 |
 |
wo 9 mei 2007 21:15
Eindelijk kon ik vanavond weer even vrijmaken om naar de toren te gaan. Voor het eerst kon ik vandaag sinds dagen weer eens de gebeurtenissen op de webcam en met een snelle blik de pure waarnemingen op dit forum volgen. De kuiks zijn gegroeid, maar toch iets minder dan ik had gehoopt. Rond half acht vond ik het een uitstekende gelegenheid voor Pa om weer eens te gaan jagen dus toog ik naar de toren. Eigen plekje langs de weg natuurlijk. Mijn plekje!
De lichtbakens op de toren waren al aan. Zij veroorzaken de rode gloed die 's avonds op het rooster te zien is en wat ook tegen de nestkast zichtbaar is. Met mijn kijker speur ik de ringen een voor een af. Niets te zien. Dan naar de top. De lucht steekt grauw af. Daardoor gaat ook de nestkast op in de grauwe achtergrond. Waar enkele dagen geleden de zon de kast nog in een helder licht zette, nu is alles dus grijsgrauw.
Om 19:40 hoor ik de pauwen in het bos even krijsen. Een eendenfamilie zwemt in de Snelle Loop. Mooi gezicht, maar daar kwam ik niet voor!
Om 19:45u, ik schat dit, want ik heb me voorgenomen bij elke waarneming pas op mijn klok te kijken als de actie voobij is. Ik ben de vogels te vaak kwijtgeraakt door een blik op mijn horloge, cirkelt Pa (ik denk dat het Pa is) rond de toren. Ik heb weer moeite om hem te volgen. Voorlangs, achterlangs, omhoog, omlaag... Ik meen te zien dat hij het nest in gaat. Zeker ben ik er niet van.
19:50u Op de 2 ring, op de trommelachtige schotel, landt S2. Ik ga er vanuit dat zij het is!
Om 2 minuten over acht gebeurt het: sensationeel, de adrenaline spuit door mijn aderen, het is geweldig. Wat dan? Een behoorlijk grote vogel, het zou een van de valken kunnen zijn, maar ik weet het niet zeker, vliegt op en komt zo ongeveer vanaf de Hemelsbleekweg omhoog richting de wei recht tegenover me. Plotseling schiet een tweede vogel, onmiskenbaar een valk, er naar toe, direct daarop gevolgd door een tweede. Wat ik toen zag, echt wauw. De twee jagen in nauwe samenwerking op de eerst genoemde vogel. Dan wordt de vogel duidelijk geslagen, maar hij weet te ontkomen. Ik blijf een minuut beduusd achter het stuur in mijn auto zitten. Dit was nog eens wat.
Toen ik kwam aanrijden heb ik mensen gezien op de Hemelsbleekweg. Ik moet er naar toe, hebben zij dit ook gezien? Anders gelooft niemand me. Ik rijd erheen. "De mensen" waren Dorine en haar man en Gerrit, die ik toevallig nog niet eerder ontmoet had. Met het raampje van de auto nog open vraag ik: "hebben jullie dat gevecht ook gezien?" Nou en of ze het gezien hebben. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om de werkelijke kloe van dit verhaal te vertellen. Die "eer" komt Dorine toe, vind ik. Ik laat het hier dan ook even bij en verwijs jullie naar het verhaal van Dorine dat ongetwijfeld zometeen zal verschijnen.
Er volgde een berichtje van Dorine dat ikzelf de kloe maar moest vertellen...welnu graag dus:
wo 9 mei 2007 21:38
Nou okee dan. Het gaat mij vooral om de samenwerking tussen die twee valken. Ze luisden de duif er samen in. Zo maar in het valletje zou je mogen zeggen. Maar de valk die "sloeg" was wel degelijk S2. Toch wist de duif te ontkomen. Het schitterende van de jacht was de beweging in de lucht. Als je wel eens een oorlogsfilm met luchtgevechten gezien hebt, dan kun je dat met deze strijd vergelijken. S2 kan dus wel degelijk jagen, wat Steenarend (zag ik zojuist) ook al eens gezien had. De klap was raak ook, ik verwachtte de duif als een baksteen omlaag te zien vallen en toch wist ie te ontkomen! Het was super om te zien.
