 |
 |
za 30 juni 2007 17:58
De actie van vanmiddag, zet je schrap! Maak ruimte, zeg afspraken af, zet je GSM uit, zodat je vooral niet gestoord wordt in het lezen van het verhaal van de dag.....
Wat zou het geweldig zijn wanneer bovenstaande allemaal nodig zou zijn om het summum aan informatie op je af te kunnen laten komen.
Helaas, is het drie uur durende bezoek van vanmiddag niet boeiend genoeg om hier aanspraak op te kunnen maken. Dus wanneer de lezer kan kiezen tussen het diner of de actualiteit van de dag, ga gerust ter tafel.
Om 14:00u kwam ik aan bij de spottersplek waar een bekende auto in de berm stond geparkeerd. Gerrit dus. Eenzaam staat zijn scoop in de bekende richting opgesteld. Zelf zit Gerrit op het bankje. "Da's geen goed teken" meen ik te weten. Inderdaad levert een snelle update weinig op.
Nu is het wel zo, dat wanneer er nog weinig te zien was, er vol op kansen zijn voor de nieuwkomer, in dit geval ikzelf dus.
Er zit een valk op de lamp, rechtsboven. Verder niets.
Is het geluk? Ik ben nog niet zo lang met de kijker in de aanslag of de valk op de lamp gaat in noodgang omhoog en stort zich vlak voor ons in vliegende vaart omlaag. Alsof hij een doel in het veld voor ons ziet. Wat zal het zijn, twee meter van de grond vandaan, trekt hij plotseling weer op en verdwijnt achter de bomen voor ons. Gerrit en ik kijken elkaar verwonderd aan. "Wat is dat nou weer?" Behalve wat vlinders zien we nauwelijks iets wat als prooi gekenmerkt kan worden. Nu is het gras best wel hoog, dus kan er allerlei klein grut in verborgen zijn. Later zou blijken dat dit ook klopt.
Om 14:30u zien we twee duiven vanuit de richting van De Mortel naderen. In eerste instantie lijkt het alsof de tweede een achtervolgende valk is. Maar als die dan de ander passeert, week ik wel beter. Het was wat ik graag zou willen zien, maar het zijn maar gewoon twee duiven. Dan arriveert een bekende man uit Bakel. Gerrit heeft eerder eens voor hem uitgezocht dat het geelgorsje in de regio wel wordt aangeduid met 'Skreeverke" (Schrijvertje). We kijken wat om ons heen, want vanaf de toren valt weinig te melden. Dan zien we achter ons een buizerd zijn zwevende gang maken. Ik durf er niet te lang naar de kijken uit angst om HET moment vanaf de toren te missen. Maar daar is alles nog rustig.
Om 14:50u komt een jonge valk aangevlogen en gaat op de hoek rechts naast het nesthok zitten. "Da's alvast wat" denk ik bij mezelf, nog steeds hopend op het moment van de dag.
Er komt een auto aan en twee mensen stappen uit. Ze komen uit Waalwijk (niet Huismus) en de vrouw volgt de gebeurtenissen rond de toren al vanaf de eerste dag. Nu werd het toch eens tijd om te komen kijken. Ik ben dan al een beetje bang dat het wel eens erg weinig zal zijn. Niet wetend, maar een voorgevoel dat me al eens meer in het gelijk heeft gesteld.
Ik besluit maar eens het pad rechts op te lopen in de hoop daar iets meer te zien. Pal naast me schiet een haas over de weg. Het beestje wil onder de omheining van het bos rechts wegduiken maar het beestje kan de opening niet vinden en haast zich terug het veld weer in. Het is niet het enige wezen dat van me schrikt, want voor me zie ik diverse konijnen het hazenpad kiezen (bijna letterlijk dus).
Op het onverharde pad is niets te beleven, dus besluit ik terug te lopen en het via het paadje voor het bos door langs de Loop aan de achterkant maar eens te proberen. Terwijl ik daar loop hoor ik een bekend gekrijs: de falcon peregrinus meldt zich! Wat nu, terughollen maar? Uiteraard is er niets meer te zien wanneer ik onder de toren sta. Dan maar weer terug naar de achterkant. Daar aangekomen is er behalve een klein deel van de kudde hooglanders ook niets te zien, behalve een verse koeienvlaai.
Terug maar weer. Ik maak wat foto's gewoon voor de fun en ga terug.
Lopend naast de Loop hoor ik opnieuw het enthousiaste gekrijs van de familie valk. "Verdorie". Ik besluit het bruggetje over te gaan en zo de wei naast het spottersveld op te gaan. Ik heb dan eerder kan iets te zien dan om helemaal terug te lopen. Tot mijn verbazing zie ik op de lamp aan de achterkant S2 zitten en pal voor me, aan de linkerzijkant vanaf het spottersveld gezien, een jonge valk op dezelfde hoogte. Mijn camera meldt dat de batterijen weer eens bijna leeg zijn en dus ga ik terug naar het spottersveld. Daar wordt ik gewezen op een derde valk die zich op een staander op de, ik meen tweede ring, heeft geplaatst. Stilleven dus.
De bezoekers uit Waalwijk vertrekken, Gerrit houdt het ook voor gezien en ook de man uit Bakel maakt aanstalten om te vertrekken wanneer Lambert met zijn vrouw arriveert. We kijken nog wat rond. Zien nog wat buizerds hun rondjes zweven, maar vanaf de toren blijft het stil.
Bijna vijf uur is het, als we dan allemaal maar vertrekken.
Ik heb nog wat foto's van het welig tierende Jacobskruiskruid en de kleine Vuurvlinders en -rupsen gemaakt. Deufke heeft het daar eens over gehad meen ik. "Ach, dan heb ik nog iets om te laten zien".
Ik zet de foto's er later nog wel even bij, nu is mijn diner aan de beurt.
1] Sint Jansbloem, -vlinder en -rups
2] Op de hoek vanaf de zijkant
3] Verse vlaai aan de achterkant
4] Miniscuul: 2 valken op de lampen (zij- en achterkant)
za 30 juni 2007 21:45
Zoals vele vaders met mij, was ik vanavond weer eens aan de beurt om dochterlief naar vrienden in.... De Mortel te brengen. (Dat noemen ze nu de kat op het spek binden).
In plaats van in het centrum van De Mortel rechtsaf te slaan, was ik zo afgeleid door de Kermis dat ik per ongeluk linksaf sloeg. Toevallig is dat de richting van de Toren. Rechtsaf was bovendien afgesloten doordat de complete fanfare Sint Lucia de weg versperde. Met hun groene hesjes stonden ze volledig in slagorde, dus daar was geen doorkomen aan.
Om 20:00u zo ongeveer kwam ik aan en Piet (uit Lieshout) zat al klaar. "Deufke is achter den torre gon kieke" zegt Piet.
Twee valken vliegen (om mij een plezier te doen?) een rondje en gaan allebei op een dwarslat op de eerste ring zitten. Dan is er weer lang een stilstaand beeld. Totdat rond 20:20u twee valken richting de Kermis in De Mortel vertrekken. Vijf minuten later komen ze krijsend terug. (Geen prooi, geeneens een suikerspin).
Jonne en Marielle arriveren, iets later gevolgd door Frank en nog wat later zien we Deufke en haar man langs de bosrand terugkomen. (Bedankt voor de koffie, Jonne).
Deufke slaat met haar arm om zich heen, dus wuif ik terug. Ze lacht, ze was druk bezig om een vervelend insect van haar weg te jagen. (Dat had ik allang gemerkt, maar het is genoeg voor Deufke om er eens smakelijk om te lachen). Ik vertel over de Sintjansbloem en de rupsen en vlindertjes. "Vuurvlinderkes zijn dat", zegt Deufke. "Ahum, dus een foutje gelanceerd dus", bedenk ik me.
Er is verder weer geen bal te zien en ik zou maar even wegblijven, dus breek ik maar weer op. Onderweg naar huis zint het me helemaal niet om niets of zo weinig gezien te hebben. Ik bedenk een duivels plan.......
Later......
Insinueren synoniem voor: zinspelen
Insinueren is dus niet een onwaarheid vertellen, maar wel 'de indruk wekken dat'...
Natuurlijk trapt niemand er meer in, wanneer ik een foto van mezelf, zittend voor een tentje met de kijker in de aanslag, op het forum plaats.
Ik lieg niet wanneer ik zeg dat op enkele meters van me vandaan een konijn zit. Alleen, ...het tentje staat in mijn tuin en het konijn is Winnie, het konijntje van mijn dochter.
De foto is verkleind om 'ongewenste' details te verdoezelen, zoals het schuurtje op de achtergrond. De foto is van een stuk helderheid beroofd om de invallende duisternis te versterken. (Je moet nu eenmaal wat werk verzetten om een grap ten uitvoer te brengen).
Het tentje staat er omdat het jarenlang ongebruikt op zolder heeft gelegen en nu Tim het wil gebruiken is het handig om te weten of het nog waterdicht is.
Tot 03:15u heb ik mijn site bijgewerkt. De voorgeschiedenis die het verhaal vertelt tot 30 april 2007 samengevat en op de door Amelandse beschikbaar gestelde URL, de meest treffende campics gedownload. Met een paar foto's is het verhaal tot 30 april verteld.
Dan ga ik naar bed...
