vr 28 januari 2011, 13:45 - 15:00
Panoramadak
Woensdagochtend was het ijskrabben weer voldoende om het vol in mijn rug te laten schieten. Nu de bovenrug. Balen. Maar aan elk nadeel kleeft ook wel weer een voordeel. Vanochtend wacht ik op een paar mailtjes. Een opdrachtgever moet me nog wat informatie verstrekken. De mailtjes blijven uit en daardoor kan ik niet vooruit met mijn opdrachtje. Voor mijn rug is een wandeling de juiste therapie. Zal ik Wisky meenemen?
Dat lijkt me niet zo'n goed idee en met de belofte maar een uurtje weg te blijven vertrek ik alleen in de richting van de welbekende toren.
Onderweg passeer ik een fietster. Wil je nog raden wie het is? Voor me lopen mensen met een klein fietsertje. Mijn aandacht gaat naar de kleine die parmantig fietst, maar toch te klein is om er roekeloos aan voorbij te rijden.
Samen met Mieke stap ik op het veldje. Meteen valt een buizerd op die op een vertrouwde tak in een vertrouwde boom zit. Een kiekje legt het vast. Op de toren is geen bewoning merkbaar.
Na een poosje ontdek ik de slechtvalk die hoog boven de toren bijna stilhangt. De kou en een barre wind verklaren dat zweefvliegen. Een rondje en dan landt de slechtvalk op de antenne. "Dat is in elk geval op uitkijk", zeg ik hoopvol tegen Mieke. Ik besluit wat dichter naar de toren te wandelen. Mieke zegt de rest van mijn verhaal vanavond wel te lezen en gaat huiswaarts.
Bij de toren lopen twee dames met vermoedelijk hun kleinkinderen. "Er zit niks", merkt de ene dame op. Ik hoor het en vertel dat er eentje op de antenne zit. Het viertal volgt me over het paadje naar de Snelle Loop. Tussen de boomtoppen door tuur ik omhoog. "Weg", constateer ik. Ik laat de kleintjes een foto zien van de valk die even daarvoor nog wel op de antenne zat. "Ik heb ze op de computer gezien", zegt het oudste kind. Ik loop over het bruggetje en loop helemaal door tot waar de Snelle Loop grenst aan het weiland. Daar kan ik de nestkast maar ook de lampen zien. Geen valk!
Ik vervolg mijn weg door terug te lopen, het bruggetje over te gaan en naar de achterkant te lopen. Daar vliegt wel een buizerd, maar er is geen valk te bekennen. Een beetje teleurgesteld keer ik maar weer om en zet koers naar het spottersveldje. Nog niks te zien. De koude wind overstemt het heerlijke zonnetje. Het is bijna drie uur en dus besluit ik mijn belofte naar Wisky waar te gaan maken.
Ik druk op het knopje dat mijn panoramadak een stukje openschuift. Terwijl ik rustig optrek om de auto te gaan keren zie ik opeens die bekende schim: aankomst! Terwijl ik me verheug over mijn geniale ingeving om het dak wat open te schuiven zie ik de valk aanzetten om op het rooster te gaan landen. Snel graai ik mijn camera uit de tas. Door het dak maak ik een foto. De valk lijkt naar binnen te verdwijnen, maar dan opeens zie ik weer een valk die de nestkast nadert. S2 ??? Nogmaals knipt mijn camera. Ik hoop dat er mensen zijn die thuis zitten te kijken. Dit moet voor hen zichtbaar zijn.
Foto's..
