Soms denk je wat voorinformatie te hebben over de fans van de slechtvalken van De Mortel die van ver moeten komen om hun valkjes nu eens in het echt te zien. Zo ook vandaag en het paste in mijn agenda dus kwam ik graag even kennismaken. Op gepaste afstand, maar daarom niet minder leuk.
In de BDL chat lees ik dat Ved al vroeg uit zijn nestje is opgestaan om de lange rit naar De Mortel te maken. Wanneer ik mijn auto parkeer in de welbekende berm en met gepaste afstand tot het (kleine) rupsennest wat zoveel jeuk en ongerief kan veroorzaken.
We raken snel aan de praat en ik hoor (en zie) waar de valken zich momenteel zeker en sommige onzeker bevinden. Ik volg de aanwijzingen en zie de kleine die iedereen bezig houdt nu stilzwijgend op de tweede ring zit. Het is zeker een fors vrouwtje dus de kans dat de gok klopt schat ik op zo'n tachtig procent.
Lastiger zichtbaar is het valkje bij de antennevoet en easy-peazy zit V op haar bekende stek op de hoge antenne. De rest zit (vermoedelijk) op het dak. "Maar ze hebben al drie keer tikkertje gedaan", Ved is daar dik tevreden over. Het maakt de reis waard. En er zal nog meer gaan volgen.
Want ook ik word getrakteerd op een fraai tikkertje-spel en ook mijn dag kan daarmee al niet meer stuk. Met V nog in de antenne gaan er drie valken de lucht in. Ik prijs me gelukkig dat ik knip op het moment dat de pootjes elkaar raken. Nee, het licht is niet ideaal, maar ik kan enorm blij worden van zo'n "geschoten" moment. Het kan haast niet anders of er komt weer een "krek te laot" moment, dat je als spotter te horen krijgt dat je twee, drie minuten te laat arriveert en het moment van de dag gemist hebt.
En er komt ook meer bezoek op het spottersveldje. Gerse Vrouw herken ik omdat haar auto duidelijk aangeeft dat er een hond aan boord is en ik weet dat ze komt en haar hond meebrengt. De auto die precies voor haar parkeert is er ook een van bekend volk. Marjo en haar man heb ik op de ringdag voor het eerst gezien. Te buurten zullen we genoeg hebben, dus gezellig zal het wel zijn. Ik kijk naar Gerse Vrouw en kijk nog eens. Ik ken dit gezicht toch?
Het duurt niet lang of puzzelstukjes vallen in elkaar, wij hebben elkaar vele jaren geleden al eens ontmoet. En verhalen komen los en niet alleen dat, ook updates van hoe het met sommigen van toen gaat, met name die de beelden misschien nog wel volgen maar niet op fora of chats meer komen. Zo langzaam aan wordt alles een feest van herkenning.
Omdat ik iets meer zekerheid wil waar de valken die we nu niet zien ergens zitten ga ik eerst op pad. Bij de toren worden opnieuw boomstammen op een oplegger geladen en aangezien ik als voormalig voetballer wel aardig kon koppen maar geen zin heb om een toevallig vallende boomstam weg te koppen besluit ik over de houten poort te klimmen. De landing is niet helemaal zoals bedoeld. Mijn teen wil nog altijd niet helemaal doen wat ik wil en daar had ik even geen erg in. Bij de volgende poort zal ik voorzichtiger zijn. Hoor ik nu het ijsvogeltje? Nee, dat is het niet, maar wat dan wel. het klinkt van dichtbij maar ik zie niets. Ik klim over de poort en de landing is wat te voorzichtig, ook niet goed. Ik probeer de pijn uit mijn teen weg te lopen door er een beetje de vaart in te zetten. Het gaat in een ruk door naar de achterkant. Waar ik me door het poortje slinger en op zoek ga naar de plek waar ik me kan omdraaien om de toren goed te kunnen afspeuren. Een in de antenne en een op de betonnen rand aan de (nu linkerzijde). Dat is de hele score op dit moment. Ik ga in hetzelfde tempo door naar het bruggetje, zoek even in het water of ik een school visjes kan ontdekken en ga dan verder door het klappoortje (dat ook zonder te klappen dicht kan, ik herhaal het nog maar een keer). Weer een blik op de toren. Wat zien we nu? Aha, Ved heeft gelijk mits dit niet de valk die aan het andere uiteinde zat is (in een paar minuten wandelen kan alles anders zijn) zit er inderdaad nog een juuf op de dakrand.
Bij de waterval bij de zandhoop stop ik even. Heerlijk om het water zo weer te zien stromen. Wanneer we het hebben over die kleine momentjes: dit is er ook eentje van. Ik ga verder richting het 8uurboompje. Daar heb je toch ook een prima zicht op de toren hoor! Er wordt wat gevlogen maar het tikkertje spel blijft nu even uit.
En dan keer ik weer terug naar de brug over de Loop. Op de derde ring zie ik de valk op de stellage zitten. Is het M? Het is wat lastig te bepalen maar het moet een ouder zijn en de valk in de antenne zit daar nog steeds dus: twee ouders en dan de juvenielen nog tellen. EXS op twee, liggend op haar buik nu. Eentje op de betonnen rand en dan? Raden maar.
Piet is ook al gearriveerd (ik hoorde hem aan de andere kant van de Loop al een haast typerend zinnetje zeggen over een 500 gram wegende houtduif die veel zwaarder is dan de 350 gram wegende postduif) Goed, ik zal ook mijn zinnetjes wel hebben.
En dan duiken de dakjuvies een voor een op nabij de defecte dakcam. Nu wordt tellen easy: drie juvies plus een op de tweede ring. Een vertrekkende ouder uit de antenne en de ouder op de stellage aan de linkerkant van de derde ring. (Niet heel veel later komt er mogelijk nog een ongenode vreemde valk bij, de alarmkreten doen dat vermoeden, maar tot een gevecht komt het zeker niet.)
Piet ontdekt de buizerd in de boom, Piet ontdekt de geelgors in het struikje. Voor mij is het geen verrassing dat juist Piet dit allemaal als eerste ziet en hoort. Het is zijn talent en ik ken niemand die hem overtreft.
Nadat ik even ga lunchen (en mijn vrouw de hond al is uitlaten) keer ik nog even terug. En waar het even lijkt open te trekken in plaats van een onweersbui die op de planning staat, blijken beide niet te gaan gebeuren. Het blijven silhouetplaatjes en de valken hebben hun laatste glansmomentje bewaard toen ik even weg was. Prima hoor, ik gun het de anderen zeer, ik krijg nog kansen genoeg. (Hoop ik)
Veel valt er dan niet meer te melden. Maar gezelligheid is een factor die net zo hard meetelt (herkenbaar van de chat wanneer er geen ene mallemoer te zien is en de posts voorbijvliegen als een sneltrein).
Geen filmpjes vandaag, maar wel wat plaatjes:
