Coldfinger

Nieuwste verhalen

Laatst gewijzigd

Meest gelezen

wo 10 december 2008, 14:00u - 15:45u

Coldfinger

Eigenlijk heb ik vanalles te doen vandaag, maar toch kan ik het niet laten om heel even naar de refreshbeelden te kijken. Noppes te zien. Dan loop ik even naar buiten om er 'een warm te maken', zoals ik het opsteken van een peuk pleeg te noemen. Zoals gewoonlijk doorzoek ik de nu heldere hemel. Ik zie een wat kleine buizerd, het kan dus ook een sperwer zijn, die een rondje boven het nabijgelegen veldje wil maken. Een kraai is het daar niet mee eens. Ik volg de wilde achtervolging tot het dak dit verder onmogelijk maakt. Dan is er een snaar geraakt. "Zal ik even?"

Bij de toren is het rustig. Geen mensen te zien. Wel weer een buizerd die ik op het inmiddels bekende paaltje zie landen. Een kraai vliegt met wat kabaal weg. Meteen moet ik aan het voorval van even geleden denken. Hier lijken de rollen omgekeerd. Het is gunstig licht, dus heb ik goede hoop op wat aardige foto's. Dan is de toren aan de beurt: 'falcons in tha house?' Nope! Niet aan deze kant. Even twijfel ik wat te doen. Ik kan naar de achterkant lopen, maar daarna zal de buizerd zeker weg zijn. Die blijft echt niet op me wachten. Er bestaat ook een kans dat beide slechtvalken op jacht zijn en de thuiskomst is nergens mooier te volgen dan vanaf de 'voorzijde'. Met dit licht verheug ik me daar al op. Maar het kan ook zo zijn dat de valken aan de achterkant zitten.

Even later ben ik op weg naar de achterkant. In de verte hoor ik enkele droge knallen kort na elkaar. "Jagers!", weet ik dan wel zeker. Dit is geen door kwajongens afgestreken vuurwerk. Voordat ik het 'bochtje' omga, kijk ik nog even naar de buizerd. Die maakt aanstalten om op te vliegen. Onmiddellijk daarna scheert hij voor de bosrand langs. Het is bijna onmogelijk om hiervan een fatsoenlijke foto te maken (bij thuiskomst blijk ik gelijk te hebben).

Aan de achterzijde is geen valk te bekennen. Wel valt me op dat de Loop is uitgebaggerd. Hier en daar liggen wat hoopjes bagger langs de kant. Ik loop nog wat noorderlijker om ook die zijde te kunnen bekijken. Ook hier is niks te zien. Dan maar weer terug. Wie weet komen de valken wel snel thuis. Dat wil ik niet missen. Met stevige pas marcheer ik terug. Ik hoor een specht, weet welke boom het is, maar besluit om er niet voor in te houden. Terug.... opschieten. Weer wordt er geknald. Ik hoor wat blaffende honden. Het is ver weg.

De buizerd is weg. De nijlganzen ruzien weer eens en dan opeens hoor ik een bekend geluidje. "IJsvogeltjes". Ja, dit is geen typefout. Ik hoor aan twee kanten een ijsvogeltje. De ene moet ergens in de buurt van de zandhoop zitten, de ander zit ergens waar de buizerd daarstraks zat. Mijn gehoor is overtuigend genoeg. Na wat speurwerk zie ik ineens het ijsvogeltje al biddend boven de Loop hangen. Plons, daar duikt het. Even later zie ik het een metertje of wat verder naar links (dichterbij dus) weer opduiken. Maar ook uit die andere richting hoor ik weer wat. "Daar!!!" Wild klik ik op mijn toestel. Nog eens, nu wat rustiger. "Ik hoop dat ik hem heb", bedenk ik en enkele tellen later is het rechts weer raak: "Knip". Hoewel de zon schijnt is een foto tegen de bosrijke achtergrond vaak niet erg scherp. Dan ineens volg ik weer een vogel. Die landt op een van de paaltjes die tegenover het spottersveldje keurig in een rij tot in het bos doorlopen. Mijn kijker kan hem niet dicht genoeg bij me halen om een idee te kunnen krijgen wat het er voor een is. Even meen ik een spitse snavel te kunnen zien, maar de vogel zit met de rug naar me toe. Een beetje groenig lijkt ie. Grootte ongeveer vergelijkbaar met een merel. Wat brede staart. Ik loop tot aan het prikkeldraad, maar het beestje zit te ver weg. Dan hoor ik de buizerd weer. Ik denk dat ie in het bos achter het veldje zit. Ik besluit de HB-weg even terug te lopen om te kijken of ik hem ergens zie. Een minuutje of wat later zie ik hem als een zwarte vlek tussen de veelal kale bomen. Wanneer mijn camera zijn werk heeft gedaan kom een kraai weer eens pesten. De buizerd vliegt op en in de gauwigheid schiet ik nog een plaatje. Dan maar weer terug naar het veldje. Daar is de USB (Unidentified Sitting Bird) nog steeds op zijn plek. Maar nog steeds is hij niet te determineren (zo heet dat toch?)

Mijn vingers worden alweer behoorlijk koud. Meteen komt het James Bond liedje "Goldfinger" in me op: "Jaja, cold fingers". Ik stap in de auto om weg te rijden, maar dan zie ik in mijn spiegel een busje naderen. Dat gebeurt met 'horten en stoten', telkens rijdt het busje een paar meter vooruit en dan stopt het weer. Ik ken dat ergens van. Even later weet ik ook weer waarvan ik dit ken. Het busje rijdt me eerst een paar meter voorbij en komt dan in zijn achteruit weer naar me toe. Over het stuur gebogen kijkt een grijnsend gezicht me aan. Het is de valkenier die ik al vaker bij de toren heb gezien. "Jij bent toch wel een echte fanatiekeling", lacht de man me toe. Ik grijns maar even terug, wetend dat hij daar wel een punt heeft. Na een kort gesprekje vertrek ik. Ik had nog zoveel te doen.

Nog wat pics...