Boven Boekel hangt een flinke bui. Maar richting De Mortel ziet het er nog mooi open uit. Gisteren had ik een klusdag, bovendien knalde mijn website er tijdens het backuppen uit. De bui zal best wel komen, maar misschien blijft het wel een half uurtje droog. "Een kinderhand is gauw gevuld" zullen we maar zeggen.
Onderweg een enkel druppeltje. Als het niet erger wordt dan zo....
Op de toren zie ik PA meteen op de GSM-antenne zitten, met de kijker zie ik B/Y vlakbij hem zitten. Het is nog droog, maar binnen twee minuten vallen de eerste spatten die meteen ontaarden in een fikse regenbui. Mijn auto staat precies goed, maar dan meteen het nadeel van het glasdak zonder ruitenwissers: in no-time zie ik door alle druppels niets meer scherp. Uit het buienraampje zie ik een valk naar links wegvliegen. Met veel pijn en moeite ontdek ik dat het PA moet zijn, want de GSM-antenne lijkt leeg. Na nog wat turen weet ik zeker dat B/Y nog op haar plaatsje zit.
Door de bomen rechts van me zie ik wat streepjes blauwe lucht. Nog steeds luchtbellen op de regenplassen. Dan stap ik toch maar uit. Op het spottersveldje zoek ik een redelijk droog plaatsje om te staan. De banken zijn zeiknat. "Goed weer voor de aardappelen", zou de titel van vandaag kunnen zijn met een vette knipoog. Opeens valt mijn oog op een klein biddend wat blauwig vogeltje dat in de Loop schijnt te duiken."IJsvogeltje?", ik ben er bijna zeker van.
Dan de tweede fikse bui. Opnieuw een vlucht naar de auto. Deze bui duurt wat minder lang. Pa was al terug maar vertrekt opnieuw, ditmaal is ook B/Y van haar plek. Ik heb haar niet mee zien gaan (misschien was zij het eerste weg en ging Pa haar na).
Het is weer droog en PA keert terug op de GSM-antenne. Ik ben benieuwd waar B/Y is en loop dus naar de achterkant om daar ook eens te kijken. Het zal niet vreemd zijn dat ik nog steeds geen enkele soortgenoot heb waargenomen (mensen dus). Ik hoop het IJsvgeltje te kunnen zien en ga voorzichtig de bocht naar de achterkant om. Helaas!
Aan de achterkant zie ik verse koeienvlaaien. Ze zijn dus de Loop al eens overgestoken. Aan de achterkant van de toren geen valken te zien. Tot.... ik wrijf in mijn ogen. Dat kan toch niet? Zit er nou een valk op de rottende boomstammen in het veld? Ongelovig zet ik de kijker voor mijn ogen en ontdek dan pas mijn bedriegelijke kippigheid. Een opstaand stukje boomstam is grijzig wit en gevlekt, daarboven steekt een wat zwarter takje uit. Vanaf deze plek heb ik nog nooit op de stammetjes gekeken en het gezichtsbedrog is ook na een tweede en derde keer kijken nog steeds frappant. Wordt de titel van vandaag "gefopt"?
Ik loop weer terug, steek de Loop via het bruggetje over en bezie de toren vanaf deze zijde. Haha, daar zit B/Y dus ook alweer. Dan zie ik een bekende bus bij het veldje stoppen. Martien Manders van de VWG! Misschien heeft ie nog wat nieuws. Ik zet een marstempo in en spoed me naar het spottersveldje. In de verte komt een bekend autootje aantuffen. Piet komt eraan.
Martien is net terug an vakantie en is ziedend over wat er met S2 is gebeurd. Hij vertelt dat deze gebeurtenis al lange tijd als een bang voorgevoel door zijn hoofd heeft gespookt, nu is het bewaarheid. Brandende vragen liggen op mijn lippen, maar ik besef dat Martien als hij meer wil vertellen het dan vanzelf wel doet. Een beetje strompelend stapt hij op. Piet en ik blijven achter en brainstormen wat verder over de gebeurtenissen van de laatste weken. Dan opeens ziet Piet een wat kleinere roofvogel met wat kraaien in gevecht. Het is aan de overkant van de Snelle Loop. Het is een jonge sperwer zo meent Piet. We zien hem de bossen invliegen. Ik denk hem te zien zitten en maak op gevoel een foto. Later blijk ik de verkeerde plek te hebben vastgelegd.
Maar het gevecht tussen kraaien en de sperwer is nog niet over. Dat het bijna een half uur lang onze aandacht zal gaan trekken kan ik dan nog niet vermoeden. Piet wijst wanneer de sperwer het weer aan de stok heeft met de kraaien en nu zelfs recht voor ons. Telkens weer achtervolgen kraaien de sperwer en de sperwer op zijn/haar beurt weer de kraaien. Telkens lijken ze wat dichterbij te komen. Het speelt zich echter vooral af ter hoogte van het onverharde deel van de weg.
We letten maar half meer op de toren, maar zien dan toch hoe vermoedelijk B/Y de toren verlaat en een jachtvluchtje schijnt in te zetten.
De prooi is ver weg en de duik eindigt weer eens achter de boomtoppen (links van ons). Ik mopper tegen Piet dat ik tot twee keer toe bijna in de grote hondendrol trap die op het veldje ligt. Piet spuugt zijn kauwgom uit. "Wehhh, die smaakt me nu ineens niet meer", zegt Piet met een vies gezicht naar de drol kijkend.
Weer horen we de sperwer en de kraaien. We kijken om en zien de sperwer bijna op de grond duiken. De kraaien vliegen weer op, sperwer er weer achteraan en dan.... "Daar is de slechtvalk ook ", roept Piet. Snel kijk ik over mijn camera heen op de plaats te bepalen. B/Y bemoeit zich met deze knokpartij en vliegt achter de berk door richting toren. De kraaien gaan de andere kant op. De sperwer zijn we kwijt. "Het zou wat zijn als die slechtvalk dat sperwertje bij de toren op de grond op zit te vreten", meent Piet. Het is tijd om te gaan en bovendien regent het weer. "Ik loop voor de zekerheid even naar de toren", zeg ik. Door de struiken voor de toren meen ik het ongeloofelijke te zien. Bij het gele deurtje zit iets grijs met een zwarte kop. Door de wind is het moeilijk te zien want de takjes bewegen constant. Voorzichtig probeer ik naar de boom te lopen zodat ik ongezien dichterbij kan komen. Heel stilletjes steek ik mijn kop achter de boom uit.... en dan zie ik dat ik opnieuw slachtoffer ben geworden van een sterk staaltje gezichtsbedrog. Ook nu is het helemaal niks. Een zwarte kabel en een door de regen wat natter deel van het beton houden me voor het ootje.
In de auto bedenk ik dat ik kan kiezen uit meerdere titels. Maar ondanks de regen was het een superochtend, topamusement !!!!
in het paars alle mogelijke titelvarianten voor vandaag 
Hieronder twee plaatjes van het gezichtsbedrog (de camera ziet het echter scherper dan ik)
Vandaag kreeg nog een kort vervolg
Na het ophalen van wat papierwerk bij mijn ouders ben ik toch wel weer verlokkend dicht bij de toren. Tien minuten later....
B/Y op de onderste ring, na wat speurwerk PA bij de antennevoet. Geen sperwertje meer. Jammer. Een man komt even het veldje op. Wat kletsen. Man vertrekt en dan... "hee, ik hoor toch een valkengekrijs"? Het is het enthousiasme-geluidje wat ik wel vaker aanduid van "ik kom thuis". Het gaat regenen maar gehaast schiet ik toch wat plaatjes. De valk vliegt een paar keer krijsend om de toren. En landt dan net zo krijsend rechts naast de nestkast. Het lijkt me een juvie, zeker aan de hand van het gedrag. Mijn hart bonst iets sneller. "Zou er toch weer een jonkie thuiskomen?" Ik hoop op campics en herkenning. Vanaf de grond zie ik niet veel meer dan een overstekend staartje en hoor ik nog steeds dat leuke gekrijs.
Snel sjees ik naar huis, ben zo benieuwd naar de campics.... (en dan meldt Piet dat de cam teveel op het rooster is gericht en er dus helaas geen campics zijn...)
