Het is de kunst om te flyeren maar toch geen rotzooi achter te laten. Want Kuiko kan dan wel een politiek pad ingeslagen zijn, dat verandert niets aan de gedachte dat je de natuur netjes moet achter laten. Toch is ook de OPA Gemert-Bakel beweging wel in voor een stunt. Het werd een heel klimwerk, maar uiteindelijk hebben we onze posters 'hoog' hangen. En daar waar we de natuur gebruikt hebben voor een kiekje-met-hand-out, daar hebben we dit natuurlijk na het kiekje weer netjes verwijderd.
Goed, het verhaaltje dan maar eens.
Zoals hierboven al gezegd, heb ik de gelegenheid aangegrepen om mijn bezoekje aan de toren een politieke tint mee te geven. De foto's laten daar wel wat van zien. Bovendien bleek de camerapositie op de toren niet goed gekozen te zijn. De rechterbuitencamera is daarom verplaatst. En dat was natuurlijk een uitgelezen mogelijkheid om iets aan een verkiezingsstunt te doen. (Ik weet niet of Alticom het zo laat hangen, maar dat hoor ik dan wel weer).
Nadat de PR werkzaamheden afgerond zijn, ben ik nog de natuur in getrokken. De valken zijn namelijk nergens te bekennen. (Of dat met het torenbezoek te maken heeft?)
Ik ga over het bruggetje en zet mijn wandeling in over de drassige moerasgrond aan de andere kant van de Loop. In de verte zie ik de zilverreiger in de wei staan. Ik maak een kiekje en verdwijn dan in het bos. Wanneer ik het bosje bijna door ben, vliegen er een massa duiven op. Ik zal ontdekt zijn en loop wat behoedzamer verder. Ik zie nog wat vogeltjes (mussen) in het struweel huppen en ontdek dan wat groters achter de bosjes. Verhip, het zijn ditmaal geen drie reeën, nee, het zijn er zelfs vier!!!
Zou ik ongezien bij de berk met de dubbele stam kunnen komen? In dat geval zal ik de reeën redelijk goed in beeld kunnen nemen. Diep gebogen sluip ik verder, ik let op dat geen takje kan kraken onder mijn gewicht. Het lukt inderdaad om bij het berkje te komen. De beesten hebben me niet gezien. Het waait vreselijk hard, zelfs met de boom als steun voor mijn ellebogen lukt het iet om de camera helemaal stil te houden. Toch maak ik een paar filmpjes. Wanneer de reetjes rustig grazend achter het volgende bosje dreigen te verdwijnen verlaat ik mijn schuilplek en loop terug naar het brede bospad. De reetjes hebben me nog steeds niet gezien, want als ik me nog éénmaal omdraai zie ik er nog steeds eentje staan te grazen. Ik loop door om bij de grote poel weer richting de toren te gaan. De posters hangen er prachtig bij. "Onze lijsttrekker zal tevreden zijn, lach ik". Ik ben altijd wel in voor een grap.
Op het spottersveldje staat Piet uit Lieshout ondertussen ook. Samen kijken we naar de toren. Waar nog steeds geen valk te zien is.
Wat later (ik overweeg ondertussen al om maar weer te gaan vertrekken), ziet Piet de eerste valk in de lucht. En dan is daar opeens de andere ook. Het lijkt alsof ze met zijn tweetjes komen controleren of het weer veilig is bij het nest. Maar zonder op de toren te landen draaien beide valken weer weg om over ons heen naar de Stippelberg te drijven. Piet grapt dat de valken een nieuw onderkomen gaan zoeken in De Rips waar ook een nestkast staat, maar nog geen valkenpaartje woont.
Na een hele poos keert één van de valken terug. Het is PA die na wat rare bewegingen uiteindelijk op de lamp landt. De harde wind lijkt het landen lastig te maken. Mijn camera heeft de aankomst gefilmd. Maar de valk blijft maar heel even zitten. Vliegt dan opeens op en verdwijnt richting Gemert.
Een sperwer trekt nog even onze aandacht, maar ook deze is maar heel even zichtbaar.
Weer verstrijkt er een hele poos. Dan zijn daar opeens beide valken weer terug. Weer gaat het knopje op filmen, maar door de harde wind en de grillige bewegingen van de valken is het filmen lastiger dan ooit. Terwijl Piet roept dat de valk boven me makkelijker in beeld te houden zal zijn, blijf ik verwoed proberen om de andere valk in beeld te houden. Ik blijf volharden totdat beide valken een tel in één beeld zijn. Dan is het genoeg.
