De ochtenpics waren weer fraai en uiteraard is er dan weer de trigger om het ter plaatse vanaf de grond te gaan observeren. Had ik echter geweten hoe lang het zou duren voordat er wat moois te zien was, dan had ik nog wel een uurtje of twee á drie thuis kunnen blijven.
Maar okee, het zonnetje is heerlijk, het gezelschap (klein in getal) maar daarom niet minder interessant en met het windje erbij is het toch goed toeven.
Het gezelschap van vandaag: eerst (de auto van) Dorine, daarna Piet uit Lieshout, Jonne en Jelle en tenslotte ook Gerrit112 die aansluit op het moment dat Piet uit Lieshout zo'n beetje voor de vijfde keer aankondigt weer te gaan vertrekken.
Veel klein gevogelte laat zich niet zien, ook zijn de buizerds vandaag op één hand te tellen en dus voeren kraaien en kauwen de boventoon. De brutaalste plukken aan de overjas van een van de hooglanders. Nestmateriaal genoeg en de hooglander vindt het allemaal best.
Slechtvalken? Hmmm, ja ook. Kort na mijn aankomst rond negen uur loop ik naar de achterkant. Daar blijkt dat Pa op de GSM-antenne aan de noordwestelijke kant van de toren zit. Hij zit grauw tegen een grauwe achtergrond grauw te zijn. Geen beweging. Doodsaai. Ik loop gauw weer naar voren waar het grote feest aan waarnemingen nu elk moment kan losbarsten..... (niet dus).
Een man raapt wat peuken en ander afval op dat op het spottersveldje is achtergebleven. Het is Piet uit Lieshout. Even later komt ook Dorine naar het veldje gelopen. Zij was een rondje gaan maken en komt nu terug. Er gebeurt niet veel, dus Dorine vertrekt weer.
Ook Piet concludeert dat het vanochtend wel heel erg rustig is. Hij heeft elders al heel wat mooiere momenten gezien. Natuurlijk hebben we het over de twee laatste eieren. Zouden ze nog wel uitkomen? Het antwoord komt veel later, maar dan gegeven door Gerrit112. Volgens Gerrit is het verstrijken van een richttermijn zeker geen reden om aan te nemen dat de eieren dus onbevrucht zijn.
Ik ben er toch niet erg gerust op. Soms heeft een gevoel meer waarde dan een wetenschappelijk onderzoek. Evengoed; een gevoel is ook maar een gevoel en is dus ook nergens op gebaseerd. Afwachten dus maar.
Het gaat al richting twaalf uur wanneer we eindelijk wat beweging zien. In een glimp zien we Pa naderen, mogelijk heeft hij zelfs een prooitje. Hij landt vermoedelijk rechts op het dak. Dan is het weer een poos radiostilte. Eindelijk komt Pa opnieuw in beeld. Hij lijkt ergens te gaan plukken. Dan zien we hem op de balustrade landen vlakbij de linkerbuicam. Eindelijk wat beweging.
Mogelijk volgt er een wissel. Het kan ook zijn dat er alleen een prooitje wordt gedropt op het rooster. Dan worden we noge even verwend met een paar rondjes en een landing op de grote antenne. Was het dat? Bijna! De valk op de antenne heeft kennelijk wat in het vizier. Vliegt (zonder al te veel haast te maken op hoogte ongeveer over de Loop heen om achter ons te verdwijnen.
Ik wacht nog een poosje op de terugkeer die er maar niet schijnt te komen en dan, na een kwartiertje ga ik huiswaarts. Waar mijn zoon filmpjes van GroezRock zit te bekijken: weg campics!
Het hoort een beetje bij de dag van vandaag.... het is het allemaal net niet.
