ma 2 juni 2008, avond
47 Vliegjes
Wanneer op 'buienradar' blijkt dat het vanavond wel eens mee kan vallen met de onweersbui wordt de beslissing snel gemaakt: Mortelen dus.
Vooraf stel ik me twee doelen: kijken waar het jonkie dat op de bovenste ring is beland zich begeeft en ten tweede of ik de complete familie in beeld kan krijgen nu ook het allerlaatste jonkie buiten is. Wanneer een eerste blik al uitwijst dat vanaf het spottersveldje geen kid op de eerste ring te zien is, besluit ik direct naar de achterkant te lopen. Eerst even het bruggetje over. De nijlganzen familie waggelt voltallig naar de poel. Dan een blik van hieruit naar de bovenste ring: 'awel, daar zit er een'. Ik besluit helemaal door naar de achterzijde te lopen zodat ik de situatie daar beter kan overzien. De achterkant levert weinig nieuwe feiten op en dus ga ik maar weer terug naar het spottersveld. Teruglopend schrik ik een reiger op die net ver van me vandaan aan de overzijde van de Snelle Loop staat. Ik loop maar door.
Terwijl ik door het voetgangerspoortje vlakbij de toren loop, zie ik vlak voor me een konijntje zitten. Hoewel geen zeldzaamheid, mag het beestje toch op de foto. Verder gaat mijn wandeling terug. Dan hoor ik in het bos een bekend geluid: de grote bonte specht moet vlakbij zitten. Even blijf ik staan om te luisteren en te kijken of ik haar zie. Hoewel ik wel vrij zeker ben tegen welke boom de specht zit, zie ik hem niet. Dan maar een paar passen verder. "Bingo", vanuit deze positie zie ik de specht klimmend tegen de boomstam opwippen. Klik!
Terug op het veldje zie ik wat beweging in de lucht en op de toren. Koppies duiken rechts, links en vlakbij de buicam op de betonnen rand op. S2 zit op de bovenste ring en zit daar aan een prooi te plukken. Ook Pa laat zich weer zien en ik besluit de camera op filmen te zetten. S2 heeft gezelschap gekregen van vermoedelijk het jonkie dat eerder achter op de ring zat. Filmend probeer ik alles in de gaten te houden. Of het allemaal te zien zal zijn? Geen idee.
Dan wordt het drukker op het veldje: 't Skreeverke, Steenarend, Zonnevogel, Dorine, Gerrit112 en tenslotte Piet komen even langs in de hoop op een mooi schouwspel. Helaas, de koppies verdwijnen en ook het jonkie op de ring verdwijnt langzaam aan uit beeld, af en toe links langs de balustrade opduikend om tenslotte weer aan de achterkant te verdwijnen.
Boven het veldje hangen tientallen kleine vliegjes. "Zevenenveertig", weet Jan precies te vertellen. Even later slaat hij er een van zijn arm. "Zesenveertig", tel ik er een vanaf. S2, maakt een cirkelende opwaartse vlucht rond te toren. "Ze gaat haar jonkies tellen", denk ik. "Nee, die is overgebleven prooitjes aan het tellen", zegt Jan. Je zou het inderdaad zeggen, want ze start onderaan de onderste ring en maakt zo rondjes totdat ze boven is en landt dan op de antenne. "Veertien", weet Jan, "ze zal Pa zo wel met een boodschappenlijstje op pad sturen!" We lachen er wat mee, maar dan opeens gaat Pa dezelfde inspectietocht houden. "Hij controleert het", grapt Jan. Helaas was dit wel zo'n beetje de laatste actie van de dag.
Steeds meer vliegjes duiken op en dwarrelen rondom onze hoofden. Jan besluit te vertrekken en ik verwacht ook weinig actie meer, naar huis maar weer..."
