ma 28 april 2008 16:00u - 17:00u
Wie is er nu zo gek?
Na een drukke dag vond ik het om 16:00u welletjes. Tijd voor een 'break', tijd om te 'Mortelen'. In Gemert regent het al de hele dag, maar het lijkt een beetje op te klaren. Meestal heb je dan de pech dat het in De Mortel dan nog volop plenst, maar dat risico neem ik maar.
Een minuut of acht later moet ik tot mijn schade en schande ontdekken dat mijn voorspelling juist is. Kijk ik richting Gemert dan is de lucht een tikkeltje helderder, maar rond de toren ziet het maar grauw. Het regent aanhoudend en het ziet er niet naar uit dat er verbetering op komst is. Omdraaien dan maar?
Ha, dan ken je Kuiko slecht. Met de rits van mijn jas net voldoende open om mijn camera er achter te verbergen stap ik uit. Mijn kijker krijgt de volle laag en druppelt snel vol. Op de toren zie ik in eerste instantie niemand zitten, maar wanneer ik de 'afwijkende' plekken in me opneem, zie ik op de lamp vlakbij de antenne een gestalte. Ik zet mijn kijker aan mijn ogen en tussen alle druppels door zie ik nu toch duidelijk genoeg een valk. Half verscholen onder wat bermstruikjes en -boompjes neem ik een paar foto's. Dan loop ik naar het bruggetje om de valk van die kant nog eens op de foto te zetten. Wanneer ik de toren passeer zie ik de alarmlamp binnin de toren flitsen. Geen geloei hoorbaar.
Was het een maandje geleden nog muisstil in de bossen wanneer het regende, nu hoor je de vogeltjes toch steeds fluiten. Wel wat minder dan met mooi open weer, maar toch. Rustig speur ik tussen het gebladerte aan de bomen of ik misschien wat fluiters kan waarnemen. Ik ben niet zo geoefend dat ik aan het geluid kan afleiden welke vogelsoort het is en ook ken ik de favoriete plekjes van al die vogeltjes niet. Er zijn immers vogels die het hogerop zoeken en andere tref je weer vaker iets lager in de bomen aan. De een zoekt een naaldboom op, een ander weer een berk, enzovoorts. Ik kijk dus 'wild'.
Omdat de regen hier bepaald niet minder op me neerstort besluit ik mijn camera iets meer bescherming te bieden onder de bosrand bij het spottersveldje. Hier en daar wipt een schim van takje tot takje en van boom tot boom. Geduldig wacht ik de beste momenten af. Natuurlijk is het mooier om ook het kopje van een vink te zien dan alleen het lijfje en de staart. Soms wacht ik te lang op het beste moment en is het vogeltje gevlogen, af en toe heb ik geluk en heb ik mijn onderwerpjes goed genoeg in beeld. Vooral vinken en kwikstaartjes laten zich vangen, wat spreeuwen boeien me nu minder en ook de koolmeesjes en pimpelmeesjes krijgen het niet voor elkaar om me uit te dagen om de camera onder mijn jas vandaan te halen.
Af en toe controleer ik of de situatie op de toren nog ongewijzigd is gebleven. Telkens is dat zo, totdat... plotseling zie ik een vogel voor de toren omhoog vliegen. Het regent zo hard dat ik het amper kan zien. Ik meen te zien dat deze vogel op de stang in de buurt van de GSM antenne landt, maar wanneer ik de doornatte verrekijker nog maar eens aan mijn ogen zet, zie ik tussen alle druppels door dat deze vogel een etage lager zit, op de 'dwarslat'. Mijn kijker kan me niet verder helpen om deze vogel te identificeren. Aan de opstijgende beweging tijdens de vlucht er naar toe meende ik even dat het een duif was, maar ik weet het absoluut niet zeker. Ook mijn fotocamera biedt weinig uitsluitsel, maar de houding heeft iets weg van een duif en ook de kleur en de streping doen me denken aan een duif. De kop is niet zichtbaar, dus houd ik het maar op een postduif.
Nog een poosje probeer ik wat plaatjes te schieten, maar na een uurtje nattigheid geef ik het maar op. Naar huis maar...
