vr 18 juli 2008, ochtend
Wat bezielt de mens
Wanneer ik om een uurtje of zeven naar buiten kijk word ik niet echt vrolijk van het weer. Het is druilerig en niet echt geschikt om te Mortelen. Vandaag komen weer een heleboel mensen naar het spottersveldje weet ik. Voor enkelen is het zelfs een 'debuut'. Wat bezielt de mens om met zo'n weersvoorspelling wat spulletjes in te pakken om een reis te maken om vogels, die vermoedelijk geen meter zullen vliegen, te gaan bekijken? In de gauwigheid grijp ik een parasolletje, een hamer en een dekzeiltje bij elkaar. Misschien helpt het wat.
Op het veldje wordt net een ontbijtje weggewerkt. Marianne, Tess, Nicoline en Frank doen zich nog net tegoed aan wat aardbeien, al dan niet op een broodje. "Of ik ook zin heb?" "Nee, een tas koffie gaat er altijd wel in, maar ontbeten heb ik al". Een valk zit al een poos op het rooster. Verder is er niet veel sensationeels. Na wat gekkigheid, wat moet je anders? Horen we een voor mij bekend geluid: een aankomst met prooi, zo klinkt het. En jawel een tweetal valken nadert met een prooi. De prooi wordt ergens op een ring gedumpt maar ik kan niet precies zien waar. Ook een derde valk keert terug en landt in de buurt van de prooi. Veel trek schijnen ze niet te hebben, want we zien geen bekend gedwarrel van veertjes.
Op het veldje aan de overzijde van de Loop staat een eenzaam hooglanderkalfje. Ik speur met mijn kijker in de bosrand, geen soortgenoten te zien. Minuten verstrijken. Ik moet eigenlijk weg om boodschappen te gaan doen. Dan stopt er weer een auto, het is het startsein voor een flinke toeloop. Wie hebben we allemaal? Pinky111 en Apus, Marijke, Marjanne8, Lambert, Adriaantje (debuteert en staat met een brok in de keel omhoog te turen), Cloud komt, Marijke, Mapi en een tijdje later ook Zonnevogel en Sazoe. Vergeet ik niemand? Ik hoop van niet.
Ik moet echt, echt weg. Een valk nadert de toren nog eens en gaat even op de betonnen rand zitten. S2 (zij zat al die tijd op het rooster) gaat het nesthok in. Pa (jawel, hij is het op de betonnen rand) springt op naar het rooster. Hij gaat naar binnen. Wat horen we nu weer voor een bekend geluid? Baltsen?
Ik moet echt echt weg. Het is al na half twaalf, mijn moeder zit te wachten, ik zou met haar boodschappen gaan doen. Vastbesloten om vanmiddag nog even retour te gaan, rijd ik weg. De parasol en mijn regiestoeltje laat ik staan. Onderweg naar huis zie ik zwaailichten rap dichterbij komen. Een ambulance heeft haast. Ik stuur mijn auto in op Lamberts' eerste kast inkijk plaats. De ambulance raast voorbij.
Wat foto's van vanochtend:
vr 18 juli 2008, middag
Kan het nog gekker?
Vanmorgen heb ik gezondigd. Ik was te laat weg om nog boodschappen te kunnen gaan doen en dus moest dit na enen nog gebeuren. Voor je het weet gaat het uurwerk dan naar de klok van twee en eigenlijk heb ik dan nog een andere bezigheid te doen: wielrennen kijken! Vanavond word ik geacht om voor de radio aan Gemert-Bakel te vertellen hoe het koersverloop was. Maar het is zo gezellig op het spottersveldje! Niet dat het nu zo'n geweldig mooi zomers weer is hoor, integendeel, het 'hoost' af en toe! Mijn regenbestendige parasolletje heeft de regen dan wel overleefd, de bijbehorende wind is toch teveel van het goede geweest, het ding is omgewaaid. Maar wanneer de volgende hoosbui zich over ons uitstort komt het ding toch maar weer goed van pas. 'Als je zo'n ding vasthoud heb je ineens veel vrienden', roep ik nog. Binnen enkele tellen worden overal vandaan pluutjes opengetrokken. De groep is groter gegroeid en omdat ik geen namen wil vergeten te noemen, zie ik even af van een opsomming. De aanblik van de 'kloot' volk moet hilarisch zijn en dus worden er plaatjes geknipt. Wanneer de bui iets afneemt doe ik even mee en schiet ik ook wat plaatjes.
En de valken? Die laten zich niet zo heel erg veel zien. Althans, niet voor de veelvuldig aanwezige spotters, de 'debutanten' kijken hun ogen uit en zoals altijd observeer ik hen en geniet van de glanzende oogjes. Maar was er dan niks bijzonders te zien? Als je maar lang genoeg blijft wel natuurlijk. Hoe laat het was weet ik niet meer, maar opeens zie ik een paar valken de toren naderen. Schreeuwlelijk is er ook bij en die trekt natuurlijk veel aandacht. Des te meer reden om eens naar de andere valken te kijken. Daar zit er eentje bij die nog al 'beladen' lijkt. 'Met prooi!', roep ik uit. 'Nee hoor', zegt Pinky die het allemaal door haar gloednieuwe kijker volgt. Maar het blijkt dat zij schreeuwlelijk volgt en niet de valk met de ballast. De prooi lijkt wel te vallen, maar met een snelle beweging heeft de valk alles weer meteen onder controle. Toch schijnt de prooi wel erg zwaar te zijn. Onder luid geschreeuw, nu ook van deze valk, zien we haar hoogte verliezen. 'Die gaat de boom in', roep ik terwijl de valk achter de bomen verdwijnt.
Het wordt nu echt hoog tijd om te vertrekken. Ik ruim mijn spullen alvast in de auto en Sazoe, die met me mee terug zal rijden, maakt ook aanstalten om het veldje te verlaten, wanneer er ineens weer allerlei actie rond de toren is. Met een hoop kabaal worden allerlei achtervolgingen ingezet en worden valken die op elkaars favo-plekjes zitten verjaagd. Voor het eerst heb ik nu wel heel veel moeite om het natte spottersveldje in te ruilen voor een plek voor de TV om de Tour te gaan bekijken. 'Ik mot vanavond verslag uitbrengen, ik heb geen keus!' Gehaast nemen we afscheid. Thuis zie ik nog net hoe Niki Terpstra moedig alleen op avontuur gaat. Zijn poging faalt en 'Gemert-winnaar' Cavendish behaalt zijn vierde zege. Het moet niet gekker worden.
Wat foto's van vanmiddag:
