Het is niet dat ik erg gelovig ben, maar mijn moeder heeft me geleerd dat 6 januari de dag is van Drie Koningen. Bij ons betekende dat meestal dat de kerstboom en de kerstgroep met stal weer keurig opgeruimd werden. De Wijzen uit het Oosten waren op bezoek geweest en hadden het wonderlijke kindje Jezus gezien en dus kon de boel opgeruimd worden. Onze kerstgroep kende niet eens drie koningen dus dat was dan gemakkelijk zat.
Ik start de dag met een reparatie aan mijn hometrainer. Helaas lukte het me niet om bij het dwarsliggende onderdeel te komen en was de reparatie niet erg succesvol. Maar ondanks dat heb ik mijn kilometers toch weer gehaald en na een frisse (nou ja, liever warme) douche voel ik me weer lekker fris. Het heeft allemaal wat langer geduurd dan het plan was. Ik kijk naar Wisky en weet niet zo goed wat te doen. Mijn auto heeft een hoge instap, voor mij prettig, maar voor de hond iets minder. Ga ik hem plagen door hem mee te nemen? Eenmaal daar, heeft hij het grootste plezier, maar weer terug in de auto is heel wat minder prettig voor de ondertussen toch al wat oudere hond.
Ik moet nog maar eens goed nadenken over een constructie waarmee ik hem makkelijker kan laten instappen. Voor nu besluit ik alleen te gaan.
Het voelt wat fris aan en ik besluit de thermosbeker uit het kerstpakket maar eens te gaan uitproberen. Twee kopjes kunnen er in.
Onderweg denk ik na over allerlei zaken waar ik me nu vooral niet druk om moet gaan maken. Dat lukt niet zo. Maar wanneer ik in de berm van de Hemelsbleekweg een auto zie staan hoop ik op een metgezel om al het moois mee te delen. Is dit de auto van Sjef en Els? Ik ben heel slecht in het onthouden wie welke auto heeft, maar wanneer ik een leeg spottersveldje zie weet ik eigenlijk wel zeker dat het Sjef en Els zijn die aan de wandel zijn.
Op de toren geen valk. Net als eerder deze week hoor ik opnieuw een buizerd maar met mijn nog steeds potdicht verstopte linkeroor kan ik totaal niet inschatten van waar het geluid komt. En omdat ik verkouden ben (maar toch negatief getest), ben ik bij de huisarts niet welkom voor deze niet levensbedreigende ongemakken. Ik snap dat ook, maar lastig is het wel.
Dan opeens een beweging bij de toren. Het lijkt vanaf de onderste ring, en het is een valk die met een sierlijke boog aanzet voor de koektrommel. Ligt daar wat te eten, het lijkt even zo, maar dan komt de valk overeind en lijkt alert de omgeving te scannen. Waar zou de andere nu zijn? Waar is mijn nieuwsgierigheid het grootste naar, deze valk langer bekijken of toch op zoek naar de andere?
Ik ga aan de wandel, niet om heel veel moois te zien. (Het is er altijd al mooi) Op het pad in het bos komt me een wandelaar tegemoet. Op dat moment zie ik het waterhoentje weer in de Loop, maar wanneer ik het op de foto wil zetten kan ik het niet meer vinden. Ik groet en de man vraagt of ik al fraaie foto's heb kunnen maken. Ik lach en zeg: "wanneer ze zich niet verstoppen op het moment dat ik wil knippen wel". Verderop was hij ook al twee mensen met camera's tegengekomen. Wanneer ik mijn vraag "een man en een vrouw, niet heel erg groot?" met "Ja, dat klopt", beantwoord krijg weet ik wel genoeg.
Ik loop een stukje verder en zie het waterhoentje opeens weer opdoemen. "Hebbes". Ik wandel langs de Loop en bedenk dat vissen niet stroomopwaarts kunnen door de hoge sluis bij het bruggetje. Heet dit eigenlijk wel een sluis? Boeit me niet. Verder gaat het. Een stuk voor me komt een vrouw met een zwarte hond uit het bos, ze wandelt dezelfde kant op die ik ook voorgenomen heb en het lijkt wel of ik haar op gepaste afstand volg. De koeien staan nu in het veld aan de andere kant van de Loop. Ik maak een foto. En ga door het poortje. Geen valk aan de achterkant. Snel maar weer terug dan.
Waar ik vorige keer baalde van het verdwijnen van de vistrap bij de zandhoop. Hier is een alternatief. Het water raast tussen de keien door. Helaas laat ook hier mijn gehoor het afweten.
Ik sjok terug en zie nog net hoe iemand het spottersveldje verlaat. Seconden later ben ik op de weg en keert de auto op dezelfde weg en rijdt richting de Bakelseweg.
Nog even een blik op de toren. De valk is weg van de koektrommel. Ik pak mijn thermosbeker en neem een paar slokken. Toch lekker om jezelf zo even op te kunnen warmen.
Ik ga terug naar de auto en zie dan hoe een vink op de boomstam landt waar (vermoedelijk Piet) een laagje zaad heeft gestrooid. "Prachtige vink, mooi slot van mijn bezoekje.
