di 16 december 2008, 14:30u - 15:00u
Uujle of uujlskoikes
Zoonevogel staat op het veldje wanneer ik aankom. Ayla is niet gediend van bezoekers wanneer zij het veldje het eerst heeft bezet, dus ze zet het op een grommen. Ik vertel haar dat ze zich niet zo moet aanstellen en na een 'goed woordje' van Zonnevogel accepteert ze mijn entree. Op de toren is niet veel te zien behalve dat er maar liefst twee schotels aan de stellage zijn bevestigd. Ineke vertelt me dat er verder niets te zien is. Maar dan is er toch altijd weer die buizerd die me weet te amuseren. Ditmaal start de waarneming in een boom en even later poseert de buizerd op het paaltje. "Tenminste nog iets", zeg ik tegen Zonnevogel.
Wanneer Zonnevogel heeft besloten om de warme kachel op te gaan zoeken, besluit ik nog even te blijven. "Je weet maar nooit". Omdat ik er nog maar net ben denk ik dat het met de kou wel meevalt. Een half uurtje later blijkt dat Zonnevogel gelijk heeft. Geen valk en veel optrekkende kou.
Ik loop nog even wat heen en weer over de Hemelsbleekweg wanneer 2 mountainbikers me naderen. "Wa doen die lui hier toch deegger?", vraagt de achterste zich af. "Die komme vur die voogels!", antwoordt de voorste. "Wavvur voogels?" "Ja witte wel, die uule!!!".
"Uilskuikens", brom ik, terwijl ik in mijn auto stap".
Wat pics...
wo 17 december 2008, 9:30u - 10:15u
"Daor zittie" of "daor gittie"?
Een bespreking voor vanmorgen is uitgesteld naar elf uur. Ik heb dus weer wat 'dooie tijd'. Wat zal ik daar eens mee doen? Niet zo moeilijk te raden dunkt me.
En dus stopt mijn auto even later in de berm van de Hemelsbleekweg. Meteen valt me het geluid van een buizerd op. Niet dat van een rondjes draaiende buizerd maar meer dat van een op een paaltje zittende wakende buizerd. Ik blijk het goed ingeschat te hebben want op een paaltje, nabij het 'standaardpaaltje' zit een buizerd rustig rond te turen. Ik maak snel wat foto's en draai me dan om richting toren. Op de rechterlamp zit een slechtvalk. Ik gok op Pa. Uiteraard maak ik ook hiervan wat plaatjes, al hangt er een flinke nevel om de toren. Ik sta ongeveer parallel aan de zandhoop waar ik opeens iets zie opvliegen. "Hee, verhip. Het is een zilverreiger. Een beetje verrast stel ik mijn toestel in, maar ik ben er niet zo zeker van dat de foto's gelukt zijn. De reiger heeft wat geduld met me, want hij vliegt een rondje dus krijg ik een 'second chance'. Net genoeg om te zien dat ook een gewone blauwe reiger is opgevlogen. Opnieuw schiet im mijn plaatjes te gehaast. "Ik zie het straks wel...", erg overtuigd ben ik niet.
Ik besluit de zij- en achterkant van de toren ook eens nader onder de loep te nemen en wandel langs de bosrand naar het bruggetje. De buizerd zit nog steeds op het paaltje. Aan de achterkant kan ik ook geen valk ontdekken. Ik besluit terug te keren en vanaf het onverharde deel van de HB-weg nog een onderzoekje te doen. Eerst nog even een controle of alles bij het oude gebleven is. De buizerd is foetsie, maar de zilverreiger staat ongeveer op zijn plaats een visje te verschalken. Knipperdeknip. Ook op de toren is iets veranderd. Pa is verdwenen. Ik loop het modderweggetje op en bekijk snel de noordkant. Mistvlagen trekken voorbij de toren, maar voor zover ik het kan zien is ook hier geen valk te bekennen. Dan loop ik onder een boom door, waar op een metertje van me vandaan een klein vogeltje zit. Het moet wel haast een goudhaantje zijn. Het blijft rustig zitten en wanneer ik het passeer, heb ik spijt dat ik mijn camera niet omhoog gemikt hebt. Ik besluit voor een herkansing te gaan.
Terwijl ik mijn camera richt, hoor ik ineens iemand roepen. Ik versta niet precies wat hij roept: "Wa stodde daor naw te doen. Daorboven zittie!" Dat laatste kan echter ook "gittie" zijn. In ons plaatselijke dialect betekent dit: "wat sta je daar nou te doen, daarboven zit hij", de andere variant betekent hetzelfde, maar dan: "daarboven gaat hij". Ik plaats mijn hand achter mijn oorschelp om aan te geven dat ik het niet precies versta, maar het IJzervosje (want hij is het), stapt in zijn vrachtwagen en rijdt weg. Ik loop wat door om te kijken of ik inderdaad een valk zie, maar helaas. De mist is nu te dicht. Ik zie hem niet.
Naast me hoor ik wat geklop. Een grote bonte specht hakt er weer vrolijk op los. Ik vind hem meteen en knip wat plaatjes. Dan loop ik een paar meter verder en kom tot de conclusie dat dit wel heel erg veel beter is. Het licht staat veel gunstiger. "Knipperdeknip". Dan loop ik terug naar het spottersveldje. De buizerd is weer teruggekeerd naar zijn 'vaste paaltje'. Zonder het te merken is mijn camera, mijn kijker en 'munne kop' zeiknat gemotregend. Hoog tijd om naar de bespreking te gaan.
Wat pics...
En dan ineens, valt me dit pas op...
