di 3 juli 2007 23:15
De hele dag een pijnlijke rug, de hele dag regen, de hele dag geen valken. Da's teveel voor Kuiko.
Het is al 21:30u geweest voordat ik de auto ter beschikking heb en dan is er geen bedenktijd meer nodig. Het is zelfs heel even droog al dreigen de wolken weer emmersvol omlaag te doen kieperen.
Als ik de Hemelsbleekweg oprijd zie ik meteen al de auto van Lambert staan. Voor de auto huppelen twee nog jonge konijnen. Wanneer ze me aan zien komen kruipen ze snel onder de omheining door. Overal langs de omheining zie je kleine tunneltjes waar de konijnen hun vluchtroutes hebben.
Er is weer een behoorlijke bewolking bezig om het spottersveldje en zijn omgeving in te sluiten. Lambert wijst me de lokatie van twee valken aan. Het is vermoedelijk Pa die op de lamp zit en een jong zit dicht naast de schotel aan de rechterkant van de onderste ring. "Aan de achterkant zit er nog een op een lamp" bericht Lambert. "En nou begint het weer te regenen", vervolgt Lambert. Dat voel ik ook, maar ik ben vastbesloten me niet door een paar druppels te laten verjagen. De bewolking trekt steeds dichter en de druppels worden frequenter gevoeld. "Het wordt me toch te gek, ik ga", zegt Lambert. Ik twijfel even. Het onweert boven Helmond en die bui trekt naar me toe. De valken zullen nu zeker niets meer laten zien. Dus wat is het nut om nog langer te blijven staan? "Ik ben toch niet helemaal voor niks gekomen" mompel ik, terwijl ik mijzelf daar van probeer te overtuigen.
Toch niet helemaal met een supergevoel stop ik mijn kijker in de tas, stap ik mijn auto in en vertrek ik huiswaarts.
Morgen een herkansing?
