za 26 juni 2010, 06:00u - 09:00u en 10:30u - 13:00u
Het is te vroeg om meteen al naar de toren te gaan. Ik wacht tot het bijna zes uur is en dan ga ik voor heel wat moois naar De Mortel. Ach arme ik, hoe hoog kunnen verwachtingen gespannen zijn? Ik ga meteen door naar de overzijde van de Snelle Loop om daar mijn oranje klapstoeltje te posteren. Ik passeer Gerrit E. en Frank, steek even mijn hand op en rij door naar de toren.
Aan de achterzijde zie ik een grote valk dromerig op de lamp zitten. Dit beeld zal niet veranderen. Ik denk dat het S2 is. Op het veldje schuift ook Jumper aan. Nog wat later gevolgd door de meiden. Heel in het begin laten de valken zich op toerbeurt wel wat zien. Hoofdzakelijk zijn het verplaatsingen.
Het duurt een poos totdat er ineens een roofvogel boven mijn hoofd scheert. De vogel duikt naar de Loop waar een hoentje de schrik van zijn leven ervaart. Heel even twijfel ik of het een jonge valk is, maar ik raak er steeds meer van overtuigd dat het een boomvalkje is. De valk scheert nog eens over de Loop, nu ter hoogte van de ijsvogeltjescam. Een eend schrikt zich eveneens rot. Aan de overkant hebben ze ook wat gezien. Er wordt dezelfde kant uit gekeken. Het is al tegen negen uur. Ik heb me tot dan toe kapot verveeld. "Het Nederlands elftal is nog net iets spannender geweest", oordeel ik, maar ook daarover twijfel ik nog een beetje. Ik besluit dan maar om me naar het spottersveldje te begeven. Misschien wordt alles dan wel spannender.
De spotters zijn er zeker van dat het juveniele valken zijn, die in een boompje zitten in de scheiding van de wei. Ik geloof er nog steeds geen sikkepit van. Maar wanneer de valken de boom verlaten (er blijken er twee te zitten). Zetten ze toch aardig koers richting de toren. Maar dan zwenken ze weg om de Loop voorbij het bruggetje te volgen. Nog wat later zien we opnieuw een aantal valken. Eén landt op een lager raamkozijntje, de tweede wil dat ook, maar lukt dat niet. Weer verstrijkt er wat tijd en dan vliegt de raamzitter op en gaat kennelijk achter een voor ons onzichtbare prooi aan. De vlucht en de daarop volgende duik komen volwassen over. Ik weet het niet meer en ga even naar huus. "Magere oogst", is al wat ik bedenken kan.
Foto's van de ochtend...
De eerste handelingen bij thuiskomst bestaan uit foto's kijken en het verhaaltje erbij plaatsen. Iets borrelt er in mijn kop. De twijfel over de zogenaamde slechtvalken in de boom en de valk die over me heen suisde en wat watergevogelte het leven zuur maakte. Ik kan het maar niet plaatsen. En dan weet ik het wel: ik ga terug.
"Ben je iets vergeten? Want wij hebben niks gevonden", is de reactie wanneer ik opnieuw het veldje betreed. "Ik wil meer valk", is mijn keiharde eis, alsof ik er iets over te zeggen heb. Het gaat druk worden want het is weer een forumdag. Aan de overkant zit Gerrit112 op het plekje waar ik vanmorgen zat. Ik besluit hem te gaan vergezellen.
Ik vertel het verhaal van de valken van vanmorgen. Ik vertel over mijn twijfel daarover, maar uiteraard kan Gerrit er ook geen uitsluitsel over geven. Nog steeds is het geen verwennerij wat we te zien krijgen. We horen een geelgorsje en ik besluit het te gaan zoeken. Ergens achter me hoor ik wat. Het klinkt als een roofvogel, maar het is geen slechtvalkengeluid, ook een havik, sperwer en buizerd klinken anders. Dan herinner ik me het geluid van vanmorgen. Resoluut ga ik op onderzoek uit. "Nu zal ik het weten ook", grom ik.
Op het veld achter het bos klinkt het geluid veel sterker. Het is er meer dan één. En dan zie ik het: het zijn beslist geen juveniele slechtvalken. Zijn het dan toch boomvalken? Dan zie ik een van het drietal iets opvallends doen: bidden. "Verhip, dat ik daar niet eerder aan dacht! Het zijn gewoon torenvalkjes". Ik knip een hele serie foto's en zet de camera op filmen wanneer er eentje bidt. Voldaan keer ik terug naar Gerrit112: ik had dus gelijk!
De toren komt wat tot leven. Rond twaalf uur is er vaak een prooivluchtje. Is dit een vooraankondiging? Een valk zit op de stellage. Er passeert een duif, maar de valk lijkt niet geinteresseerd. De duif lijkt een vrijbriefje te hebben, maar dan ineens is er toch actie vanaf de toren. Ook de valk op de stellage komt nu razendsnel in actie en volgt de eerste valk. Het gaat op Bakel aan. En dus achter het bos waar wij tegenaan zitten. Op het spottersveldje geen enkele reactie. Niemand heeft het in de gaten. Gerrit en ik verbazen ons erover.
Na een poosje meld ik tegen Gerrit dat ik wat hoor. "Dan toch nog heel ver weg" meent Gerrit. Een seconde later krijg ik opnieuw gelijk en hoe...
Er nadert een tweetal valken. De eerste heeft een prooi. Er is een overname, maar de kleine kan het gewicht niet tillen. Ter hoogte van het bos dat we vanaf het spottersveldje meestal betitelen als "het bosje achter ons" verliest de juveniel hoogte. Met een laatste inspanning kan de kleine voorkomen dat hij met zijn prooi in het water dondert. Ik prent de locatie in mijn kop en loop achter de eerste bomenrij in de richting van het driepunt "wei, loop en veld". Een tweede valk die bijna met de hand te vangen over het spottersveldje vliegt, strijkt ergens in de buurt van de ander neer. Waar deze precies blijft weet ik niet. Tussen twee paaltjes zie ik wat beweging. Ik kan het net niet goed genoeg zien maar ik schiet wat plaatjes. Aan de overkant hebben ze het ook gezien, maar ook zij lijken de valk met prooi niet te kunnen zien zitten. Ik probeer het dan maar te filmen. Ik zie wat beweging, maar kan er geen valk in zien. (Ook op het filmpje is niet veel meer dan een dwarrelend veertje te zien).
Er staat een heel klein beetje wind waardoor een hinderlijk bosje riet beweegt. Aan de overkant heeft Lambert ondertussen een stelling betrokken bij de zandhoop. Hij kijkt me onderzoekend aan. "Zie ik ze wel?" Lambert vraagt of ik weet aan welke kant van de Loop de valk zit. Door de kronkel in de Loop weet ik het niet zeker, maar de twee paaltjes heb ik in mijn hoofd geprent. Voorzichtig sluip ik dichterbij. Precies op het moment wanneer ik denk me vergist te hebben en wat onvoorzichtig word, zie ik de veren. De valk heeft mij vermoedelijk ook al gezien en vliegt opeens op. Ik vervloek mezelf om deze onvoorzichtigheid en keer een beetje beschaamd terug naar Gerrit.
Aan de overkant loopt een man naar de gevallen prooi. "Wat gaat ie nou doen?", roept Gerrit verbaasd uit. De man neemt het prooirestant mee naar het volk. "Daar gaat een maaltijdje", trek ik partij voor de valken. Ondertussen realiseer ik me dat het mijn schuld is dat de valk zijn prooi verliet, wat kan ik een ander dan verwijten? Ik pak mijn boeltje om naar huis te gaan wanneer er nog een paar vluchtjes boven mijn hoofd worden gemaakt. Ik knip nog wat en loop dan terug naar het spottersveldje om wat afval te dumpen. "Moet je ook een broodje?", vraagt Marian. Ik bedank en ga snel naar huis. Ik zou al een uur eerder naar huis zijn gegaan, maar ja: met zoiets kent Kuiko geen tijd.
Foto's van de middag...
