wo 26 december 2007, tussen 11:00 en 12:30 uur zo'n beetje
Kuiko Spielberg?
Vandaag is er een Kerst zaalvoetbaltoernooi waarvan ik wat plaatjes moet gaan schieten. De tank van mijn auto is behoorlijk leeg en lust nog wel wat druppeltjes brandstof. Wanneer de tank weer met een voldaan gevoel zijn benzine aan zijn vriendje de motor wil afstaan, lijkt mijn stuur een andere kant op te willen. Ik ga bijna automatisch mee.
In De Mortel is de sneeuw nu ook helemaal verdwenen. Het dorpje lijkt bijna uitgestorven. Ik verlaat het dorpje en een eindje buiten de bebouwde kom draait mijn stuur rechtsaf een smal weggetje in: "Hemelsbleekweg" staat er op het naambordje.
Vrijwel onmiddellijk nadat ik de auto verlaten heb en mijn camera om de nek gehangen heb, hoor ik het ganzengegak van een nijlgans. Aan deze zijde van de Snelle Loop, niet ver van het veldje vandaan zit de nijlgans. Ergens in de lucht hoor ik meer herrie. Ineens scheren twee nijlganzen over het veldje. De ene landt en de ander gaat er op scherpe toon vandoor. Klikkerdeklik dus.
Nadat ik dit schouwspel wel gezien heb, gaat mijn blik als vanzelf richting de toren. Systematisch speur ik de toren af, maar waar ik op hoop blijft uit. Niemand thuis? Ik besluit om maar wat dichter in de richting van de toren te wandelen. Je weet maar nooit of dat iets oplevert.
Nauwelijks een paar meter heb ik afgelegd of het geluid dat mij en al zovelen zo bekoord heeft galmt door de lucht: aankomstgeluid!
Een grote slechtvalk (zo lijkt mij) stevent direct op het rooster af. Het landingsgestel wordt uitgeklapt en ik twijfel of er een prooi tussen hangt. Het licht is verre van ideaal en de nestkast is niet veel meer dan een zwarte vlek. De valk landt op het rooster en verdwijnt in het nest. Onmiddellijk daarna een tweede valk in de lucht. Ik schiet snel een paar plaatjes maar ik ben allerminst overtuigd dat ze scherp zullen zijn. Het ging een beetje snel allemaal en zo heb ik ook geknipt. Een mountainbiker passeert me en bijna loop ik tegen hem op. Mijn blik is strak naar boven gericht en mijn oren concentreren zich volledig op het gegak op de toren. "Hoi", groet de fietser me, terwijl ik hem een beetje verontschuldigend aankijk. Ik groet hem terug. Dan besef ik ineens dat ik het tafereel ook kan filmen. Ik weet zeker dat ik alleen al met het geluid een aantal mensen blij kan maken. Vlug draai ik het betreffende knopje in de gewenste stand en start een filmpje. Hosannah, ik wordt onmiddellijk beloond want een valk springt op van het rooster en maakt een mooi te volgen vluchtje naar de balustrade vlakbij de grote antenne. Dan hoor ik vlakbij me een specht. Ik zet mijn camera uit en probeer hem te ontdekken. Na een poosje heeft mijn gehoor hem dusdanig kunnen lokaliseren dat ik een vijftal bomen kan aanwijzen waar de specht moet zitten. Ik scan ze allemaal af. Nog steeds zie ik het beestje niet. Dan opeens zie ik een beweging bij de middelste van de vijf bomen. Hebbes! Een vrouwtjes grote bonte specht hamert er vrolijk op los. Klikkerderklik. Na een serietje foto's besluit ik weer een blik te werpen op de toren. Daar is de valk die op de balustrade zat verdwenen. Op het rooster zit de andere.
Als ik nu niet ga, dan kan ik de reportage van het kerstoernooi wel vergeten. Een beetje met tegenzin stap ik in de auto. Mijn camera ligt startklaar naast me. Op de overstekende tak boven de weg geen buizerd. Dat was te mooi geweest....
En een toegift: het filmpje van vandaag... [ HELAAS IS DIT FILMPJE VERLOREN GEGAAN ]