do 22 november 2007, 09:30u - 11:15u
Bewegende objecten oefenen
Vanochtend was het tijd voor de jaarlijkse APK. Dat was al snel bekeken en dus was de weg naar De Mortel zo gemaakt. Vliegende vogels, dat was het doel van mijn trip naar de toren. Na ruim 500Mb (en toen was de accu leeg) foto's naar de harde schijf te hebben gekopieerd moest ik mezelf inhouden om de selectie niet te groot te maken. (Tenslotte is mijn webspace op dit accountje niet onbeperkt).
Het verhaal:
Het is erg heiig vanmorgen, maar de zon schijnt fel en dat is niet altijd een voordeel. Op het veldje ben ik alleen. Op de toren een eenzame valk. Op het rooster van de nestkast. Lentekriebels? Ik probeer te achterhalen of er een tweede valk in de buurt is, maar ik kan hem niet ontdekken. Aan de overzijde van de Loop, achter me, zijn de nijlganzen aan het bekvechten met wat kraaien. De bomen zijn weer volbezet met duiven. "Die zullen nog wel gaan opvliegen", bedenk ik. Laat dat nou net het doel van mijn komst zijn. Ik wil proberen "actiefoto's" te maken. Uiteraard het liefst van een jagende Pa of S2, maar dat is natuurlijk afwachten.
Ik wandel naar het onverharde wegdeel rechts van de toren. Niets! Dan weer terug. Over het bruggetje en dan de vlakte over de Loop verkennend zie ik vanalles.
Ik maak zoveel foto's dat het later bij thuiskomst een ware ellende is om een selectie te maken, maar de allermooiste plaatjes bezorgen me de nijlganzen, die al kissebissend een schitterende vlucht om me heen maken. (Je zult het met me eens zijn dat dit de mooiste plaatjes opleverde.)
Dan naar de achterkant van de toren. En dan valt mijn oog op een rode vlek in een boom. "Verhip, dat levert een mooi plaatje op", bedenk ik wanneer ik flink inzoom. Ook hier ben ik heel content mee. Aan de achterkant stikt het ook van de duiven in de bomen. Soms vliegen er een paar op. Mijn camera maakt overuren.
Ik wil terug naar de voorkant. Ik heb een vermoeden dat er wat actie te wachten staat. En dat blijkt te kloppen, want ik ben nauwelijks terug op het veldje wanneer ik de valk die nog altijd op het rooster zit, begint te roepen. Ik doe mijn best om zijn/haar doel te ontdekken, maar helaas. Pas op het allerlaatste moment zie ik de partner (vraag me niet wie het is) aankomen en op het rooster ploffen (S2-achtig????). Heel even gaat een van de twee de kast in, maar vertrekt al gauw weer om op de antenne plaats te gaan nemen. Het vreemde is, dat ik nu helemaal niet meer kan inschatten wie wie is. Aan de vleugels kan ik niets ontdekken en de ring herkennen is ook voor deze camera teveel gevraagd.
Uit de bosrand klink geloei. Terwijl ik er naar inzoom, toont het display een alarmerend rood pictogram: "accu bijna leeg". Nog even schiet ik nog wat plaatjes en ontdek dan pas dat mijn schoenen zeiknat zijn. De wandeling door het natte gras heeft mijn schoenen doorweekt.
Naar huis maar weer. Een beetje met tegenzin, - want met een valk op de antenne weet je dat er wat te verwachten valt -, besluit ik mijn goedgekeurde vehikel te starten.
Tot wirrus en anders tot ooit....
