Jammer. het zal niet de laatste teleurstelling van de ochtend worden.
Het nog steeds erg bewolkte weer zorgt voor schimmen, er valt ook niet eens wat op de foto te zetten dan op twee plekken een staart. Het boompje opzij en achter me is leeg. Ik heb gisteren nog op FB gesteld dat de kans om vandaag weer een juvie in aan te treffen kleiner zal zijn dan ik de staatsloterij win zonder lot. Nu blijken we dus wel een lot te hebben gehad en zowaar hebben we 45 euro gewonnen. Dus voor de zekerheid kijk ik dus ook maar even naar de bewuste boom. Niks natuurlijk.
Ik ga op zoek naar de valken wanneer een van de ouders boven me heen wegvliegt. Bij de toren zie ik iets vreemds. Het blijkt een bruin gekleurde duif zonder kop maar met kont, pootjes omhoog. Dit moet een mislukte prooi-overdracht zijn geweest en opeens moet ik terugdenken aan een anekdote uit het verleden. Na wat zoeken vond ik op mijn oude site de volgende tekst van 2008 terug:
Bericht van 28 juni 2008, tweede bezoek van de dag
Wat maak je me nou?!!
Vanmiddag moest ik nog wat flyers uit gaan delen bij wat sponsors. Omdat ik een beetje een onbevredigd gevoel had over de waarnemingen van vanmorgen, besluit ik daarna nog even 'zum Turm' te gaan. Daar zitten Gerrit112 en 't Skreeverke. Van de laatste krijg ik te horen dat het erg lang gelden is dat ik een verhaal heb geschreven. Ik vertel hem dat ik hem op zijn wenken heb bediend. Gelijk bij mijn entree zijn de valken weer schreeuwend in de lucht. "Ik heb nu al meer gezien dan vanmorgen", grap ik niet eens zo heel erg overdreven.
Op de tweede ring zit een valk zich tegoed te doen aan een prooi. Een paar buizerds draaien hun rondjes boven het bos links van ons. Opeens wordt er een van hen aangevallen. Het is een van de slechtvalken die regelmatige, maar niet erg serieuze aanvallen plaatst op de buizerd die zich er overigens niet zo heel veel van aantrekt. Na een poosje stapt Gerrit112 op. Vrijwel direct vliegt een valk rond de toren. Het is de introductie van een prachtig verhaal met een voor mij wel heel erg teleurstellende afloop.
Van links komen namelijk binnen enkele tellen drie valken aangevlogen. Ik probeer ze te volgen wanneer 't Skreeverke opeens roept dat er nog een valk aankomt. Met prooi! IK kijk snel opzij en zie nog net hoe de valk met een zware last probeert de toren te halen. De prooi is echter veel te zwaar en dus eindigt de vlucht op de grond bij de toren. Met het schitterende filmpje van Lambert vers in het geheugen loop ik er voorzichtig naar toe. Een auto passeert ons. "Shit", denk ik dan al. Het zal niet de laatste shit zijn. Terwijl we de valk zien opvliegen gaan we behoedzaam het bosje in om ons verdekt op te stellen. De prooi ligt achter de toren, maar goed genoeg zichtbaar. We wachten een poosje terwijl de valken opgewonden krijsen. Het kan elk moment gaan gebeuren dat er een landt. Sterker nog er vliegt er een de bomen in. We zien hem niet zitten, maar hij zal weldra komen om de prooi op te halen vermoed ik.
Dan de pech die me eigenlijk ingetogen razend maakt. Een man met een jachthond loopt over het paadje richting toren. Hij roept wat tegen zijn hond terwijl hij de half loszittende gaas bij de poort openhoudt. "Apport", roept hij zachtjes tegen zijn hond. Mijn mond valt haast open. "Wat zullen we nou krijgen?" De hond snuffelt wat rond en ziet dan de duif en apporteert hem naar zijn baas! "Wat maak je me nou?", roep ik vanuit de bosjes. Verbaasd kijkt de man op wanneer we uit de bossen naar hem toe lopen. Hij gooit de duif weer terug terwijl hij zich verexcuseert. Ik baal natuurlijk als een stekker en samen met 't Skreeverke zoek ik weer een plaatsje in de bossen. Na een poosje geeft de laatste de moed op en vertrekt. Voor mij wordt het ook tijd om te gaan, maar de sensatie overwint het van de naderende honger. Ik zoek een nog beter plekje op. De valken draaien wat rondjes en ik verwacht ze nu elk moment. In de verte hoor ik het bekende poortje klappen. "Nee toch", voel ik de bui al hangen. En jawel een drietal nadert me, ze zien me niet, maar besluiten een hele poos vlakbij de toren luidruchtig te staan 'kleppen'. Tot overmaat van ramp wordt er ook nog eens luid toeterend afscheid genomen. Een van de drie keert terug en gaat een paar meter van me vandaan staan te urineren. "Hij ziet me niet", kan ik een glimlach niet onderdrukken. Even speelt de gedachte om opeens naar hem toe te lopen, maar ik laat het maar begaan.
Weer keert de rust terug en weer hoop ik dat de valken nu eindelijk gaan komen. Ik maak alvast een paar proefopnamen. Dan de volgende ramp. Er nadert weer een auto, deze wordt bij de doorgang geparkeerd en weer wordt een jachthond 'uitgeladen'. "Gadver gadver gadver", ik verlaat mijn 'topplekkie' dat ik vanaf nu mijn 'tobplekkie' zal gaan noemen. Naar huis maar...
Wijs geworden van deze oude gebeurtenis kijk ik om me heen: het autootje van dezelfde persoon die indertijd zijn jachthond op het terrein liet om de duif van toen op te halen staat er nu ook weer. Dat is geen goed begin. Verder staat er een auto met Duits kenteken: die zijn aan de wandel en komen dus op enig moment terug. Ik wil geen herhaling van toen dat ik lange tijd verborgen achter een boom in de regen ga staan te wachten om dan precies wanneer het moment van de dag, wat, misschien zelfs wel van het jaar, verstoord gaat worden zoals in 2008.
Ik loop dus even door naar de achterkant. Een Angus verspert de toegang en kijkt me aan alsof ie niet van plan is om me door te laten. Dan kijk ik opzij en zie ik twee zwarte kalfjes een sprint over de dam trekken om naar de kudde verderop te hollen. De koe voor me lijkt me aan te kijken van "nu mag jij" en sjokt rustig achter de rest aan. Verderop zie ik in de verte Hans met zijn kleinzoon en de hond naderen. Andere mensen komen na mij uit het bos. Dit had al weer niks geworden was ik bij de toren gebleven. Ik zie de valk op de onderste ring aan de achterkant en een valkje probeert in evenwicht te blijven bij een landing op de wiphoekantenne. Dat is al.
Ik loop terug, kijk nog even voorzichtig of er een valkje bij de prooi zit. Niks. Dan maar terug naar het veldje. En wanneer ik vervolgens weer een tijd geen valk kan ontdekken loop ik nog één keer terug naar de toren. Een vrouw met een flinke hond loopt langs de toren. Ik draai me gelijk maar weer om. En nog even later passeert Hans me. Die is ook al voorbij, nu dan? Weer vijf minuten later: de auto met de verstoorder van toen komt voorbij.
Een ouder daagt weer uit. Het moet haast EXS op de dakrand zijn die schreeuwt maar het prooitje niet aangeleverd krijgt. Ik denk dat het M is die zijn prooitje dan maar letterlijk ergens in de buurt dropt en weer wegvliegt.
Ik denk aan verzopen dubbeltjes en dan komt het in me op dat ik al heel lang geen specht meer heb horen timmeren. Geloof het of niet: meteen daarna hoor ik een voorzichtig roffeltje op oud hout. Dat kan ook een boomklever zijn die een zaadje verstopt. Maar dan nog eens, iets harder nu. Ik pas de taktiek toe die ik ooit eens van Piet heb geleerd: ik zoek het geluid met mijn gehoor op, en bekijk de bomen die daar het dichtste in de buurt staan. Oude stam? Oude tak? Speuren. Bingo, een paar blaadjes bewegen, het koppie van een grote bonte specht steekt er achter op.
Toch nog wat... ik vermoed dat het te druk is met passerend verkeer. De prooi zal heus wel gegeten gaan worden. Wellicht vanavond, bij regen en beginnend duister.
