do 15 november 2007, 11:00u - 12:45u
Omdat het er zo mooi is
Ik moet "op ut fist" zoals dat hier gezegd wordt. Een verslagje volgt dus later. Maar omdat het er zo mooi was, toch alvast de foto's.
Welnu, daar gaan we dan nog een keertje. Druk doende met het schrijven van best wel een omvangrijk stuk software willen de nachtelijke uurtjes wel eens erg kort zijn. Dan moet je af en toe rust nemen en die vindt Kuiko meestal op een stukje natuurschoon ergens rond een toren in de buurt.
Juist ja, die...
Toen ik rond 11:00u mijn auto parkeerde viel het meteen op dat de hooglanders 'en masse' aan het grazen waren op het weidegebied rondom het veldje. Wie er wel eens geweest is, weet dat dit prachtig is om naar te kijken. Je ziet ze omkijken naar dat vreemde mensgeval dat daar met zijn petje op aan komt lopen, maar ze laten zich niet verstoren. Grazend, of sommigen rustig liggend, al dan niet herkauwend, ze bewegen nauwelijks. Ik tracht een telling te houden en kom uit op zo'n 33 of 34 stuks. Waaronder de al weer een stuk gegroeide kalfjes.
Op de toren kan ik niets ontdekken. De ringen zijn leeg, de nestkast waar de schaduw een vertekend beeld van geeft doet me even vermoeden dat er een bewoner aanwezig is. Mijn kijker bewijst dat ik het mis heb, het is een schaduwval, meer niet. De lampen zijn onbezet, de kozijnen ook. "Niemand thuis" vrees ik dan. Ik ken een geijkte uitspraak van bouwvakkers die zegt dat "meten is weten" en dus besluit ik aan de wandel te gaan. De onverharde Hemelsbleekweg heeft behoorlijk geleden onder de natte omstandigheden van de laatste tijd. De overvloed aan natte bladeren maakt de gang over de weg glibberig. Ik kijk op en scan ook de noordzijde van de toren af. "Niks nie slechtvalk nie". Dan maar weer eens een keer langs de Loop en dan helemaal naar de zijde die wij "achterzijde" noemen. Spindraden plakken aan mijn gezicht wanneer ik langs de bosrand naar de Snelle Loop kuier. Dikke bladermassa's maken dat ik moet oppassen niet uit te glijden. Aan de achterzijde zit bij het bovenste raampje onder de onderste ring een valk. Waarom, weet ik niet, maar iets zegt me dat het Pa is.
Er vloeit een gevoel door me heen dat dit niet de enige valk zal zijn die ik vandaag te zien krijg. Ik besluit terug te keren. De zon staat aan de andere kant, die is dus veel warmer, daar verwacht ik meer... Teruglopend maak ik een paar plaatjes van de watervalletjes, visbruggetjes, in de Snelle Loop. Het licht is prachtig. Dit kan mijn cameraatje wel aan. Een stukje verder hoor ik geklop: een specht weet ik dan al. Ik probeer de richting van het geluid te bepalen en na even zoeken zie ik hem: een specht. Het licht dat door de kale bomen schijnt maakt dat ik alleen het silhouet van het beestje zie. Vraag me dus niet of het een groene of bonte specht is. Het lukt om een paar plaatjes van de specht te schieten. Leuk! Ik loop verder terug en zie plotseling en toevallig een vreemd uitsteeksel aan een boom. Effe kijken wat dat is. Het is een of andere zwam. Klik gaat mijn digi. Die hebben we ook!
Ik vervolg mijn weg langs de Loop en zie de toren mooi tussen de kale bomen staan. Een paar passen meer naar rechts en ik kan de valk in beeld nemen. Klik, doet mijn digi opnieuw zijn best. Verder maar weer. Teruggaand richting toren zie ik de trouwe kraai die ik al eerder torenwachter noemde weer op zijn post. Klik. En weer vervolg ik mijn weg. Terug naar de spottersplek.... Dan opeens, uit het niets: de "ik-kom-eraan" schreeuw van een valk. "Daar gaat ie", denk ik verheugd. "Ie?", vraag ik me meteen af. Het lijkt S2 wel. Ze is zo groot! In een paar aanzetten voor de de toren langs en er weer achterdoor weet ik dat ze ergens op de eerste ring is geland. Ik tuur, ik tuur nog eens en nog eens. Maar voor de donder: ik zie niks. Ik loop door naar het bengske, maar het zint me niks. Ik weet dat ze er allebei zijn, maar ik weet er maar een te zitten. "Dat pik ik niet". Opnieuw maak ik de gang naar het onverharde wegdeel. Maar hoe ik ook kijk, ik zie geen valk. Dan maar de Loop over en daar eens kijken. De hooglanders kijken me malend aan. Alsof ze denken "dor heddenem wir".
Op het raamkozijn zit nog steeds in onveranderde houding de valk die ik als Pa meen te herkennen. Dan wordt mijn aandacht getrokken door een beweging in mijn ooghoek: er is iemand bij het bengske aangekomen. Een witte lange jas. Een roodsige haardos erbovenuit: 'Sazoe'. Ik loop terug en zoals zo vaak gebeurt er dan wat terwijl je langs de bosrand terugloopt. Opnieuw het gekrijs van S2(?): ik ben er weer. Ook het bekende gakje terug klinkt weer. Terwijl ik de hooglanders nog even op de 'korrel' neem, zwaai ik naar Sazoe. Ze heeft me gezien en zwaait terug.
De slechtvalk draait nog wat rond de toren, ik probeer een foto te maken, maar telkens verdwijnt ze achter de takken en nog hangende bladeren. "Heb je het forum gelezen?", vraagt Sazoe. "Dat heb ik al een paar dagen niet meer gedaan", antwoord ik vragend. "Er komen nog meer bekenden", zegt Sazoe. Niet veel later komen uit twee verschillende richtingen Anita en Dorine aan. Ook Roosje schijnt onderweg te zijn. Er worden zakken en pannen vol lekkernijen voor de dag gehaald. Anita heeft een pan heerlijke eigengemaakte tomatensoep meegebracht. Die gaat er wel in! Roosje heeft enkele in beschermende folie gedraaide voorwerpen bij zich. Ik ga er verder niet over vertellen, want dat mogen de dames zelf doen. Weer is er plotseling geluid in de lucht. Twee valken? De ene valk, die van de toren komt lijkt de andere even te vertellen dat hier toch echt een territorium is. Is de ander eigenlijk wel een slechtvalk? De vleugels zijn wat te rond, de staart wat erg lang. "Dan is het een havik", hoor ik later op de dag van Martien Manders, die toevallig op hetzelfde "fist" is als ik. Dan gaat mijn mobieltje. "Pap, wil je thuis effe een bootfloppy ophalen? Ik ben bij oom de PC aan het herstellen maar die start niet op". Ach, waarom ook niet. 't Joch leert ervoor en ik ben wel benieuwd hoe hij het probleem oplost. Ik vertrek dus, de dames groetend en nog een klein stukje van het verhaal aan de dames overlatend! "Straks op ut fist".
Morgen komt de nieuwe camera binnen, was het maar morgen!
