S2 met prooi en Pa kijkt toe
Het is nog geen 10:00u wanneer ik de bonte vliegenvanger in het vizier heb. De wind lijkt soms stormachtig en dat zal de reden zijn dat ik eenzaam op het veldje sta. Ik heb er dan ook geen spijt van dat ik nog gauw voordat ik vanmorgen vertrok een trainingsjack van de kapstok griste. Op het veldje ligt een grote hondendrol. Als de eigenaar van de hond dit toevallig leest: het is echt niet overdreven om ook op dit veldje de beleefdheid te hebben om dit soort afval op te ruimen.
Dit gezegd hebbende, verder met het verhaaltje van vandaag.
Op de toren zit vermoedelijk S2 naast de antenne op de betonnen rand van het dak. Waar PA is weet ik dan niet. Een zorgvuldige scan langs alle mogelijke plaatsen levert niets op. Omdat de wind stevig is, besluit ik niet lang te blijven staan op deze plek en dus zet ik aan voor een wandeling naar de overkant van de Snelle Loop. Vanaf die plek kan ik S2 vermoedelijk beter zien zitten en wetende dat het een risico met zich meebrengt dat ik mogelijk gebeurtenissen bij de nestkast niet zal zien, loop ik verder.
Nauwelijks ben ik de hoek voorbij om naar het bruggetje te lopen of ik hoor de valken. Het lijken me de kids, al weet ik dat niet zeker. Ik durf geen risico te nemen en dus maak ik gehaast rechtsomkeert. Even voorbij het grote houten hek draai ik me om en kijk naar boven. "Gek toch, heb ik gisteren nog tegen Henk gezegd dat het me opviel dat de valken de laatste tijd zo weinig op de lampen zitten, nu zit Pa opeens op de rechterlamp", denk ik half hardop.
Ik ga weer voor even het spottersveldje op, maar niet voor lang. De harde wind kan ik maar op één manier ontwijken en dat is door bij een boompje te gaan staan. Maar dan brengt de bonte vliegenvanger me opeens op een idee. Ik ga in de auto zitten, draai het raampje wat open, zet het panoramadak open en rij de auto precies op een plekje waarbij ik de twee valken en de nestkast in het oog kan houden. "Als dan de vliegenvanger nog even vlakbij me wil gaan zitten...", hoop ik dan.
Na een poosje heb ik geluk. De vliegenvanger gaat vlakbij me op de draad zitten. Jammer genoeg met de rug naar me toe, maar het plaatje kon wel eens leuk zijn.
Opeens dan toch wat actie. Volgens mij is het Pa die even weg is en dan terugkomt om op de onderste ring zo te zien aan een oud prooitje te gaan plukken. Is het Pa wel? Ik twijfel, maar de valk op de lamp is weg en bij de antenne zit toch nog steeds de valk die ik als S2 meen te herkennen. Ik ren mijn auto uit en probeer alles te overzien, maar tegelijkertijd hoor ik een hoop commotie achter me. Daar is een roofvogel (buizerd) weer slaags geraakt met een aantal kraaien. Heel even de twijfel. Stop ik met de valk te filmen en probeer ik de achtervolgde buizerd te filmen?
Zoals altijd is twijfel een kwade raadgever. Het wordt nu beide niks. De valk vliegt weg en gaat naar de antenne toe. Het is het begin van een behoorlijke kijkpauze. Er gebeurt opeens niet heel veel meer. Weer ga ik in de auto zitten en wanneer ik er aan beging te denken om maar te vertrekken zie ik een blauw autootje in mijn spiegel naderen: Piet !!
Piet vertelt me dat ik gisteren amper vijf minuten weg was en dat er toen een prooi werd aangevoerd. Ik vertel Piet dat ik dat bij thuiskomst op de webcam heb gezien en dat dus al wist. "Mooi licht vandaag", meent Piet. Maar dat ben ik niet helemaal met hem eens. Bij zonlicht op de nestkast kan ik de gaperds ook met mijn camera zien, nu is dat een donker gat. Met mijn kijker zie ik de twee grootste jonkies af en toe verschijnen. Het duurt niet lang meer of ze komen naar buiten.
Een fietster rijdt het veldje op. "Lang niet meer gezien". Ze heeft het druk gehad. Ik ook.
Dan toch de actie waar ik op heb gewacht. S2 was al een tijdje verdwenen en komt nu opeens met een kolossale duif teruggevlogen. Ze kwakt hem met een smak op de betonnen rand van de onderste ring. Pa komt ook een kijkje nemen en lijkt wel mee aan tafel te willen gaan. Daar moet S2 echter niks van weten en ze sleurt de prooi een stukje verder op de ring. Daarmee vermindert ze ook het risico dat haar topzware maaltijd van de toren wordt geblazen. Pa wordt bij een zoveelste stevige rukwind haast van de ballustrade geworpen en gaat op een witte kast tegen de toren zitten (airco-uitlaat?)
Daar ziet hij hoe S2 de enorme duif verder gaat plukken. Het sneeuwt veren. Ik hoor Piet zeggen dat de staart geplukt wordt. Mijn camera filmt. Ik ben vast van plan om het plukken tot en met het bezorgen bij de nestkast te filmen. Maar dan blijkt S2 geen haast te hebben. Het schouwspel duurt minutenlang. Af en toe stop ik mijn camera even. Ze eet er zelf maar eens goed van. Mijn armen worden zwaar. We zijn bijna een half uur verder, met fasen heb ik de pluk- en schranspartij op film, dan - wanneer mijn camera heel even uit staat - vliegt S2 plotseling op (ZIP.. camera AAN..) en gaat met de prooi naar de nestkast toe. Het is over twaalven. Wetende dat dit voorlopig wel het laatste hoogtepunt zal zijn besluit ik naar de broodjes aardbei te gaan....
Een filmpje van de maaltijdbereiding, de selfservice en het opdienen...
