Inspiratie opdoen
vrijdag 1 april 2011, middag
De laatste dagen (of beter: avonden) heb ik mijn tijd goed weten door te brengen achter de PC. De nieuwe website gaat vandaag gelanceerd worden. Na hopeloos veel verhalen (2010, 2011 en een stukkie 2007) zijn allemaal handmatig overgenomen op de nieuwe website. Het zijn er véél, erg veel!
De fotootjes bijeenrapen kost misschien nog wel de meeste moeite. Maar.... met de nieuwe website worden de foto's netjes in albums geplaatst zodat het overzicht op de pagina's wat beter is.
Na al dat geknutsel begint de inspiratie wat op te raken en dus wordt het de hoogste tijd voor wat nieuwe energie.
Wanneer mijn auto weer eens in de zo bekende berm staat, zie ik dat ik alleen ben. Een blik op de toren verraadt nog even niks, maar binnen één minuut vertellen mijn gehoorgangen me dat er een valk in de lucht is.
Meteen zie ik de slechtvalk. Ik kan absoluut niet herkennen wie het is, maar dan neem ik zoals gewoonlijk maar aan dat het Pa is. Snel zet ik de zoeker van mijn camera voor mijn oog. Maar dan verschijnt er een onverwachte mededeling in het dispay. "Godsamme, geheugenkaartje vergeten", snel ijl ik naar mijn auto, gris een reservekaartje uit de tas en terwijl ik terughol probeer ik het kaartje in de camera te steken.
De valk heeft geen haast om naar de toren terug te keren. Tot mijn geluk heb ik dus ruimschoots de kans om nog wat plaatjes te schieten. Dan zet de valk aan voor een landing op de GSM-antenne op één van de ringen.
"Hmmm, ben ik hier erg blij mee?" De kans dat deze valk binnen het beschikbare uurtje nog van plaats verandert schat ik als zeer minimaal in.
Ik blijk gelijk te krijgen. Er is verder niet heel veel spannends te zien. Ik loop even naar de paddenopvangemmers. In de tweede emmer zit wat. Verveeld maak ik een foto en hoor dan opeens geritsel vlakbij me. Een tweetal konijnen rent elkaar achterna en ontdekken mijn aanwezigheid pas wanneer ze me op een paar meter genaderd zijn. Dan maken ze rechtsomkeert en nog voor ik verbouwereerd mijn camera kan grijpen zijn ze weer verdwenen in het kreupelhout.
Nogmaals kiekt mijn camera wat stilstaande plaatjes van de stilzittende slechtvalk op de GSM-antenne.
Okee, naar huis maar weer.
Onderweg nadert een blauw klein autootje. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht.... Piet is onderweg naar de toren.
