 |
 |
wo 4 juli 2007 17:00
Ben je een idioot wanneer je op buienradar ziet dat het er fikse regenbuien richting De Mortel drijven en je besluit toch de auto in te stappen? Ja, dan ben je een idioot! Maar ik weet dat ik vanavond geen tijd heb om te gaan en morgen zal het weer nauwelijks anders zijn als vandaag. Dus... Wanneer ik naar het pompstation ga om de bijna lege tank weer van nieuwe brandstof te voorzien, giet het nog, maar in de richting van De Mortel is de lucht iets lichtergrijs. Ik besluit om door te zetten. Niet dat ik verwacht dat de valken in actie zullen komen, maar zomaar om eens te kijken hoe het met ze is.
Om 16:10u verlaat ik mijn auto en sta ik stomverbaasd wanneer het opeens ophoudt met regenen! Het zal voor korte duur zijn, maar goed ik heb er op gerekend. Op de lamp aan de rechterzijde zit een valk, hij zit dik opgezet waardoor het een imposant dier lijkt, maar de bruine borst doet me toch vermoeden dat het om een jonkie gaat.
Even afsluiten en mijn vrouw ophalen...
Zo de taxi is terug...
Het is nat op het veldje. Uiteraard ben ik in mijn uppie. Welke idioot gaat er ook met zo'n hondenweer op een veldje staan?
Het bankje is uiteraard ook zeiknat. Ik speur de toren nog eens nauwkeurig af. Behalve de ene valk op de lamp kan ik er geen meer ontdekken. Dan besluit ik om het pad rechts in te gaan. Misschien dat er aan die zijde nog wat te ontdekken valt. Nu is er een heel erg bekend gezegde "wie schuilt onder boom of blad, wordt twee keer nat" en dat kan ik nu volmondig als ervaringsdeskundige bevestigen. Terwijl het nauwelijks regent, (een licht miezerig motbuitje, dat wel) blijkt het onder de overhellende bomen toch behoorlijk te druppen. Ik probeer de digi-kijker-tactiek nog maar eens uit. En omdat de digi nu toch uit het hoesje is, maak ik een foto van de wel zeer natte bocht naar het onverharde weggetje.
Het is er zeer nat en ik moet oppassen niet uit te glijden over de modder. Wanneer ik ver genoeg ben om de toren ook van deze zijde te scannen, moet ik constateren dat aan deze zijde geen valk te bekennen is. Wijs geworden van de onbegaanbaarheid van deze weg besluit ik niet naar de achterkant te gaan. Ik loop dus weer terug en voordat ik naar het veldje terugkeer, kijk ik routinematig nog even bij de voet van de toren. Daar zie ik een konijn dat schuilt onder de struiken. Zou een fotootje lukken? Ik waag het er op. Wanneer ik vervolgens terugloop naar het veldje, hoor ik een reiger. Het regent ondertussen weer stevig, dus moet ik het weer ingepakte cameraatje snel weer voor de dag toveren. Te laat!!!! Reiger uit beeld. Dan maar een foto van het ooit bekende stekje: 'Harry's droge sloot plek'. Het is er droog! Wanneer ik terug ben op het veldje en kijk of ik de reiger nog ergens zie, valt me ineens iets op: ik zie water in de Snelle Loop. Is dat raar dan? Normaal, zie je de oevers nauwelijks. Nu staat het water er zo hoog dat je het vanaf het veldje kunt zien. Zo bijzonder is het. Omdat ik de hele weg daar naartoe niet wil maken (het hoost inmiddels), moet ik een foto schuldig blijven.
Half vijf, ik ga naar huis. "Zit ie er nog?" Ja, hij zit er nog, ons eenzame, verregende, valkje hoog op de lamp.
