za 19 juni 2010,
Sakkerdju. Ik kom toch wat later aan op het spottersveldje dan bedoeld. Het is opvallend druk deze keer. Maar ook de vroege vogels hebben niet al te veel te melden. Eigenlijk ben ik van plan om niet al te lang te blijven, er staan vanmiddag twee voetbalwedstrijden op het programma, waarvan er één mijn bijzondere aandacht zal krijgen. Nederland - Japan is daarbij een aardig opwarmertje, maar IJsselmeervogels - Gemert gaat mij eerlijk gezegd nader aan het hart. Het gaat om het algemeen Nederlands amateurkampioenschap en dat is voor het eerst dat Gemert hier bijzondere geschiedenis kan schrijven.
De valken laten inderdaad niet zo heel veel zien, totdat... Gadmejaar. Wat staat er toch nog heel wat moois te wachten. Eerst is er wat spielerei met de jonkies. Dan opeens passeert een hele tros duiven de toren. Gebeurt er niks? Jawel, jawel. Ik zie niet waar de eerste aanvaller vandaan komt, maar plotseling zoeft ie zowat over ons heen en isoleert een duif. Dan opeens zien we een tweede en een derde aanvaller opduiken. De tweede raakt de duif, maar die weet nog te ontkomen. Even later raken we ze heel even kwijt en gaan de valken verder met een spelletje "tik me dan".
Het volgende noemenswaardige feit, (en dat is een understatement van jewelste) is de terugkeer met een duif. De jongelingen vliegen krijsend achter S2 aan en dan datgeen waar we op hopen: overname door een jonkie. Oeps, dat blijkt toch een hele klus. De jongeling verliest hoogte en zakt beneden de boomgrens. Mijn camera knipt van pure vreugde. Dan vlakbij het beginpunt van het paadje... De vermoeide juveniel laat de prooi vallen. We zijn niet te houden. We willen de teleurgestelde valk op het paaltje van dichtbij bekijken. Getverdemme, komen er net twee wandelaars aan. Zonder iets te beseffen verjagen zij de juvie. Even overweeg ik wat te doen en dan doe ik het onvermijdbare: ik zoek een plaatsje in het bos. Niemand zal me hier kunnen verjagen. De plek is ideaal. "Kom maar halen", brom ik naar boven. Dan de plensbui. Op het veldje worden pluutjes geopend. Het stortregent even. Ik sta nog droog, maar het gezegde is ten enenmale weer eens waar: "wie schuilt onder boom of blad".
Alleen Gerrit112 blijft samen met mij achter. Zullen we het geduld hebben? Aanvankelijk wel maar wanneer de klok over enen aanwijst, besluit ik toch maar te gaan. Een eekhoorntje en een lijster zijn de troostprijs. Maar oh boy, de foto's moeten geweldig zijn. Scherp of onscherp, dat kan me dan al niet meer schelen. Een filmpje van de afterparty zal niet meer dan een troost zijn. (Later...)
Foto's... niet super en toch buitengewoon super.
Het filmpje van vandaag: doldrieste rondvluchten na het vallen van de prooi
