za 23 februari 2008, van 13:15u tot 16:15u
Linksom of rechtsom
Vanochtend kreeg ik een telefoontje. Na een veel te korte nacht en een hardnekkige verkoudheid overdonderde het telefoontje me een beetje. Met de oren half dicht kon ik er niet veel van begrijpen, bovendien moesten de hersenen even opstarten. De telefoon aan het andere oor hielp al aardig wat. "Er is een vanmorgen een derde valk gespot. Let maar eens op een valk met een ontbrekende of beschadigde staartpen", was de boodschap.
De boodschap is dan genoeg. Andere plannen gaan opzij en de auto zet koers naar De Mortel. Is het verstandig om weer de kou op te zoeken met een fikse verkoudheid? Zeer waarschijnlijk niet. Maar de nieuwsgierigheid heeft de overhand. Nog voordat ik de dorpsgrens van Gemert verlaat staat het verkeer stil. Een personenauto en een busje staan dwars over de weg. Een man staat in de typische 'sleutelbeenbreukhouding' langs de weg, verder een hoop volk er omheen. Er wordt druk getelefoneerd dus hoef je niet veel anders te doen dan door te rijden. Er wordt plaats gemaakt zodat het verkeer links en rechts een stukje over het fietspad zijn weg kan vervolgen. Okee, ik kan weer verder.
Op het spottersveldje zit een groepje mensen. Ik ken ze niet, maar hun blik is op de toren gericht. Wanneer ik op ze toestap en de bankpost controleer kijken ze me een beetje vragend aan. Deze mensen weten niets van de toren en haar bewoners. "Je zou daar aardige appartementen van kunnen maken", zegt een van hen. Ik vertel ze over de slechtvalken, het nest, de webcams, het spottersveldje en de pogingen om de boel weer draaiende te krijgen. Het viertal luistert geinteresseerd toe en ik geef ze een kaartje met daarop de URL's van forum en website. Dan stopt er een auto: Piet en Dorine stappen uit en ik vertel dat Dorine een van de eerste slechtvalkenbewonderaars is. De scoop wordt opgesteld. Dan arriveert Martien, die nog vrijwilligers zoekt voor de aanleg van een kikkerpad langs de Hemelsbleekweg. Er ontstaat een discussie over een foto die ik gisteren maakte. "Dat waren geen zilverreigers, maar knobbelzwanen!" "Echt nie, dat weet ik heel zeker van nie", is mijn antwoord. Oeps, hij krijgt bijval. "Als ik gelijk heb, help jij dan morgen mee?"
Even denk ik dat ik in het ootje genomen word, een complot tegen mij, samenspanners, ik ben toch niet gek! "Zwanen, je kunt me nog meer wijsmaken!" Ondertussen vertrekt het viertal. Op de toren zien we Pa op de lamp naast de antenne en ook S2 zit op haar tegenwoordig vertrouwde stekje pal tegen de voet van de antenne. De discussie gaat verder, totdat ineens duidelijk wordt dat Martien (leesbril niet op gehad) meende te zien dat de twee vogels op de foto naar links vlogen. Maar ze vlogen toch echt naar rechts. "Haha, je hebt de poten voor kop aangezien", lacht Dorine.
Freek is ook een van de 'voorlopers' van de slechtvalkenhype, hij komt ook nog eens kijken, het kriebelt weer! Wat later arriveert ook Steenarend, het verhaal wordt nog eens in geuren en kleuren verteld. Jan kan zich er wel iets bij voorstellen, hij had ook even goed moeten kijken: linksom of rechtsom! De valken vinden kennelijk dat er onder op dat veldje genoeg amusement is. Een paar vluchtjes, waaronder een klein aanvalletje op vermoedelijk een duif en een wel op een spelletje lijkende 'schijnaanval' richting een buizerd. De buizerd is niet onder de indruk en vervolgt gewoon zijn weg. Ik heb hem aardig in beeld en blijf hem volgen. Van de anderen hoor ik dat Pa vrijwel direct achter de bomen uit het zicht verdwijnt. Ook de terugkeer van Pa kan ik op film zetten. Verdere actie blijft uit.
Op de andere oever zien we een haas. Ook de hooglanders zijn er weer. De kudde breidt zich nog steeds uit, het aantal ongenummerde kalfjes groeit. Er komt nog meer bezoek: ook Diane en Walter en de hond stappen het veldje op. De omheining is strak aangespannen. Zo sterk aangespannen dat het paaltje bijna uit de grond geschoten is. Achter ons zien we een kleinere roofvogel vliegen. Het lijkt een torenvalkje. Even later hangt het valkje haast stil in de lucht: het IS een torenvalkje, weet iedereen dan onmiddellijk. In de verte pal naast de toren, maar dan een stuk verder door cirkelt een buizerd. Steenarend en ik blijven achter, maar besluiten ook op te stappen als er weer een auto stopt. Gerrit112 stapt uit. "Dan steken we er nog eentje op", zegt Jan. Ik doe mee. "Nog iets te zien vandaag?", informeert Gerrit. "Ze zijn rustig", antwoordt Jan. "Dan gaan we maar weer!"
{AG}2008/m02/d23{/AG}
