 |
 |
vr 11 april 2008 15:25u - 16:55u
St Christoffel
Er zijn tijden dat je kinderen je wel even nodig hebben. Na gisteren haar rijbrevetje te hebben behaald was het vandaag de grote dag voor mijn dochter. Het afhalen van het felbegeerde plastic kaartje en vervolgens het overschrijven van het eerste autootje. Of Pa maar even mee wil gaan om ook die eerste kilometertjes zonder rijinstructeur als morele ondersteuner mee te karren. Dat zijn die momenten waar Pa glimt. Prachtig toch! (En stiekum heeft Pa er in zijn planning al rekening mee gehouden). Op het dashboard prijkt een beschermheilige, St Christoffel. "Die laat ik zitten Pap!"
Het gaat prima, dus neemt het kersverse chauffeurtje haar wagentje ook maar mee naar het werk. Helemaal alleen. 'Mot kunne'. Ineens heb je dan weer een zee van tijd, en dus wordt de gang naar De Mortel maar weer eens ingezet. Daar zijn de paddenstroken verwijderd en is er volkomen rust op de toren. Een stukje verderop loopt Zonnevogel met Ayla. Er zijn al meer bezoekers geweest, hoor ik van Zonnevogel. En vermoedelijk is er een derde valk in de buurt. Pa is er weer even vandoor en S2 broedt vermoedelijk.
Het duurt niet lang of er is beweging. Pa komt terug, gaat naar het rooster en vertrekt weer. Of is het S2 die de nestkast verlaat? Plotseling zien we ook een tweede valk in de lucht. Allebei slechtvalken. Zeker weten! Maar... is de tweede valk uit het nest gekomen? We weten het niet.
Even later komt een valk naar de toren. Is het S2? Het is enorm lastig om zoveel tijd later alles weer op een rijtje te zetten. Gelukkig helpen de film- fragmenten een handje mee. We denken dat S2 in elk geval weer terug is naar de nestkast en dat Pa even op de antenne zit. Meer mensen arriveren: Gerrit112, Lambert en even later passeert ook een bestelwagentje met een bekend gezicht achter het stuur. Dit is toch Roel?
Lambert en Roel gaan de toren in om een storing op te lossen. De anderen vertrekken weer en ik besluit om Pa, die na een vluchtje aan de achterkant is verdwenen op te gaan sporen. Ik maak van de gelegenheid ook maar meteen gebruik om de nijlganzen maar eens op te zoeken.
Nu moet ik niet vergeten een aardige anekdote te vertellen. Er zat namelijk een buizerd in dezelfde boom waar ik hem laatst ook al eens zag. De buizerd vloog op een gegeven moment op en verdween even achter de bomen. Plotseling een hoop herrie en tot mijn verbazing werd de buizerd achterna gezeten door een kraai die hem aanviel! De buizerd vluchtte en verdween in de bossen vlakbij de poel.
Nu weer terug bij mijn verhaal. Ik loop dus naar de poel om de jonge ganzen te tellen. Vier stuks nog steeds. Op de toren zit Pa op een lamp aan de achterkant. Ik loop nog wat dichter naar de poel, waar de ganzen beginnen te protesteren. Ineens vliegt er iets tussen de bomen op en gaat er vandoor. Het is de buizerd weer. Kennelijk hebben de kraaien het op hem gemunt, want opnieuw wordt ie achterna gezeten door een kraai. En een tweede kraai besluit hem te helpen. De buizerd maakt zich met een paar zware vleugelklappen uit de voeten. Een groene specht lacht hem uit.
"Wat een rare geschiedenis", bedenk ik, terwijl ik weer terug loop. In het bos is veel activiteit. Allerlei vogels laten zich weer steeds beter zien. De schuwheid lijkt veel minder groot te zijn. Mijn camera lust dit allemaal wel. Terug op het spottersveldje kijk ik op mijn horloge. "Bijna vijf uur, tied voor home".
Filmpje...
