za 12 januari 2008, tussen 9:45u en 18:30u
Peregrine meeting
Vandaag is zo'n dag dat alles anders is. Zo zal het op deze voor velen wel vertrouwde pagina ook zijn: Alles een beetje anders.
(Het filmpje zal in bewerkte vorm later worden vervangen)
Nu een poging om verslag te doen. Dat valt niet mee. Het was een lange dag, veel gekeuvel, veel geregel, maar vooral veel gezelligheid
De ochtend
Om kwart voor tien staat de afspraak met het groepje mensen die met de titel "organisatie" bestempeld wordt. Anita heeft haar wagen vol materialen. Zij heeft de bewegwijzering uitgeprint en gelamineerd. En heeft ondermeer ook nog een beamerscherm in haar auto liggen. Zonnevogel en Sazoe komen ongeveer gelijktijdig met mij aan. Op het veldje, natuurlijk, al Gerrit (E). Op de toren: op de lamp falco uno. Lambert heeft Marijke meegebracht en Marijke wil haar nieuwe digi wel eens testen. Ze kan meteen aan de slag. Volgens mij kan haar dag vanaf dat moment al niet meer stuk.
De organisatie heeft nog werk te doen: de bordjes moeten worden opgehangen. Zonnevogel en Anita lopen alvast aan om de weg naar de Hemelsbleekweg aan te duiden. Ik wil de staat van de gans eigenlijk gaan observeren. Maar omdat er gewerkt moet worden, besluit ik met Sazoe achter de andere dames aan te sjeezen. "Die gans heeft alle tijd van de wereld", maak ik een waar statement.
Anita en Zonnevogel zijn druk in de weer om met breigaren, ja je leest het goed, met breigaren de gelamineerde pijlen te bevestigen. Omdat ik wel eens een tentje opzet, geef ik enkele 'rake' aanwijzingen. En aldus is de gang naar de Hemelsbleekweg gewaarborgd. Even later zoeft mijn met dames volgeladen auto richting De Mortel om in het centrum dit met vereende krachten uitgevoerde kunstje te herhalen. Zo die zit ook! Nu door naar het punt waar het onverharde deel van de Hemelsbleekweg contact maakt met 'Milschot' hier een pijl naar links! Dan zijn de pijlen op. Het enige kritische punt dat nog volgt is de afslag naar links naar het Grotels Hof, maar omdat daar al een campingbord hangt nemen we aan dat men die richting toch wel op zal gaan.
We keren via De Mortel terug naar de toren, de Hemelsbleekweg is na de regenbuien echt een bijna onbegaanbare weg geworden. Dus kiezen we met deze volgeladen auto voor de luxe welhaast glijdende weg.
Lambert vertrekt met Marijke alvast naar Het Grotels Hof om daar een en ander in te richten. Ondertussen wordt het steeds drukker bij het veldje en besluiten we om ook naar de herberg te gaan. In eerste instantie wil ik terug via de verharde weg, maar omdat alle anderen het onverharde deel inrijden, besluit ik alsnog achter hen aan te gaan. (Dat wordt dus weer autowassen)
De samenkomst bij de herberg
Verwacht niet van mij dat ik alle namen en ook nog in de juiste volgorde van aankomst ga noemen. Ik zou het echt niet kunnen. We zoeken ons hoekje uit. En ik begin mijn comsumptiebonnetjes te sorteren. Op de tafel ook alle badges, keurig een paar blanco's voor onverwachte bezoekers erbij. Opperhoofd Cloud zal de pot beheren, (mogelijk heeft hij het verkeerd begrepen en dacht hij dat hij de pot zou verteren (gniffel), in elk geval is Cloud zo druk bezig met iedereen te begroeten dat Zonnevogel, Anita en ik maar besluiten de financiele afwikkeling op ons te nemen. Binnenkomers zoeken hun badge, betalen het afgesproken tientje, krijgen een bonnetje voor koffie/thee, een kop soep en een exclusief broodje ham of kaas. Daarnaast worden lootjes uitgedeeld voor de prachtig supergroot uitgeprinte mozaiken van Bert (Eagle). Keurig wordt op een lijstje aangetekend wie zijn verplichtingen heeft voldaan. De administratieve groepering heeft het goed voor elkaar. Geen speld tussen te krijgen.
Wanneer iedereen zijn plekje heeft gevonden en er overal al druk gekletst wordt, gaan we langzaamaan beginnen met een van de onderdelen van de 'meeting'. Arno Teunissen van de VWG doet uitvoerig verslag van de zaken die de vogelwerkgroep bezighoudt. Er zijn al diverse succesjes geboekt op het gebied van uiltjes, zwaluwen en weidevogels. Een mooi succes is ook het kunnen in stand houden van de zwaluwen in gerenoveerde wijken van Gemert. Het verhaal van de slechtvalken is werkelijk schitterend, Arno vertelt en Martien (Manders) vult aan. Al in 2004 werd in de buurt van de toren een eerste slechtvalk gespot. Die waarneming werd gedaan door leden van werkgroep 't Vuggelke uit Bakel. Beide vogelwerkgroepen bedachten dat een nest op de toren wel een ideale broedplaats zou kunnen worden, maar aanvankelijk voelde KPN daar niet zoveel voor. De apparatuur in en op de toren is tamelijk gevoelig dus wou KPN geen vreemde snoeshanen op de toren. De werkgroep hield aan en kwam met twee sterke argumenten: die gevoelige techniek zou door duiven wel eens ondergescheten kunnen worden, een paar slechtvalken op de toren zou die duiven wel wegjagen. (Haha, alsof de valken niet....) Het tweede argument was dat de slechtvalk een bedreigde roofvogel was en dat zo'n nestkast toch wel erg goed was voor het groene imago van KPN. De KPN was gecharmeerd van deze argumenten en besloot toestemming te verlenen. De werkgroep timmerde vakkundig een groot nesthok en de gang naar de toren kon worden gemaakt. Het rooster werd keurig geaard om elk gevaar van electrocutie te weren. We schrijven 28 februari 2005. Dan de volgende dag: de vogelwerkgroepen kijken hun ogen uit wanneer ze deze dag al de slechtvalken op het rooster waarnemen. Het is de start van een reeks fantastische jaren, die met het plaatsen van de webcams (telkens op het voor de vogels beste moment) wereldwijd gevolgd wordt.
Arno vervolgt: het is uniek dat hier het eerste paar zich overzomerend huisvestte, want overal elders in Nederland zochten slechtvalken een plekje in de buurt van grote wateren. Hier is behalve de Snelle Loop niet direct een brede rivier in de buurt. Arno spreekt ook nog over het voordeeltje dat zij via een gulle gever via het forum mocht ontvangen. Het was een verdubbeling van hun jaarbesteding en de centen werden onder andere geinvesteerd in de aanleg van het spotterssveldje.
Uit de zaal komt de vraag wat de VWG misschien weet over voortzetting van de cambeelden. Een brandende vraag bij iedereen in de zaal natuurlijk!
Een mooi perspectief
Arno vertelt dat de VWG niet direct een partij is voor het al dan niet aangaan van de webbeelden. Of Planet nog een vervolg geeft? We hoopten vandaag op een goede boodschap van Peter van de Braak. Het blijft echter uit! Dan vertelt Arno verder over de nieuwe eigenaar van de toren. Deze Franse maatschappij maakt het ook mogelijk dat er een door de VWG gebouwd nesthok op de toren van Ittervoort komt. Hee hallo! Dat is interessant... de Fransen zijn dus niet tegen deze bevolking van HUN torens! Dan zegt Arno iets wat bij Kuiko voor een adrenalinestoot zorgt. De maatschappij is niet ongenegen om cambeelden vanaf hun toren(s) toe te staan! Zij wachten op initiatieven van ONS. Wat zullen we nou krijgen, WIJ kunnen dus misschien iets bewerkstelligen.
Mijn hersencellen kraken, hoe moeten we dit gaan doen? Dan neemt Kuiko het woord: "mensen, ik wil jullie graag als een soort huiswerk meegeven... denk hier eens goed over na. Weet iemand ergens sponsorgeld aan te boren, heeft iemand ingangen bij bedrijven die de streaming zouden kunnen verzorgen. Zijn er mogelijkheden om een fonds op te zetten met bijdragen van alle forummers? Zijn er sponsoracties waar uit geput kan worden? KOM OP MENSEN, DENK, DENK, DENK
Onder luid applaus sluiten Arno en Martien hun verhaal af. Hun laatste woorden denderen door in Kuiko's hersenpan.... Dan start de wandeling die door Martien en iemand van 't Vuggelke wordt begeleid. Zonnevogel en Kuiko rijden met de auto naar het veldje terug. Vanuit de auto wijst Zonnevogel de wandelaars de weg met de overgebleven pijl in haar handen.
Na alle hobbels zorgvuldig te hebben vermeden, stopt mijn auto bij de weg. Daar staat Steenarend al klaar met zijn scoop. Op de toren zitten beide slechtvalken. Het waait hard maar het zonnetje schijnt op de toren. Op de antenne zit Pa, op het rooster zit S2. Het veldje stroomt langzaam vol. Dan het moment waarvan ik al zo vaak intens genoten heb. Verona komt het veldje opgelopen en ziet voor het eerst in haar leven Pa live op de antenne zitten. Ik zie de rillingen over haar lichaam lopen. Ze wankelt zelfs even. Ik houd haar scherp in de gaten, enerzijds omdat dit het ultieme is, een mens zo te zien genieten, ik vind het heerlijk. Dan laat Steenarend haar door de scoop kijken. Nog meer rillingen! Wanneer Verona zichzelf realiseert dat ook haar grote favoriet S2 op de toren te zien is en Steenarend haar helpt door de scoop op het rooster te richten. Moet ze even de scoop vastgrijpen. Ik moet dit moment vastleggen. Dit is zo machtig mooi! Langzaam stroomt het veldje helemaal vol. Ik probeer een filmpje te maken, maar het is zo'n drukte dat ik steeds weer even moet opkijken bij de oh's en ah's van vooral de 'nieuwelingen'.
Ik hoop op een mooi rondje toren van een der valken, wanneer er plotseling geroepen wordt: "er GAAT er een!!!" Snel probeer ik te bepalen waar de beweging is maar ditmaal kijk ik er volledig naast. Wanneer ik de richting in me opneem waar iemand voor me staat te kijken zie ik de valk achter de bomen verdwijnen. "S2, GAAT OOK!" is de volgende kreet die ik uit de kleine menigte hoor. Nu stel ik mijn camera snel in op filmen en als een raket probeer ik de razendsnel wegvliegende S2 te volgen. Zij verdwijnt "aan de achterkant" (in de richting van De Stippelberg) uit beeld. Wanneer ze op dit tijdstip vertrekken, en dit is duidelijk een prooivlucht, komen ze ook weer een keer terug. Het liefste blijf ik achter om de thuiskomst, al dan niet met prooi af te wachten. Maar het is wel erg koud aan het worden en iedereen is alweer op pad om terug te gaan naar de Herberg. Dus pak ik de klapstoeltjes en de scoop van Lambert weer in de auto. Daarbij spontaan geassisteerd door de laatste achterblijvers op het veldje. Ditmaal rijden we weer via De Mortel terug. Het gehobbel is me niet zo goed bevallen.
Het laatste deel van dit verslag (ik durf niet 'verslagje' te schrijven)
Wanneer we weer allemaal ons plekje (of een ander) gevonden hebben, krijgen we behalve enkele filmpjes ook een gewaagde actie van Falcon te zien. Haar bungie-jump bezorgt menig aanwezige de 'goose-pimpels'. Ook ik schaar me onder de 'softies'. "Gewaagd hoor, Falcon'
Dan legt Lambert verbinding met het internet. De volgende spreekster is Verona. Zij laat zien waar ze al zo lang mee bezig is: een website over de slechtvalken die zijn weerga niet kent. Ze vertelt er met verve over. "Wat is die vrouw intensief met die valken bezig", schiet er meer dan eens door me heen. "Het is nog niet openbaar", vertelt Verona. Maar ik heb al genoeg gezien om te weten dat ik, wanneer de site wel gelanceerd is, regelmatig een paar uurtjes aan het bekijken zal wijden. "Fantastisch, dit is wetenschappelijk!"
Het klokje van zes uur heeft dan ondertussen geslagen. De balans wordt letterlijk opgemaakt. Cloud vraagt de rekening van het gemeenschappelijk gebruik op. Wanneer hij terugkomt, blijkt dat er behalve een fooi voor de bediening nog een mooi bedragje over is. Over de bestemming zijn we het gauw eens: de VWG mag een kleine donatie verwachten!
