 |
 |
vr 29 juni 2007 22:53
Een nog nabibberende Kuiko terug van de toren...
Het is waterkoud op het veldje (niet alleen daar trouwens), dus mag je van de valkenfamilie toch verwachten dat ze wat moois laten zien.
Nu is mooi een relatief begrip en voor de een is wat we te zien krijgen mooi en voor de ander een beetje teleurstellend.
Wanneer ik mijn spullen uit de auto haal, zie ik dat het spottersveld bezet wordt door een eenzame bezoeker: Jan Steenarend. Nu is Jan heel goed gezelschap want hij heeft behalve humor ook veel parate kennis. En dat is altijd handig want te leren valt er nog zat.
Op de toren is het een status quo: een valk zit op een lamp en volgens Jan is er een valk stiekem tijdens een onoplettendheid van Jan weggeglipt.
Jan wijst me de oorzaak van zijn afleiding aan: een konijnenhol dat zorgvuldig dichtgemaakt is. Een kraamkamer dus.
Om 20:50u vliegt een valk op om links van ons op prooivlucht te gaan. Meteen in deze actie wijst Jan me op een tweede valk die vlakbij de ander opduikt. Waar hij vandaan komt moeten we schuldig blijven. De vlucht is niet succesvol en dus keren beide valken terug naar de toren. Ze zijn echter nauwelijks neergestreken of S2 zoeft links in de richting van een vluchtende duif. Ze geeft op. De twee juvenielen besluiten dan maar voor een mooi potje tikkertje en onderwijl besluit S2 haar geluk richting De Mortel te gaan beproeven.
Om 21:10u zien we een valk snel hoogte maken vanaf de toren en in een mooie getrapte beweging naar omlaag duiken verdwijnend achter het bosje voor ons (dus links naast de toren). Wat ik bedoel met getrapte beweging? Het jong dook in drie etappes omlaag, snel en zich telkens iets corrigerend (vandaar die etappes). Ook nu moeten we jammer genoeg melden dat de actie zonder resultaat was.
Het zal 21:30u plus zijn geweest wanneer we nogmaals op wat tikkertje en schijnjachten worden getrakteerd en tot onze verrassing zien we S2 ook in het spel gemoeid. Ze is dus onzichtbaar voor ons teruggekeerd.
Vlak voor tienen vertrekt ze opnieuw, ditmaal in gezelschap van twee kids(?) richting De Mortel, nu echter gaat ze alleen verder, terwijl de andere twee spelend terugkomen. We wachten lang op de terugkomst van S2 in de hoop haar met prooi terug te zien komen. Helaas, tevergeefs. Ze komt prooiloos terug en gaat weer zitten. Het is nu zo donker dat we niets meer verwachten en besluiten te vertrekken.
Toch nog een aardige les van Jan: hij liet me zien waaraan een volwassen reiger te herkennen is. Op de schouders bij een drie jaar of oudere reiger zijn zwarte vlekken te zien, lijkend op epauletten van leden van de lokale fanfare. Alweer wat geleerd dus.
Thuisgekomen zie ik mijn 'kop' in de lokale krant. Effe lezen of het er allemaal goed in staat....
