wo 17 februari 2010, 9:45u - 11:15u
In Krulstarteland (De Mortel) worden de laatste sporen van het voorbije volksfeest opgeruimd. Het is weer voorbij en is het weer leuk en gezellig geweest. Het Zuiden gaat weer over naar de orde van de dag. Niet voor mij, want ik heb er een paar daagjes vakantie aan vastgeplakt. Mooie gelegenheid om dus maar weer eens een frisse neus te gaan halen.
Op de toren is geen valk te bekennen en behalve wat koolmeesjes valt er niet zoveel te zien vanaf het spottersveldje dus maak ik maar meteen mijn bekende "ommetje" naar de achterkant van de toren. Wanneer ik langs de bosrand wandel hoor ik het poortje aan de overkant van de Snelle Loop dichtklappen. Daarmee is het ook meteen zeker dat ook het ijsvogeltje niet te zien zal zijn. Wanneer ik om het hoekje ga zie ik de twee wandelaars die de knal veroorzaakten een eind voor me lopen. Een zilverreiger die aan het einde van het bos bij de Loop zit vliegt op en gaat een eindje verder zitten. De twee voor me bemerken het niet eens. Pas wanneer ze de reiger voor de tweede keer doen opschrikken wijst de man in de richting van de opvliegende reiger. "Goh, heeft ie snel gezien", mompel ik wat geïrriteerd. "Was ik maar een minuutje eerder aangelopen, dan had ik die reiger mooi in mijn vizier gehad", vermoed ik wat arrogant.
Aan de achterkant van de toren zie ik een valk op de kleine antenne op het dak zitten. Pa? De valk lijkt me erg klein, maar ik moet bekennen dat het wat lastig is om een goede inschatting te maken omdat ik niet zo vaak op deze afstand en op deze plek naar de toren kijk. Ik maak een paar plaatjes en maak en passant ook maar meteen een fotootje van de nieuwe schotel. Trouwens, dat bleek gisteren geen primeur te zijn, want wie anders dan Gerrit E had dit maandag al geconstateerd, zo las ik later.
Het is weer koud, maar het voelt wat aangenamer dan gisteren. De wind is te harden en het zonnetje doet zijn best om door de lichte bewolking te breken. Ik steek het bruggetje over en laat het poortje rustig terugvallen. "Zo hoort dat", mompel ik wat belerend. Tegen wie? Niemand in de buurt. Ik kuier verder en besluit langs de poel en langs de bosrand daarachter in de richting van de wei te lopen, want daar hoor ik ergens een buizerd. Plotseling hoor ik het onmiskenbare gegak van nijlganzen, ze vliegen vlak over me heen en mijn camera staat op scherp. "Klikkerdeklik, ik heb je", brom ik wat verheugd. Dan slenter ik weer verder in de richting waar ik de buizerd ergens denk te kunnen lokaliseren. Zonder de buizerd overigens te kunnen bespeuren, loop ik nu naar de oevers van de Snelle Loop. In de sneeuw zie ik allerlei sporen. Kraaiepoten en hazensporen zijn gemakkelijk te herkennen en ook de lompe afdrukken van hooglanderhoeven zijn goed te herkennen. Wat kleinere platte afdrukken verraden ook dat er een konijn in de sneeuw gehuppeld heeft. Andere sporen kan ik niet determineren. Ja, een paar zoolafdrukken geven aan dat er mensen gelopen hebben. In de Loop weerspiegelt de toren en hoewel ik weet dat hier al bijzonder fraaie foto's van gemaakt zijn, kan ik me niet bedwingen om mijn camera te kantelen en er een kiekje van te maken.
Terug op het spottersveldje hoor ik opeens een slechtvalkenschreeuw. Snel probeer ik te zien waar de valk vandaan komt, maar pas bij het laatste metertje zie ik haar pas. Ik vermoed dat het S2 is, die even op het rooster van de nestkast neerploft, om vrijwel onmiddellijk weer op te vliegen en na een kort rondje te landen naast de plek van de "nieuwe camera". Daar blijft ze een hele poos zitten. Af en toe is ze vrij goed te zien en dan is ze weer uit beeld om een minuutje later weer beter in het zicht te zijn. Ik waag er een paar seconden film aan.
Minuten verstrijken en wanneer de zon het even wint van de wolken die voor haar langs schuiven, wordt het zelfs even aangenaam. Jammer genoeg duurt dit telkens maar enkele minuutjes en dan wordt het weer guurkoud. S2 zit nog steeds op het hoekje en lijkt er wel half te liggen. Het is elf uur geweest en ik denk er hard over om me aan de kou gewonnen te geven. Nog eenmaal zet ik mijn camera aan om een paar seconden te filmen. Wanneer ook dit weinigzeggende filmpje na een paar tellen stopt hoor ik opeens een tweede valk. De valk vliegt een keer om de toren, maar ik krijg hem in eerste instantie niet in beeld. Dan opeens vang ik hem. Is het Pa? Hee, een wipje? De geluiden wijzen er op, maar ik ben er allerminst zeker van. Meestal gaat zoiets toch met wat meer gefladder gepaard. Ik besluit het thuis maar eens op mijn gemak te gaan bekijken.
De fotootjes, en later een kort filmpje...
Het filmpje van 1 minuutje...
