Het kan alle kanten op met het weer. Ga ik vandaag voor de zoveelste keer droog vertrekken en krijg ik dan onderweg de eerste druppels? Vooralsnog lijkt het droog en zelfs wat zonnig. Ik waag het er op.
Geleerd van de ervaring van gisteren neem ik een andere route. Rustig tuf ik de HB-weg op. In de verte zie ik al een auto in de berm. Ik weet nog niet welke het is. Wanneer ik een minuutje later, het is precies negen uur, de auto parkeer zie ik dat het de auto van Dorine is. Zij is een stukje verderop de ingredienten voor het toetje voor vanavond aan het verzamelen. De oogst is mager, want het overvloedige water heeft schimmels laten ontstaan. Geen goed idee voor een toetje dus.
Op de toren zit een valk op de antenne. Meer kan ik niet ontdekken. Voor ik het weet is de valk daar vertrokken. Dorine ontdekt hem aan de voet van dezelfde antenne. Tegen de grauwe kleur van de antenne en eenzelfde kleur van het beton van de toren valt de valk nauwelijks op.
Na een poosje komt de tweede valk aan. Dat moet een juvi zijn. De valk landt op het rooster en schijnt naar binnen te gaan. Even later zit hij weer duidelijk in beeld op het rooster.
Een op niets bedachte duif naast de toren krijgt een felle duik te ontwijken. Achter de bomen lijkt dat gelukt, want er keert een valk terug naar de toren en landt op de rechterlamp. Het is een volwassen valk en omdat het dezelfde lamp is waar gisteren Pa aan vastgeplakt leek, neem ik direct aan dat het Pa is. Dorine twijfelt en pakt haar scope erbij. Het is S2. Raar, want we dachten toch dat de valk bij de antenne een juveniele valk was.
Het raadsel lijkt opgelost wanneer een minuutje later opnieuw een valk met veel heisa uit dezelfde richting komt. Deze valk is een juveniel en landt op de andere lamp (links). Regelmatig schreeuwt deze valk, maar we kunnen er geen enkele aanleiding voor vinden. Misschien is het een schreeuw om prooi. S2 lijkt te vinden dat haar kids het zelf maar moeten opknappen. Pa maakte gisteren al eenzelfde indruk.
De valk op het rooster zie ik niet meer. Mogelijk zit die weer binnen.
Dorine vertrekt. Het valt ons op dat het verder erg stil is. De kraaien laten zich altijd horen, en een paar reigers hebben zich ook al gemeld, maar verder dan een enkele vink, mogelijk een groenling en nog wat kleins kom ik niet.
Ik ga nog even in de auto zitten. De wind staat weer hard te waaien en flink zwarte regenwolken drijven voorbij. Na een kwartiertje is mijn zin over. Op de toren is geen enkele beweging waar te nemen. Vanuit mijn auto kan ik alle hotspots goed overzien. De nestkast, de grote antenne, de vier ringen en de twee lampen onder de onderste ring. Zal ik nog even naar de achterkant lopen? Nee, geen zin in.
