Weer een nieuwe aanduiding: de Wipmast
Soms maak je wel eens een bezoek dat kort bedoeld was, maar enorm uitloopt. Niet eens zozeer vanwege al het moois, maar ook omdat je maar niet weg wilt gaan in afwachting van dat ene moment. De conclusie achteraf is dan dat je gewoon te lang gebleven bent en amper nog weet in welke volgorde de dingen zich hebben afgespeeld. Vandaag was zo'n dag.
Na alle emotie van gisteren, zowel op het veldje als elders, wil ik vandaag nog heel even gaan kijken, een uurtje, langer niet. Op het veldje Diane, Walter en Gerrit E en ongeveer gelijktijdig met mij arriveert ook Mieke. Nog wat later stopt er een bekende bus: Steenarend. Aan apparatuur dus geen gebrek. De actie mag beginnen. Van Jan hoor ik dat Verona gisteren een interessante verklaring had voor het 'gedrag' van gisteren. Ik heb dat gemist, dus heb ik vanavond nog wat te doen. Steenarend was ervan onder de indruk, want hij had daar ook voor hem veel nieuwe dingen gelezen en geleerd. Complimentje dus weer aan het adres van Verona!
Door de scoop van Gerrit is af en toe wat beweging in de nestkast waar te nemen. (Nee S2 is nog geen eitjes aan het omleggen.) Wat later, ik ben het verhaal van vandaag al snel een beetje kwijt, zien we wat vliegbewegingen. Verplaatsingen. Geen spectaculaire zaken, totdat de beide valken na een rondje luchtruim richting antenne gaan. S2 neemt plaats op de vertakking en na enige tijd volgt Pa die na een glijvlucht opnieuw zijn avances richting S2 gaat maken. Hij landt pardoes boven op haar en na enkele seconden vliegen beide valken weer op. "Een vluggertje", wordt er dan al snel geroepen. Ook *Anita* is dan al gearriveerd. Dit proces herhaalt zich nog twee keer. Het valt niet moeilijk te raden wat de nieuwe benaming van de antenne dan wordt: "de wipmast".
Op het gevaar af dat ik weer namen ga vergeten een poging tot opsomming: Zwiersje, Roel en een kameraad waarvan ik de naam niet meer herinner, Piet uit Lieshout, Gerrit112, Marjanne, Jonne, Jelle en 't Skreeverke allen zijn voor korte of langere tijd op het veldje. Stellages worden op- en afgebouwd, verplaatst en nog eens verplaatst. Het lijken de hoogtijdagen van het uitvliegen van de kids wel.
Toch zijn de slechtvalken behalve met hun paringsgedrag vandaag lang niet zo actief als gisteren. Terwijl anderen staan of zitten te genieten, vind ik het zelfs een beetje saai. (Ben ook nooit tevreden.) In goed gezelschap wordt er dan een hoop gekletst en wil er wel eens iets aan de aandacht ontsnappen. Zo ook nu bijna. Mensen die mij ondertussen een beetje kennen van het veldje weten dat ik regelmatig wat rondkijk. Soms speur ik de lucht af, dan weer tuur ik over het veld, dan weer eens langs de Loop. Ditmaal is dit maar goed ook, want plotseling zie ik twee reetjes over het weiland snellen, direct gevolgd door een derde ree. Ik roep het, maar ik sta het voorval zo te bewonderen dat ik er niet eens over nadenk om er een foto of filmpje van te maken. Achter het bos aan de linkerkant zien we de reetjes nog verder snellen. Het is erg nat in de wei want de druppels spatten achter de pootjes op.
Op de toren is niet zoveel spectaculairs te zien. Een paar keer zetten de beide valken aan om kennelijk een jachtvlucht in te zetten, maar een daadwerkelijke aanval op een prooi is telkens achter de boomtoppen en dus niet of nauwelijks te volgen.
Buizerds laten zich ook weer zien, maar ditmaal worden ze door de slechtvalken met rust gelaten. Een paar mooie vluchten van de buizerds zijn vanwege de felheid van het zonlicht niet in beeld te krijgen. Jammer, want ook de vlucht van de buizerd is een schoonheid om te zien.
Het is een mooie middag, maar meer om de 'buurt' dan om de 'waarnemingen'. "Verdorie, ik lijk wel een verwend kind", realiseer ik me nog maar eens, "er zijn hier mensen die kilometers hebben moeten rijden en dik tevreden zijn met al het moois dat ook vandaag weer geboden werd. Zit ik me daar een beetje te zeuren!"
{AG}2008/m02/d10{/AG}
