Wat heb ik dit seizoen al veel geluk gehad met wat ik allemaal te zien kreeg, vandaag opnieuw een dag met vele hoogtepunten.
Zonde van het slechte licht, maar WOW wat een avonturen. En voor de bui een prachtig moment tussen juveniele slechtvalk en een ... reiger !!!!
Ik ben laat op vanmorgen. Of het mijn linkeroog of mijn rechteroog is dat als eerste de nieuwe ochtend begroet weet ik niet. Maar mijn horloge wijst bijna negen uur aan.
Hmmm, dat is veel later dan ik me had voorgenomen. Het krantje vertelt me niet veel nieuws. Buienradar lijkt De Mortel niet erg ongunstig gestemd. Een snel broodje en een senseootje maken dat de ultieme start van de dag in orde wordt bevonden. Ik kan op weg.
Op de parkeerstrook bij het veldje staan nog geen auto's. Verderop bij de toren staan twee fietsers. Op de toren zie ik op het eerste gezicht twee valken. Eentje op de lamp en eentje op het rooster. Precies op het moment dat de valk op de lamp aanzet voor vertrek maak ik een plaatje. Ik volg de valk die als een vuurpijl over de Loop naar het weiland dat nu een maisveld is geworden raast. Wat ziet ie? Aan de overzijde van de Loop breekt paniek uit onder de troep kraaien die er zich verzameld heeft.
Ik vraag me niet eens af of het een jonge dan wel adulte valk is die deze actie uitvoert, maar ik vind het wel schitterend. Een fraaie dagopener!
De fietsers komen naderbij. Ze hebben dit gemist. Dan herken ik een van de twee dames. Dat is toch... ja, dat is Ingrid (Amelandse). Haar en haar vriendin als fietster te zien staat niet als nummer één op mijn vewachtingspatroongids. Ik weet dat er vandaag een forumdag is en dat het wel druk zal gaan worden. De weersvoorspelling en sterker nog: de donkere wolken die hier en daar aan de hemel staan kon toch wel eens invloed gaan krijgen op het daadwerkelijk aantal bezoekers zo schat ik in. Het waait hard. Dat kan gunstig zijn, want dan trekken de regenwolken ook weer snel voorbij, maar aan de andere kant worden nieuwe buien dan ook weer snel aangevoerd.
Na een poosje wordt het steeds drukker, ik kan niet zien waar alle valken zitten en loop dus even ter verkenning naar de achterkant van de toren. Ditmaal geen slechte keuze want zodra ik de valk op de bekabeling zie zitten vliegt hij op en meteen zijn er dan drie valken in de lucht die ditmaal besluiten om aan deze zijde van de toren boven mijn hoofd hun vliegkunsten te demonstreren. Ze vliegen echter al gauw wat verder van elkaar weg en dan moet ik een keuze maken. Ik volg de valk die even later lange tijd stil hangt boven de antenne van de toren. Een klassiek Engels vliegtuig dat nog altijd actief is lijkt er een voorbeeld aan genomen te hebben. Een Hawker Harrier doel ik op.
Ik besluit terug te keren naar de forummers. Het veldje groeit vol. Begroetingen, herkenningen van alweer een hele poos geleden, het is gezellig. Grote drukte is niet echt mijn ding wanneer het om het volgen van de valken gaat, maar zo nu en dan is gezelligheid ook belangrijk.
Dan toch een grote verrassing. De valken hebben besloten vandaag maar eens extra actief te zullen zijn. Ik kan het bijna niet meer navertellen, want de ene actie volgt de andere op. Geweldig is het moment dat een juvie een aanval doet op een reiger. Wat het allemaal nog mooier maakt is dat we het vanaf het spottersveldje volledig kunnen zien. Het is de opening van een gala aan vertoningen. En wij zitten allemaal op de eerste rij. Amper enkele meters boven de grond zien we de valken die als toetje ook nog eens keer in diverse bomen landen. Ze worden vanaf het veldje aangemoedigd om nog maar wat dichterbij te komen zitten. De dorre boom, die ondertussen als een bijna heilige boom is verklaard (en daar is de Paus niet eens aan te pas gekomen) blijft kaal, maar nog steeds uitnodigend wachten op wat komen gaat. Natuurlijk komen de valken niet op onze wensbriefjes af. Ook mijn uitnodigend uitgestoken arm blijft leeg. Dat zou er ook nog eens bij moeten komen.
We vermaken ons opperbest maar dan toch die donkere dreiging. De regenwolken schuiven steeds dichterbij. Het kan niet uitblijven.
Op het treintraject Helmond - Eindhoven is een treinongeluk. We hopen dat het niemand treft die onderweg is naar De Mortel. Dat zou zonde zijn. Kwam Ronald ook?
Dan start de eerste bui. Voorzichtige druppels geven hun definitieve waarschuwing af. Binnen een minuut zal het gaan plensen. De forummers ruimen hun meegebrachte gerei op en auto's zetten koers naar Grotels Hof. Mijn auto staat op een beste plaats. Door mijn panaromadak kan ik de toren goed in het oog houden. Af en toe stap ik even uit om de ruit te wissen. Mijn auto is niet zo luxe dat daar ook aan gedacht is bij de constructie. Een bus nadert vanaf de toren. Verhip dat is Jan Steenarend, goed te zien dat hij ook even komt kijken. Jan, wuift en rijdt door.
Mijn accu is weer bijna leeg. De reserveaccu's zijn al behoorlijk versleten. Ik besluit naar huis te gaan en de accu op te laden, mezelf op te laden en dan retour te gaan.
Het retourtje duurt echter onverwacht lang. Ik kan op diverse manieren naar de toren rijden, maar ik kies de snelste manier. Ditmaal is dit een foute keuze. IK wil de rotonde oprijden wanneer deze door een verkeersregelaar wordt afgesloten. Ze gebaart me vriendelijk om zo ver mogelijk naar links te gaan. De stoet wandelaars van de Valkenswaardse Processie is 1500 wandelaars groot. Daarna volgt een stoet van tenminste een twintigtal huifkarren getrokken door oerhollandse belgische knollen.
De vriendelijke verkeersregelaarster raadt me aan de motor af te zetten, zonde van de benzine. De stoet kan nog wel eens tien minuten lang zijn. Ik vrees dat ze gelijk heeft want zo ver ik kan kijken zie ik nog steeds wandelaars en nog geen huifkarren.
De knollen hebben er echter zin in en na een minuutje of vijf wachten is het einde van de pocessie in zicht. "Je mag na die wagen met zwaailichten invoegen en bedankt voor je geduld", zegt de dame nog tegen me en ze wuift even. "Kijk, deze manier van mensen benaderen werkt echt", bedenk ik wanneer ze wegfietst naar het volgende "regelpunt". Al het gevoel van "valse haast"(waarom haast wanneer het om het bekijken van vogels gaat) is in de kiem gesmoord. Met een glimlach sluit ik aan na de laatste volgwagen en sla meteen af richting het pompstation waar ik opnieuw rechtsaf ga richting De Mortel.
Nog meer mensen staan er op het spottersveldje. Het valt me op dat ik best veel van hen nog ken, zeker de gezichten, vaak ook de namen.
Toch schijnen de valken afgesproken te hebben dat ze voorlopig even niet zo heel veel meer willen laten zien. Steeds dreigender zijn de met veel water gevulde wolken. Af en toe wordt er een luik opengetrokken. Harde wind blaast paraplu's aan gort. Dan is het weer even droog, maar niet voor lang.
Het veldje stroomt leeg. De ochtend was fantastisch, de middag vooral gezellig en .... NAT !!!
Hoe snel de juveniel al is, merk je pas wanneer je ze op geringe hoogte probeert de filmen. Maar toch, omdat het wel grappig is.
