za 29 mei 2010, 15:00 - 16:15u
Natuurlijk kan ik het niet laten. Het is vannacht laat geworden, na optredens van twee lokale bands die mijn muzikale oren ondanks een flink volume wel kunnen verdragen, was het vanmorgen niet licht opstaan. Sterker nog, het is zo'n beetje drie uur wanneer ik de reis naar De Mortel waag in te zetten.
Veel auto's in de berm. Veel mensen op het veldje. Opmerkelijk genoeg allemaal van het mannelijke geslacht, leeftijd: uiteenlopend. Veel 50+ dus mag ik me nog even "ondergemiddeld" noemen. Maar laten we het hebben over het eigenlijke doel van mijn visite: de valken.
Direct bij het uitstappen uit mijn auto zie ik de valk op het rooster zitten. Knip. Die heb ik alvast. Op het veldje zoals gezegd allemaal mannen en de meeste ken ik ondertussen al heel goed. Opa en kleinzoon uit Bakel heb ik ook al vaker gezien en natuurlijk Jacques die ik zo vaak omschreef als "het skreeverke". Leuk om hem ook weer eens te zien. Piet, Martien en Gerrit112 hebben geen verdere introductie meer nodig. Verder nog een man die ik vaker zag, maar niet ken.
Skreeverke weet me te vertellen dat er ook nog een valk op de rechterlamp zit. Vreemd genoeg is dit standaardplekje van andere jaren dit seizoen een minder favoriete plek. In de nestkast zie ik met moeite (de zon staat niet meer zo gunstig) af en toe een bliejkerdje zitten. "Morgen, overmorgen komen ze zo langzaamaan naar buiten", weet ook Gerrit112. "Het wordt morgen rotweer", meent iemand. Het gesprek gaat nu opeens volledig over het te verwachten weer.
Van Gerrit verneem ik dat er vanaf een uur of tien vanmorgen niet meer is gevoederd. Dat is hoopvol nieuws, want de drie hongerigen daarboven zullen hun ouders nu wel snel aansporen om voor een maaltijd te gaan zorgen. En dat klopt ook. Eerst is er nog een aanvaring met een buizerd, die net zoals gisteren een paar klappen krijgt te verduren. Daarna zien we de ene keer S2 en de andere keer Pa op jacht gaan. Eén keer zien we hoe een valk (vermoedelijk Pa) als klein stipje vaart maakt naar iets. Hij raakt de ander en dan zie ik heel even maar één stipje verdergaan. "Raak!", veronderstel ik, maar meteen verdwijnt het stipje in de zon en raak ik het dus kwijt. (Om het niet meer terug te zien).
De valken blijven actief. Eén keer ziet Piet een valk links van de toren met hoge snelheid aankomen, pas wanneer de valk iets voorbij de toren is, zie ik hem of haar pas. Wel zie ik het doelwit: een duif maakt met hoge snelheid dat hij uit de buurt is. De aanval zie ik nog net misgaan, dan verdwijnen beide achter de boomtoppen. Het duurt secondenlang voordat ik een heel eind verder de valk weer zie opdoemen. "Geen prooi".
Even later volg ik opnieuw een valk. Door toeval kan ik hem blijven volgen, waar anderen hem (zonder kijker) niet meer zien. Wanneer de valk opnieuw flinke vaart maakt, geef ik commentaar en probeer ik het wolkenpatroon waarin de valk zich begeeft te beschrijven zodat anderen hem ook kunnen zoeken. Dan opeens lijkt de valk wel tegen mijn kijker aan te botsen, Zonder het te beseffen heb ik ondertussen een halve draai gemaakt en zet de valk koers richting de toren. Wanneer ik er een opmerking over maakt, lacht Piet, hij kent dit verschijnsel.
Ondertussen stroomt het veldje leeg. Iedereen gaat naar huis en Piet en ik blijven alleen over. Dat is het moment waarop de actie dan toch komt. Het zal S2 zijn de met een grote prooi aan komt vliegen en de prooi pardoes in de nestkast knalt. Geen voorwerk deze keer: kids zoek het zelf maar uit. Dat is het teken: ik verlaat op mijn beurt het veldje.
Voor een indruk een paar foto's...
