za 24 november 2007, 10:30u - 12:30u (ongeveer)
Eigenwijsheid bestraft
Het was gisteren geen latertje geworden, dus kon ik op Lambert zijn opmerking ingaan en in nuchtere staat naar het veldje gaan.
Toen ik aankawm stond Lambert eigenlijk klaar om te vertrekken, maar hij wou mijn cameraatje toch wel even zien.
Ik had gisteravond al gezien dat de accu niet helemaal vol meer was, maar ach een paar fotootjes zou ik er toch nog wel mee kunnen maken... dacht ik.
Je voelt hem al... na een paar foto's verscheen de eerste waarschuwing op het display. Een paar foto's later was het op!
Maar laat ik even bij het begin beginnen....
Zoals ik al schreef: bij aankomst staat Lambert al bij zijn auto om te vertrekken. Hij ziet al op afstand welke auto er nadert en besluit nog even te wachten. Op het veldje staat ook Zonnevogel met haar hondje en stevig ingepakt zit ook Gerrit E. op zijn eigen plaatsje (naast het bengske). Verder is niemand er (ook). Hoewel het meestal alleen over mensen of dieren gezegd wordt, kun je stellen dat mijn camera de show steelt. Ook de toevallige opname met het ijsvogeltje passeert nog eens de revue. "Stom toeval dat ik het vlekje in het gebladerte heb uitvergroot." Ook alle andere vlekjes op de foto's heb ik nog eens nagelopen, maar dat leverde geen onverwachte supershots meer op natuurlijk.
Okee, terug bij de les want ik dwaal af: op het rooster zit een valk. En ook de antenne raakt 'bevolkt'. Een lange tijd houden we deze 'status quo' situatie. Niet al teveel actie dus. De bomen 'hangen' vol met duiven en verder is het vooral keuvelen dat we doen. Mijn camera maakt opeens een melding: 'battery vervangen'. "Mwoh, die doet het nog wel even", denk ik eigenwijs. Mijn andere digi kan dan ook altijd nog wel even vooruit.
Na een poosje besluiten de twee valken om ons toch wat meer te gaan vermaken met wat acties in de lucht. "Ha, daar kom ik voor", bedenk ik. Ik breng mijn camera in stelling en dan komt mijn "les voor het leven": "piep, piep, piep", vertelt mijn camera. "Wat nu dan?", vraag ik me af. "Potverdikke het kreng is leeg!" Zonnevogel adviseert me om de accu er even uit te halen en weer in te stoppen: "bij mij werkt dat meestal wel even". Maar helaas, de accu is onverbiddelijk: "ik ben leeg en ik verdom het om nog maar iets te doen!"
Lambert, Zonnevogel en verder 'niemand' vertrekken en ik blijf nog even nabuurten met Gerrit E. Maar stevig balend omdat de actie in de lucht nu niet voor de eeuwigheid vast gelegd kan worden besluit ik na een tijdje ook maar op te stappen. "Hou het recht", roept Gerrit me na. "Soms moet je je neus een keer flink stoten om iets te leren", antwoord ik hem.
Bij thuiskomst blijkt de accu inderdaad weer helemaal leeg te zijn. Zo leeg dat het overzetten van de foto's moet wachten tot de accu is bijgeladen.
Het zij zo...
