do 3 maart 2011, 15:30 - 16:45u
Prachtige spotmiddag
Vanmorgen vroeg begonnen met mijn werk. Thuiswerken. Nog een uurtje compensatietijd ook. Mortelen
Zo simpel kan het gaan. Je grijpt je camera, pleurt hem in de auto en een minuutje of 10 later sta je op het spottersveldje. Ja, ik ben een bofkont.
Op het spottersveldje een drietal vogelkenners. Ik ken ze van gezicht, maar weet geen namen. Toch is het altijd super om in zo'n gezelschap te zijn. Kijk, de slechtvalken herken ik tegenwoordig wel zo'n beetje, maar wanneer deze heren gaan smijten met goudhaantje, grasmus, sijsje, putter, geelgors en nog meer vogelnamen, dan gaat mijn interne computertje op hol. Oh, ik ken deze vogelsoorten wel, maar deze heren roepen al voordat ik ze uberhaupt zie. Wat is dat toch een kunst: een vogel herkennen aan zijn roep. Toch, en dat is niet om er de draak mee te steken, moet ik innerlijk wel lachen wanneer de heren het maar niet eens kunnen worden over een paar hupjes in de bomen. "Sijsje!" "Nee, man Putter!"
En de valken? Er zit er een naast de linkerbuitencam (S2). Onzichtbaar voor digitaal Nederland, maar vanaf het spottersveldje goed te zien. De ander heeft in de nestkast gezeten, zo wordt mij verteld. Het is niet bekend of Pa daar nog steeds zit.
Die vraag blijft niet lang open: opeens zien we Pa in de lucht en na een kort rondje om de toren gaat hij voor een snelle wip. S2 zit al voor hem klaar. Knip zegt mijn camera. Die vangst heb ik alvast. Pa verdwijnt weer. Ik vermoed hem aan de achterkant van de toren. Ik blijf staan en wacht af.
Tussen het observeren van al het moois in de struiken door, blijf ik op de toren letten. Opeens zijn ze daar: allebei de valken in de lucht. Met dit prachtige zonnetje (al staat het wat lastig zo links naast die toren) zijn de valken prachtig te zien. Verdomd wat een mooi schouwspel toch weer.
De heren vertrekken weer en ik blijf alleen achter op het veldje. Dan hoor ik weer het enthousiaste geluid vanaf de toren. Minstens één valk is teruggekeerd, maar ik heb het totaal gemist. Ik loop een stuk richting toren in de hoop de valk ergens te zien. Nog steeds hoor ik het geroep, maar ik zie niks.
Op het moment dat ik weer terug wil gaan lopen naar het spottersveldje zie ik ineens allebei de valken weer in de lucht. De eerste tellen maak ik wat foto's, dan opeens bedenk ik dat een filmpje wel leuk zou zijn. Ik schuif op filmen, en meteen ervaar ik de moeilijkheid van het filmen zo vlak onder de toren. Je krijgt amper de tijd om met de beweging mee te gaan of de valken verdwijnen alweer achter de toren. Ik probeer tussen de fragmentjes door terug te keren naar het spottersveldje. S2 landt weer naast de camera links op de toren. Pa draait nog wat rondjes en landt op het rooster.
Heel tevreden met dit resultaat zet ik mijn camera weer uit. Nog eens loop ik terug naar het spotterveldje en zie hoe een pimpelmees zich tegoed doet aan wat voer dat in een plastic verpakking van een slaatje is gestopt. Dat kan er maar een gedaan hebben, weet ik dan wel. Ik blijf nog een poosje om al het moois in de bomen te observeren en probeer er wat plaatjes van te schieten. Tot wirrus...
Veel fotootjes....en filmpje volgt
Het filmpje van vandaag...
