Zoveel en toch weinig (eten)
Het zal druk worden vandaag. Ergens heb ik gelezen of gehoord dat er wat verre bezoekers zullen komen. Nee, ik heb het niet over slechtvalken die van ver komen. Die kondigen zich niet aan.
Morgen begint weer het gewone dagelijkse werk dus pak ik mijn kans voor nog weer een bezoekje. De voorspelde regen schijnt toch weer niet te gaan vallen, dus het licht zal dan wel niet zo geweldig zijn, het blijft tenminste grotendeels droog.
De eerste vroege vogels hebben zich al op het veldje gemeld. Ik sluit me aan en wacht op wat er gebeuren gaat.
De dag zal onbedoeld lang gaan duren, de volgorde van de gebeurtenissen zal welhaast zeker vertroebelen. Dat heeft niets met dementie te maken.
Meest opmerkelijk van de ochtend is de tros duiven die fel door S2 aangevallen wordt. Links van ons valt ze aan, maar kennelijk kan ze geen goede keuze maken, een duikvlucht eindigt voor ons achter de bomen en plotselingen lijken de duiven rechts van ons te ontkomen. Maar daar is S2 opnieuw. In volle vaart gaat ze de achtervolging opnieuw in, weer lijkt de aanval buiten ons zicht op niets uit te lopen, maar dan opeens komt ze van rechts voor de toren langs heel laag opnieuw voor de dag. Het lijkt me geen duif die ze achtervolgt, maar eerder een watervogel. Die duikt in de loop en S2 mist opnieuw op enkele metertjes na. Ze zat op wel heel geringe hoogte.
Een man die met een knots van een camera in het veld voor ons ligt, moet de luchtverplaatsing boven zijn hoofd welhaast gevoeld hebben. Wanneer hij terugkeert vraag ik hem wat S2 achtervolgde. Hij wist het niet maar meent dat ze een hele poos bij de Loop gezeten moet hebben en opeens zo maar opvloog. Dorine en ik schieten in de lach. De arme man heeft het hele tafereel gemist en geeft dan maar zijn eigen interpretatie van wat gebeurde.
S2 keert echter niet meteen terug naar de toren. Ze nodigt de kids uit voor een training. Al snel kunnen we tel niet meer houden van al de roofvogels en hun kids in de lucht. De jonkies vliegen verbazingwekkend goed. We hebben er steeds meer moeite mee om jonkie van ouder te onderscheiden. Na een poosje zie ik dat mijn accu leeg raakt. En ook de inwendige mens vraagt om vulling. Ik ga even naar huis en besluit om zo snel mogelijk met een kannetje koffie terug te keren.
Niet lang nadat ik weer terug ben opnieuw een mooi verhaal. Opnieuw een valk die een flinke tros duiven (ook weer links van ons) aanvalt. Ik hoop het gebeuren met de filmschuif aan te kunnen volgen maar kom er al snel achter dat ik teveel heb ingezoomd. Ik kon niet weten dat de tros duiven zo ontzettend dicht naast ons aangevallen zou worden. Ook Pa bemoeit zich ermee en een paar duiven worden van de troep afgesneden. Eén duif wordt er uitgepikt, bijna letterlijk boven ons duikt de duif het bos in. Weer is het mispoes voor de valken.
Op het veldje vloeien tranen. Het is niet voor het eerst dat een nieuwkomer de tranen niet kan bedwingen bij het live-aanschouwen van de valken. Niet door de lens van een webcam maar echter, veeel echter!
Dan krijg ik weer erg in mijn meegebrachte koffie. Ik loop naar de auto en zie daar precies achter het hekwerk een napuffende duif met een zware hartverzakking nog half verdoofd zitten uithijgen. Hij heeft de energie niet meer om zich voor mij uit de voeten te maken terwijl ik op nauwelijks een meter van hem sta. Lachend knip ik een fotootje van hem en loop terug naar het veldje. Minuten later ziet iemand hem wegvliegen.
De jongen laten zich goed zien. Het grootste deel van de tijd zien we ze alle vijf of toch tenminste vier van hen zitten. En zoals gezegd, wordt het steeds moeilijker om te kunnen bepalen of het jonkies dan wel de ouders zijn die soms wel heel erg ver hun vluchtjes maken. S2 mist een vleugelpen en dat maakt het determineren toch weer een stukje gemakkelijker.
Een ree zorgt nog voor afwisseling en voorkomt overbelasting van vele nekspieren.
Het is een komen en gaan op het veldje. En uiteindelijk kan ik ook de moed opbrengen om mijn van het lange staan stijf geworden benen weer in gang te zetten. Het afkicken zal me zwaar vallen komende week. Gelukkig is het een korte week en dus gauw weer weekend.
Filmpje spelende valken...
