 |
 |
zo 13 april 2008, middag
Piet, waz da?
Vanochtend staan de beelden weer stil. Zonde, want eigenlijk had ik ze wel even willen volgen. Na een poosje is de verbinding hersteld en besluit ik toch maar weer even na het tanken een ommetje te maken.
Terwijl ik kom aanrijden zie ik links uit het raam kijkend een buizerd prachtig in een boom zitten. Op het veldje staan mensen, maar ik ren meteen terug naar de plek waar de buizerd... zat! In een flits zie ik de buizerd door het bosje wegvliegen. Dan maar naar het spottersveldje. Op de toren is niets te zien. Terwijl we wat staan te praten blijkt dat er ineens een valk op de lamp zit. Het is 12:10u. Volgens mij is het Pa. Niet veel later arriveert er een volgende auto. Ha, die ken ik ook. Dat zijn Roel en Zwiersje. Ik vertel van de buizerd in de boom en ga daar nog maar eens kijken. Ik zie hem niet en dus ga ik weer snel terug richting toren. Daar hoor ik de valken en al snel blijkt Pa zijn lamp verlaten te hebben. Op het rooster zit een valk en de andere gaat op de antenne zitten. Heeft er een wissel plaatsgevonden? Het vreemde is dat we allemaal denken dat Pa op de antenne is gaan zitten, dus zou S2 de valk op het rooster moeten zijn. Geen wissel dus?
Een uur later is er dan eindelijk weer eens beweging rond de toren. Pa was vertrokken van de antenne en keert nu terug naar het rooster. Nu zal er wel snel een wissel plaatsvinden schatten we allemaal in. Maar niks, Pa zit op zijn luie zondagsreet. Duiven mogen passeren. Buizerds stelen de show door maar liefst met zijn zessen in de lucht te cirkelen. Nu zal Pa toch wel even laten zien dat ze te dicht bij de toren komen? Niks, Pa heeft een snipperdag. Het doorbreken van het zonnetje was voor de buizerds onmiddellijk aanleiding om zich te laten zien. De zon verdwijnt achter wat wolken en foetsie zijn de buizerds.
Mensen komen en gaan. Zo ook Piet uit Lieshout, die zijn scoop uitstalt op het veldje. Wanneer het zonnetje zich weer door de wolken weet te wurmen is het opnieuw aanleiding voor de buizerds om zich weer te laten zien. Vijf tellen we er ditmaal. En Pa? Die laat zich even verleiden door naar de lamp te verkassen waar hij vervolgens het publiek mateloos weer weet te boeien. Niet dus. Dan kun je blij zijn met Piet want die weet weer allerlei gevogelte aan te wijzen. Kwikstaartjes, sijsjes, meesjes, vinken. Opeens zie ik een vogeltje op het prikkeldraad langs de weg wippen. Het zit er even en springt dan omlaag het veld in. "Piet, waz er da voor een?", vraag ik. Piet's reactie is enthousiast. "Dat lijkt wel een gekraagde roodstaart!". Ook Gerrit112 is dan op het veldje en meteen worden vogelboekjes uit de auto gehaald. Pagina 220, zie ik in de index staan. Het vogeltje is natuurlijk al weer gevlogen maar de afbeelding lijkt toch wel erg veel op het vogeltje dat er even zat. "Daar moet je een foto van maken", adviseert Piet. "Makkelijk praten, het is al lang weg". Toch houd ik de rand nauwlettend in de gaten, je weet maar nooit. Na een poosje wipt er een andere vogel in het veld. Het is veel verder weg, maar het vogeltje is veel groter en dus kan ik het snel vinden met mijn kijker. "Ah, volgens mij een zanglijster", roep ik, terwijl ik de plek aanwijs. "Klopt!", zegt Piet. Het wordt hoog tijd om naar de voetbalclub te gaan. "'k Zie oew wirrus es", roept Gerrit112 me na. Een stukje verder zet ik mijn auto even stil: "de buizerd weer in de boom?" Snel maak ik een foto, stap weer in en vertrek nu echt. Thuis blijkt dat ik een houtduif te pakken heb.
