Het zal duidelijk zijn dat ik ondertussen een enorme fan van Floor Jansen en haar Nightwish ben geworden. De vinyl driedubbelaar Decades heeft dat er niet minder op gemaakt. De magistrale opnames in Wacken Duitsland (2013 en 2018) in Finland, in Wembley, in Buenes Aires ze zijn allemaal even geweldig en die zijn ook op de Tube goed vertegenwoordigd. Het werd zelfs verwoord als: 'we hadden Etta James, Maria Gallas, Elvis Presley, Whitney Houston en Freddy Mercury en toen was daar Floor Jansen, misschien wel "the best singer of all times".'
Gisteravond zette ik het eerste filmpje op en vanochtend na het zoveelste filmpje moest ik me dwingen om na "Procession" de tube te sluiten om te gaan Mortelen.
Het ruikt haast naar takkelingen, niet dat zij een bepaalde geur afscheiden, maar je voelt dat de eerste elk moment op het rooster en naar de ring zal gaan hoppen. Ik kijk eerst op het rooster maar daar is nu geen juveniel te bekennen, de ouders vind ik wel: eentje onder de dakcam, de ander in de hoge antenne.
Af en toe lijkt de valk onder de camera een aanmoediging te schreeuwen, "kom maar eens kijken waar ik zit". Vooralsnog geen reactie uit de kinderkamer. Mijn aandacht gaat naar de buizerd die zijn rondjes ergens links naast me maakt. De afstand tot de toren lijkt me meer dan veilig. In een flits wordt mijn aandacht getrokken naar de toren, hoor ik wat, zie ik wat in een ooghoek, is het een gevoel? Ik kijk om en zie dat beide valken hun plekje verlaten. In eerste instantie lijkt het een demo te zijn voor de jonkies. "Kijk zo moet je vliegen". Dan opeens, het lijkt M te zijn, die een doel lijkt te zien en verhoogt zijn snelheid. En dan wordt mij duidelijk wie zijn doel is: de buizerd. Zoals kraaien dat vaker doen lijkt ook M de buizerd te willen pesten maar dan komt daar ook opeens V. En nu wordt het serieus: de buizerd wordt vanonder aangevallen en geraakt. Alsof deze een gebroken vleugel heeft tolt ie omlaag totdat ie tot zijn of haar positieven lijkt te komen en het lijf weer recht trekt. De valken draaien even iets weg en mijn camera zoemt in op de buizerd. Ik verwacht de volgende aanvallen maar die blijven uit. Ik kijk op van mijn camera en zoek de valken. Ik zie ze niet.
Op de chat van BDL doe ik een mini-verslag. En terwijl ik intik dat ik de valken kwijt ben zie ik ze allebei precies boven me cirkelen. Het wordt drukker: Gerrit arriveert, Johan komt, Hans nadert met zijn hond, zijn vrouw komt even met de fiets een praatje maken, twee fietsers komen even het veldje op maar weten dat het nu te warm is voor de valken (nu al ???). En dan arriveert ook Piet.
Van Hans horen we dat er verderop een Anguskalf ligt dood te gaan. Hij probeert Staatsbosbeheer te bellen, dat lukt maar steeds niet. En dan merkt Hans een mini-drama voor ons in het gras op. Wanneer we goed kijken zien we hoe een rups probeert te ontkomen aan een wat later een grote rupsendoder blijkt te zijn. De rups rent haast voor zijn leven maar zijn belager laat niet los. De rups is kansloos.
De valken keren nog even terug naar de toren om op de grote antenne respectievelijk het hek plaats te nemen. Wanneer ze even later opnieuw opvliegen missen we waar ze gebleven zijn.
Bijna twaalf uur: tijd voor de eikes. Vandaag, morgen verwachten we de eerste echte takkeling. Uit onze interne geheugens weten Gerrit en ik dat er wel eens een takkeling dezelfde dan wel de volgende dag zijn eerste echte vlucht gemaakt heeft. Het gaat beginnen... (hoe snel dat die eerste takkeling er zal zijn, blijkt wanneer de eikes gebakken zijn....)
